Hoe ging dat bij jou vroeger? Kreeg je een boekje in je handen geduwd of namen jouw ouders er de tijd voor om je voor te lichten?
Hoe gaat het nu?
Door mijn werk heb ik in de afgelopen jaren redelijk wat lessen bijgewoond, waarin seksuele voorlichting werd gegeven. Elke keer weer trof ik, een rustige klas en geïnteresseerde kinderen. Die tot in de kleinste details te horen kregen wat er allemaal gebeurt met het lijf als je in de puberteit bent. Verliefd worden, seks hebben, gebruik van condooms, masturbatie, afbeeldingen, 3 dimensionale doorsnedes van menselijke geslachtsorganen, filmpjes etc. Maar ook – heel belangrijk – gesprekken over grenzen aangeven en gedragscodes die gelden om respectvol met elkaar om te gaan. Hiermee wil ik absoluut niet suggereren dat er in de huidige tijd geen wantoestanden bestaan in seksueel gedrag onder de jeugd. Ik weet wel beter. Mijn indruk is wel dat er op scholen goede voorlichting wordt gegeven en er openheid wordt geboden om in gesprek te gaan.
Seksuele voorlichting eind jaren 60
Natuurlijk denk ik op zulke momenten terug, aan de seksuele voorlichting die ik vroeger zelf heb gehad. Hoe ging dat in mijn geval? Ik wist al van de hoed en de rand door een meisje uit Amsterdam. Dat in het kader van de Zonnebloemactie bij mij had gelogeerd. Ik was 11, zij wijdde mij in hoe het allemaal in zijn werk ging. Inclusief masturbatie dat ze even voordeed aan mij. Zij had het weer van haar oudere zussen.
Dit vertelde ik aan mijn moeder. Ik zei:’ ik weet al hoe het gaat”. Dat vond ze niet fijn herinner ik me. Het meisje werd het jaar daarop in ieder geval niet meer gevraagd te komen.
Ik weet wel bijna zeker dat alle ouders van mijn generatie en daarvoor geworsteld hebben met de vraag: wat vertellen we de kinderen en wat niet. Wat herinner jij je daarvan?
De officiële seksuele voorlichting gebeurde bij ons tijdens de schoolverlatingsdag in de 6e klas. Ik zat op een meisjesschool maar in dit geval waren de jongens van de andere school er ook bij. De huisarts uit ons dorp, gaf ons een voorlichting in het bedompte parochiehuis. Ik herinner me dat er over de bloemen en de bijen werd gesproken en dat we dia’s met tekeningen van een mannelijk en vrouwelijk lichaam te zien kregen waarbij de uiterlijke kenmerken benoemd werden. Er was een lacherige, broeierige sfeer en de jongens maakten veel grappen.
Start seksuele leven
Ik vermoed dat veel leeftijdgenoten onzeker aan het seksuele leven begonnen. Behalve de technische details, wat wisten we er nu echt van? Mijn kinderen hebben daar heel andere beelden bij. ‘Maar jij kwam toch uit de sixties mam? ‘Vrije liefde, Hippies, Woodstock, Kralingen etc”! Allemaal waar maar hoeveel jongens en meisjes waren in die tijd echt zo vrij? Ik denk een handjevol. De meerderheid was bleu, inclusief ikzelf. Dat woord ‘neuken’ (het woord alleen al) vond ik zo’n smerig woord.
Met mijn vriendin Lisette spraken we over ‘het doen’ en hoe dat dan zou gaan en beiden dachten we dat we daar echt nooit aan zouden beginnen. In de klas hadden we fantasieën bij de docenten en hoe die het ‘zouden doen’ met hun vrouw. Onuitstaanbare meisjes waren we met steeds de slappe lach. Kortom: ik was een onzekere verlegen puber die laat begon te onderzoeken hoe het echt in zijn werk ging. Er was geen internet waar je van alles op kon zoeken. Er waren geen pornofilms, behalve in de bioscoop. Er waren sekswinkels met afgeplakte etalages en er waren pornoboekjes die soms rondzwierven. Alles was omhuld met geheimzinnigheid en dus beladen. Dat is mijn herinnering.
Eerste menstruatie
Wij zeiden ‘ongesteld’, alsof het een of andere ziekte was. Leden van het koninklijk huis waren ‘ongesteld’ maar wij meisjes, ook. Herinner jij je nog de eerste keer? Gelukkig wist ik wel dat dit ging gebeuren en waar ik het verband kon vinden, maar ik wilde absoluut niet dat iemand thuis ervan af zou weten. Hoe ging dat bij jullie, meisjes van toen? Ik hoop eigenlijk dat je je wat vrijer hebt gevoeld?
Hoe ging het eraan toe, nog langer geleden?
In mijn boekenkast staat een boekje van mijn grootmoeder. Het is van begin 1915. Het heeft de titel: ’hoe een huisvrouw het huishouden dient te bestieren’. In dat boekje staat ook een hoofdstuk over het opvoeden van kinderen. Er wordt met geen woord gerept over de lichamelijke ontwikkeling van een kind tot volwassene. Er staat alleen een zin: ‘Gewen uw kinderen eraan met de handen boven de dekens te slapen’.
Arme kinderen. Mochten niks. Niet eens hun eigen lijf ontdekken. Wat zal menig meisje in die tijd geschrokken zijn bij de eerste menstruatie!
Seksuele opvoeding van mijn eigen kinderen
Mijn eigen kinderen heb ik geprobeerd zo speels mogelijk af en toe wat te vertellen. Mijn oudste zoon begon met vragen hierover toen hij een jaar of 5, 6 was. “Mam waar komen de kindertjes vandaan?” Ik vertelde over papa’s die zaadjes hebben en mama’s die eitjes hebben en dat baby’tjes groeien in de buik van mama’s. Hij gaf me de volgende reactie. Lees het in één adem want zo ging het echt.
Hij vroeg: ”Gaat dat dan met de Piemel?” Ik antwoordde: “ja”. Waarop hij zei: “oh lekker. Weet je wat ik ook zo lekker vind mam? Dat Sinterklaas weer komt!”
De beste premie voor jouw zorgverzekering
De zorg ging vroeger iets anders. Als er toen iets aan de hand was, zoals een tandartsbezoek of een griep, moest je meteen afrekenen. Dat was vaak onbetaalbaar voor veel mensen. Tegenwoordig is dat een stuk beter geregeld en is er enorm veel keus in zorgverzekeraars. Veel mensen struinen het internet af voor de beste deal. Onze partner Zeker.com biedt jou een hele handige vergelijker waar je meteen de beste deal vindt.
Reacties 62
Tegen het einde van de lagere schooltijd, rond 1959, gaf mijn moeder me een klein boekje. Ze was duidelijk niet op haar gemak en ik al helemaal niet. Summiere seksuele voorlichting met kinderlijke taal en illustraties. Wat ik wilde zien en weten stond er niet in. Jaren later werd er nog erg gelachen als mijn moeder haar vriendinnen vertelde dat ik destijds, na het snel doorlezen van dat prul, gevraagd had waar het tweede deel was.
2e klas middelbare school (1981). Biologieboekje met 1 klein hoofdstukje over voortplanting en meer niet. Maar ja, als klein kind zijnde ga je snuffelen in huis en daar vond ik spannende boekjes en zo. Was een jaar of 10 toen ik m'n eerste zaadlozing kreeg door zo'n boekje. Verder niks meer meegedaan. Geen voorlichting op school en niet van mijn ouders. Was een jaar of 11 toen ik naakt van mijn slaapkamer naar de badkamer liep. Ma zag me en ook m'n stijve. Ze wees ernaar en zei boos: "O". Daarna maar niet meer naakt over de overloop gelopen. 7 jaar geleden had ik een vriendin uit Amsterdam met 2 kinderen, jongen van 8 en meisje van 10. Vond het niet prettig de eerste keer toen zij ook thuis waren. Want wat als wij lekker lagen te kezen? Slaapkamerdeur kon niet op slot. Volgens haar zou dat niet gebeuren want 's nacht sliepen ze en als er wat was dan zouden ze kloppen. Daar lagen we dan in standje 69 en ik onderop. Mijn hoofd vlakbij de deur. Ik kon dus niets zien. Daar stonden die twee dan ineens aan de zijkant van het bed. Ik geloof dat ze zeker wel 10 minuten hebben gekeken. Eén van de twee zei iets. Mijn vriendin rolde van me af. Ik was meteen verstijfd. En toen kwamen de vragen: "Mama, waarom heb jij zijn lul in je mond en waarom zit jij met jouw kut bij zijn mond?" Zoontje: "Waarom heb ik niet zo'n grote lul?" Ik had meteen geen zin meer in seks. Ruim een half jaar heeft de relatie geduurd en alleen maar seks gehad wanneer de kinderen bij hun vader waren. Dat was mijn voorwaarde.
Wij kregen seksuele voorlichting van de hoofdmeester Arnolds toen. We zaten toen in klas 6( 1975). Werd toen veel gegiechel erover.
Ik was erg nieuwsgierig en ik vroeg van alles. Mijn moeder ( onderwijzeres) gaf op een begrijpelijke manier antwoord. Ik vroeg b.v van wie die badstof sokken waren met een knoopsgat. Dat was het maandverband en m'n moeder vertelde waar het voor was. Ik was toen 10 jaar. Ik ben nu 71. Mijn kinderen (zoon en dochter) heb ik ook seksuele voorlichting proberen te geven. Mijn zoon zij, mam ik weet meer dan jij weet. 😂
Het was ongeveer in 1968 (5e of 6e klas) dat onze meester Jacques Vriens ons vroeg 'vieze woorden' op het schoolbord te schrijven. We kregen het bord behoorlijk vol. Daarna vroeg hij of we ook de betekenis van die woorden wisten. En zo ging hij viavia naar de voorlichting. Heel goed gedaan! Ik weet ook nog dat we zagen dat het schoolhoofd langs de klas liep en wij dachten: oei, als hij dit ziet wat gebeurt er dan?
Ik heb totaal geen seksuele voorlichting gehad! Niet op de lagere school en ook niet op de ULO! Was zo groen als gras! Ik praat nu over de jaren 1946 t/m 1956! Onvoorstelbaar in deze tijd!
Mijn ouders waren zeer streng gelovig, mijn moeder vertelde dat als je heel veel van je man hield, onzelieveheer zorgde dat er een baby in de buik van de moeder groeide, maar dat kon alleen als je echt van je man hield. Wij moesten ook met onze handen boven de dekens slapen, en toen ik” groot meisje” werd, kreeg ik een gordel met badstof doeken die je om moest doen. Verder ging de informatie niet, boekjes, vriendinnen etc. Ik ben 75 jaar en ben soms jaloers op de openheid van nu. Het had veel ellende gescheeld als er wat duidelijker gecommuniceerd was. Maar ja mijn ouders wisten ook niet beter.
Op de lagere school gebeurde in mijn jaren '50 0,0-niets op het gebied van seksuele voorlichting. Thuis hoorde ik voorzichtig (apart met pa in de voorkamer) iets over bijtjes, bloemetjes, eitjes en zo. Op de HBS kwam (1961) niet de biologieleraar, maar een arts ons tijdens in de biologieles 'voorlichten' over hypobaarmoeders, Graafse follikels, ovaria, tuba uterina's en zo. Het mannelijk apparaat (ik zat op een jongensschool) zouden later aan bod komen - wat nooit is gebeurd. Wel kwamen er (1962 - ik was veertien) speciale retraitepaters in de schoolkapel praten over liefde en seksualiteit. Ons werd geleerd dat op het moment van opperste liefde de vrouw 'zich ontsluit terwijl de man zich opricht'. Ik begreep er helemaal niets van, totdat een jongen van achteren riep: 'Hebt u het nu over neuken, pater?' De jongen werd accuut weggestuurd en een week geschorst, maar mij begon toen langzamerhand wel iets te dagen.
Mijn moeder kwam in groep 8 met een boekje van de libelle of Margriet aan waarin stond hoe de ging met vanaf de eisprong tot de bevalling.... Dat was mijn seksuele voorlichting.. Maar ik wist al van alles door twee heel doorgewinterde meiden in mijn klas.. Mijn ouders waren erg gesloten over alles wat maar met seks te maken had... En als kind kreeg je het idee dat dat vies was...
Ik heb zo gelachen, de tranen liepen me over de wangen. Belde mijn zuster op om haar dit voor te lezen. Toen hebben we samen zo hard gelachen. Leuke dingen zijn NOG leuker wanneer je ze kan delen. Mijn ervaring toen ik m'n eerste menstruatie kreeg, was: Oh bah! nu moet ik dit aan m'n moeder vertellen! Ik wou er niet over praten. Toen ik een jaar of vijf was vroeg ik aan mijn moeder: "waar komen kindjes vandaan?" Zij legde mij het heel geduldig uit, het zaadje dat groeide in moeder's buik. Maar toen ik wou weten hoe dat zaadje daar kwam, zei zij: "dat zal ik je vertellen wanneer je een stuk ouder bent." Dat gesprek heeft nooit plaats gevonden. Zelf vond ik het moeilijk om over die dingen met mijn moeder te praten. Alsof er viezigheid of schande mee was verbonden. Jammer.
Bij ons thuis, vertelde onze moeder wel wat er stond te gebeuren als je “ongesteld” zoals dat genoemd werd, werd. En daar was helemaal niets engs of raar aan, het werd zelfs gevierd met taart, eerst toen mijn zuster, die 3 jaar ouder was, ongesteld werd en daarna toen het bij mij begon. Ik ben nu 70 jaar en ook bij onze dochter hebben wij dit feit met taart gevierd, iets wat zij nu nog wel eens noemt en aangezien zij ook een dochter heeft, weet ik nu al wat er over een aantal jaren gaat gebeuren.
Ik kan me niet herinneren dat ik op de katholieke scholen voorlichting heb gehad. Vanaf het moment dat ik borstjes kreeg mocht ik niet meer met mijn broers onder de douche, ik had geen idee waarom maar stelde geen vragen. Ik was een 'laatbloeder'. Rond mijn 14e, ca. 1968, vertelde mijn oudere zus over ongesteld worden en dat als ik het werd onze moeder wel met badstoffen doeken aan zou komen. "Maar je kunt ook maandverband of tampons gebruiken, maar dat vindt mama te duur. Koop dat gewoon van je krantengeld (ik bezorgde kranten)," adviseerde ze mij. Ze liet stiekem zien hoe ze een tampon inbracht; ik gruwelde bij het idee. Maar na de eerste keer met maandverband gerommeld te hebben ben ik toch overgegaan op tampons. Maandverband en tampons kocht je toentertijd bij de drogist, ik schaamde me dood als ik er de drogist om moest vragen. Hij deed het gevraagde in een neutrale bruine papieren zak. Thuis mocht het niet in de wc 'rondslingeren' van mijn vader. We waren met 5 meisjes en 4 jongens en "de jongens hoefden er niets over te weten". Toen ik 15 was en nét een paar maanden een eigen kamer had, kwam mijn moeder zeggen dat ik mijn kamer moest opgeven omdat mijn zus moest trouwen. Ik begreep er niets van en ging naar mijn zus om te zeggen dat ze het echt niet moest doen als ze niet wilde trouwen. Waarop mijn zus zei: "Nee trut, ik ben zwanger dus daarom ga ik trouwen". Ze woonde samen met haar man en baby bij ons in. Gelukkig maar voor een jaartje: ik had mijn eigen kamer weer terug! Inmiddels zijn mijn zus en zwager al 50 jaar bij elkaar.
Vroeger, ja vroeger. Toen bestonden er nog kostscholen, internaten. Ik was een van de gebruikers. Voorlichting kreeg ik toen ik 13/14 jaar was van een begeleidend docent. Technisch doch ook doorleefd. Niks mis mee. Het kwam op een moment, dat bij mij nog geen testosteron was ontdekt. Vergeleken met nu was ik een latertje. Ik heb het poer brief aan mijn ouders laten weten.
Begin jaren 50 ben ik als 9-jarig meisje op de tafel gaan zitten en heb ik gevraagd om mij alles te vertellen. Mijn ouders hadden een boekje van de vakbond en daardoor wist mijn moeder heel duidelijk uit te leggen hoe de vork in de steel zat. Ook dat een vrouw er plezier aan moest beleven. Dat was voor die tijd heel wat.
Ik kom uit een gezin van 10 kinderen,6 jongens en 4 meisjes ,ikzelf ben in 1951 geboren ,en over sex en zeker niet over seksuelen voorlichting werd niet gesproken ,daardoor moesten er 3van het zin trouwen zoals dat in die tijd werd genoemd .Toen ik ongesteld werd Was ik 12 jaar ik was toen bij een vriendinnetje aan het spelen mijn witte onder rok bespeurd met bloed ik was helemaal in paniek en werd zo naar huis gestuurd lopend door het dorp ,mijn moeder zij tegen mijn nu ben je groot meisje geworden ze wees mijn het katoenen maandverband en de veiligheid spelden en dat was het ik mocht het vooral aan niemand vertellen zeker niet tegen jongens en dat was het en iedere maand kwam het terug . Toen ik ik later wel eens uit mocht zij mijn moeder steenvast denk erom dat er niets gebeurt waarop ik dan antwoorden nee hoor ik krijg geen ongeluk ik dacht aan het verkeer ,wist ik veel .
Beste redactie, Wat ik me heel goed herinner van vroeger dat er bij ons thuis nooit 1x over sex is gesproken. Terwijl ik toch 5 zussen en 6 broers heb gehad. Maar nooit met niet 1 woord is er over sex gesproken. Soms moet ik er wel om lachen, want ik was 19 jaar oud toen mijn meisje (wat mijn vrouw geworden is) mij vertelde dat ze zwanger was. Dus, met andere woorden: Dat ik van niets wist is natuurlijk onzin, maar waar ik sexuele voorlichting heb weggehaald moet van anderen zijn gekomen, maar niet van thuis. Maar vind ik ook niet zo belangrijk om eerlijk te zijn. Ik heb een hele mooie jeugd gehad en ben mijn ouders nog dankbaar voor het fijne leven wat ik heb gehad en weet zeker dat ze hun uiterste best hebben gedaan om ons zo op te voeden hoe we geworden zijn!!
Ik ben in 1944 geboren. Dus je kunt al raden hoe het er vroeger aan toe ging in een RK gezin Jongens en meisjes scholen gescheiden, liefst ver van elkaar vandaan. In de kerk (iedere ochtend om 7.30 uur) meisjes links daar tussen de klep stoelen en dan rechts de jongens. Ook met de gezamenlijke voorbereiding van bv’s de communie feest, meisjes weer links, flinke ruimte er tussen en dan rechts weer de jongens. Totdat..... ik in een jolige bij een opdraai muisje de kant van......jawel de meisjes stuurde. Toen waren ineens alle meisjes weg boven op en in de banken. Seksuele opvoeding? We kenden het woord niet eens, en als je het woord sex toevallig kende en het lef had om het uit te spreken, dan kreeg je wel zo’n draai om je oren die je nóóit meer vergeet. In de kerk zouden wij In de 6de klas door een pater Voorlichting krijgen, wat ik mij er nog van herinner is dat alle meisjes slechte dingen van de jongens wilden (wat werd er niet bij vermeld) en je moest er maar van uit de buurt blijven. Want je moest kuis?? leven. En als je over de meisjes sprak of dat je een meisje leuk vond, dan moest je niet zo gek doen. Enz.🥺
Tja, een hot item, Mijn moeder was heel voorzichtig begonnen over het verschil tussen jongens en meisjes. Ze hat het over een piemel (die had ik zelf) en een koffieboon. In die tijd lag ik door astma wel eens in het ziekenhuis en op de kinderzaal lagen jongens en meisjes gewoon door elkaar (1950-1957). De kinderen werden gewassen en geholpen door de verpleging en daar waren ze echt niet zo zorgvuldig in en zodoende had ik al vaker een "koffieboontje" gezien. Ik aanvaarde dat heel simpel, zo zag dus een meisje er van onderen uit. Tijdens een autorit met mijn tante kwam het gesprek op sex uit en zij heeft me heel rustig uitgelegd hoe er dus contact tussen man en vrouw ontstond. Zij had juist verkering met haar latere man, zodoende.
Bij mij werd een huisarts ingeschakeld om mij over de bloemetjes en bijtjes in te lichten Zelf durfden zij het niet aan.
Mijn ouders waren lid van de NVSH en het blad van die vereniging lag open en bloot op het leestafeltje. Gewoon, om in de bladeren als je interesse ervoor kreeg. We zijn er niet slechter van geworden, maar werden goed geïnformeerde jong volwassenen. Met een literfles vol urine gingen we naar de NVSH om de pil te halen. Mijn 2 oudere zussen moesten trouwen. Ik ben niet slechter van geworden
Op School op een diaprojector
Ik heb nooit voorlichting gehad ook niet op school.Ik was 10 jaar en werd ongesteld wow ik dacht dat ik dood ging.mijn moeder gaf mij toen alleen een badstof lapje met knoopsgaten er in die ik vast moest maken aan een elastiek gordeltje die ik om moest doen.het enigste wat ze zei was dit gebeurt vanaf nu elke maand met je en daar mee was het klaar.ook mocht ik nooit mijn eigen lichaam ontdekken want ik werd keihard geslagen en ja dat doe je dan maar ook 1 keer proberen.over liefde en sex werd er niet gepraat dat was ten strengste verboden.door mijn opvoeding ben ik daardoor mijn eerste grote liefde verloren door domheid?mijn les heb ik hier van geleerd en kan zeggen dat ik altijd openlijk mijn kinderen heb op gevoed alles is bespreekbaar.ik ben nu 61 jaar hoe is het mogelijk dat het zo ging in mijn tijd!
Ik heb een 7 jaar jongere zus en een 10 jaar jongere jongste broer toen mijn zusje aan mijn moeder om een gulden vroeg en die ook kreeg om maandverband te kopen. Zei mijn broertje ik wil ook een gulden waarom krijg zei een gulden en ik niet. Dan zei mijn broer onder mij 1,5 jaar jonger en ik tegelijker tijd joh laat ze die gulden houden en wees maar blij dat jij hem niet nodig heb. Die jongste broer is nu 64 en wellicht weet hij het nu allemaal wel.
Van mijn ouders kreeg ik te horen rond mijn 9e jaar dat als ik naderhand ook een meisje zwanger zou maken zoals mijn broer had gedaan op zijn 17e ik ook die 50.- gulden zou krijgen die mijn broer kreeg voor zijn moetje huwelijk en ik dan ook op kon hoepelen !! De enige voorlichting die ik kreeg toen ik een vriendinnetje had op mijn 16 e was: ze gebruikt toch wel de pil he, want je weet wat ik gezegd heb ! Maar via vriendjes en voorzichtig gluren in een paar boekjes die in vaders kast verborgen lagen ben ik er toch wel achter gekomen hoe de vork in de steel zat. Op school was de voorlichting ook nada helaas! (mijn geboortjaar1951)
Door 'schade en schande' wijs worden zo ging dat 'vroeger' (jaren '70) bij ons thuis en zeker op school. Niks geen voorlichting. Ik kan me nog goed herinneren dat op de Christelijke Mavo zelfs de sexuele voorlichtingspagina's uit de biologieboeken waren verwijderd door de school. Je zou toch eens op ideeën gebracht kunnen worden...hahaha. Wat een tijdsgeest in dat milieu. Losse handjes die hadden ze wél daaro..."Wie z'n kinderen lief heeft, spare de roede niet"....over een andere soort roede deed men er het zwijgen toe. Man man man, wat een toestanden.
Op 13jarige leeftijd ontdekte Ik tot mijn grote schrik dat er bloed uit mijn vagina kwam. Ik huilde zachtjes en mijn moeder vroeg wat er toch aan de hand was. Ik wees na een poosje op de plaats waar het geschiedde. "O," zei mijn moeder, " dat is niets. Nu kan je babies krijgen" Ik kreeg een paar lapjes en een ceintuurtje in de hand gedrukt en er werd mij een emmer gewezen in de douche cel. En daar kon Ik het mee doen. Ik schaamde me dood. Op de mulo vertelde een vriendinnetje ons meisjes over een dansavond waar ze geweest was en dat ze met een jongen danste die iets heel hards in zijn broek kreeg. Wij gierden van de lach. Fast forward: Op 20jarige leeftijd en een getrouwde vrouw wonend in Niew-Zeeland kwam Ik er achter dat ik in verwachting was. Mijn ook zeer jonge man en ik wisten nog steeds niet veel bijzonders over wat er ons te wachten stond. Mijn lieverd legde wel een schaartje en een touwtje op zijn nachtkastje en zei dat dat MOEST. Ik was ten einde raad aangezien Ik nog steeds niet zeker was waar die baby uit moest komen. Ik had ideeen van een buik die open zou barsten langs die vage donkere lijn die er sinds kort te zien was. Op een morgen ging ik naar mijn 'landlady', we woonden gezamelijk in haar huis. Ik had grote bewondering voor deze vrouw. Ze kwam uit Den Haag, kon letterlijk alles: autos repareren; praten met een sigaret in haar mond en was 10 centimeter kleiner dan ik. Ze stond de was te doen alweer met een sigaret in de hoek van haar mond. Toen ik stotterend vroeg waar dat kindje nu uit moest komen antwoordde ze, met haar ene oog half dicht om de rook uit haar ogen weten, in het plat Haags: " Zelfde plaats als dat het er in is gegaan!" Ik viel bijna flauw......uit dat kleine gaatje 3 zonen en 62,jaar later weet ik nog steeds niet alles over seksuele voorlichting. Mijn achterkleinkindjes gelukkig wel!
Mijn ouders waren bij de N.V.S.H. Ik ben van 1940. Maar toch hebben mijn ouders me niet echt voorgelicht. Er stond op zekere dag een bruin gekaft boek op de onderste van twee planken onder de vensterbank waar de boeken stonden. Op mijn vraag: "wat is dat voor een boek?" zei mijn vader: "als je het wil lezen dan doe je dat, anders laat je het staan. Dat was dat. Toen ik ongesteld werd zei mijn moeder: "nu moet je uitkijken voor de mannen". Daarna stak ik over als er een man aan de zelfde kant van de straat liep. Dus ik ben dat boek en andere boeken gaan lezen....
Mijn moeder duwde mij, dertien jaar, een boekje in de hand: "Meisjes vragen" Daar zou het allemaal in staan. Ik las het en begreep er eigenlijk niet zo heel veel van, het stond namelijk vol waarschuwingen, dat je niet in moest gaan op avances van vrouwen ("Die weg eindigt in een moeras"), dat je zelfbeheersing moest betrachten dus nooit meteen toegeven aan de verlangens van een jongen want dan zou je zijn "respect" verliezen ("Waarom zou je stranden in het zicht van de haven?") en meer van dergelijke stichtelijke adviezen. De klapper was deze zin: ""Hoe nu die geslachtsdaad of eenwording van man en vrouw tot stand komt is iets, waarover je voorlopig je hoofd niet behoeft te breken. Onthoud goed, dat de geslachtsdaad niet tot puberteitsland behoort." Het kwam er op neer dat ik na lezen van "Meisjes vragen" nog niets wist, behalve dan wat ik natuurlijk wel had opgestoken van schoolvriendinnetjes en uit diverse boeken die ik al jaren eerder bij ons thuis had zien staan in de boekenkast en, nieuwsgierig, had gelezen, en niet eens stiekem, zoals "Lolita" en "Fanny Hill". Vandaar dan ook dat ik nog altijd niet begrijp waarom mijn moeder ineens met een op christelijke leest geschoeid boekje aan kwam zetten. (Johannes van Keulen trouwens, was het pseudoniem van Han B. Aalberse, bekend geworden door de destijds omstreden "Bob en Daphne" boeken. ) Korte tijd later reikte mijn moeder mij weer een boekje aan, klein en dun en als ik me niet vergis, met een erwtensoep-groen kaft, wat mijn tante haar had aangeraden voor de broodnodige intieme kennis van haar nichtje, en daarin draaide de auteur, ene dokter P. Peverelli, er niet omheen: de bewuste lichaamsdelen en hoe ermee om te springen teneinde de geslachtsdaad juist uit te voeren, dat alles stond duidelijk omschreven, verlucht met tekeningen. Bij mijn jeugdvriendje thuis stond het boek "Liefde Zonder Vrees" van Dr. Eustace Chesser, in de huiskamerboekenkast. Af en toe mocht hij een feestje geven, zijn ouders van huis en het duurde niet lang of deze verboden vrucht ging van hand tot hand waarbij vriendje ons bezwoer 'voorzichtig" te zijn want zijn ouders plachten de volgende dag te controleren of het boek nog wel in goede staat verkeerde. Waarom ze het dan niet uit de boekenkast haalden is ook weer zoiets wat ik nooit heb begrepen. Ik werd ongesteld op mijn dertiende, midden in de nacht, mijn moeder schoot haastig toe met maandverband, een gordeltje en instructies. Vanaf dat moment vond ik het een onaangename toestand elke maand weer. Maar goed, ik wist nu hoe het zo'n beetje zat.
Ik gaf les op een lagere school in Amsterdam (4e klas) in een buurt waar orde en regel schaars waren. Op de dag dat ik begon ( nog voor de herfst vakantie}, renden de leerlingen over de tafels en schreeuwden: U bent nummer 7 . We geven u 2 weken. Als ik met mijn rug naar de klas iets op het bord schreef, werd er altijd geschreeuwd. Vaak vieze moppen en vaak het woord "neuken". Ik reageerde niet vaak, maar vroeg op een dag of iemand wist wat dat betekende. Stilte!! Niemand antwoordde. OK pennen neer en luister. Ik heb ze het min of meer uitgelegd en eraan toegevoegd dat als je weet wat het betekend je dat niet rond schreeuwt. Als je op jouw leeftijd nog wel eens bij je moeder op schoot kruipt voor een knuffel en misschien je duim in je mond hebt, schreeuw je dat ook niet rond. Dat is iets tussen jouw en je moeder. Ze mochten het wel aan hun ouders vertellen wat ik ze uitgelegd had. De volgende dag was er een jongen, die er de vorige dag niet was en die "Neuken"riep toen ik me omdraaide. De hele klas in koor: "Hij weet niet wat het betekend". Nooit meer gehoord!
Wij kregen pas in de zesde klas van Meester Otten secuele voorlichting. Hij was de nieuwste leraar volgens mij en ook het meest vrij in denken, meen ik me te herinneren. Vandaar dat hij daardoor misschien de pineut was? Hij kreeg altijd een rood hoofd als hij iemand een beurt moest geven. Maar we waren allemaal te nerveus om daar zelfs achteraf een grapje over te durven maken, Het viel me we; op dat de knappere meiden altijd de teksten moesten voorlezen op de lagere school (En geen enkele jongen)
In mijn tijd werd er thuis niet over gesproken. En als er bijvoorbeeld een programma op tv kwam ( open en bloot bijvoorbeeld) werd die zender vlug weggedrukt. In de zesde klas werd een avond gegeven door de school in de aula. Vader en moeder mee en ik...ik weet nog dat de pastoor uit het dorp ook bij was. Die avond werd er een informatieavond gehouden en werden er vragen gesteld over geslachtsdelen van man en vrouw... Ook over de sex. Meer heug ik mezelf er niet van maar weet wel dat vader en moeder ook met rode blosjes op hun wangen zaten te luisteren
Van mijn ouders heb ik zeker geen voorlichting gekregen over sexs werd niet gesproken en over ongestelt zijn helemaal niet wel dat als je was je een echt meisje was , altijd raar omdat ik lang dacht dat ik geen jonge was maar ook geen meisje . Toen ik voor eerst ongesteld werd was dat op school , ik dacht dat ik dood ging maar ik werd gespaard naar huis gestuurd met wc papier tussen mijn benen . De voorlichting kregen we in de speeltuin met de vorming van borsten en haartjes op een plaats waar je dat raar vond ,dat was toch bieden raar .omdat ik ook zussen had zagen we elkaar naakt mijn zusje was van de vragen ,waar komen de baby's vandaan , ja de ooievaar bracht ze , ik ja ja altijd kijken naar buiten of ik ze zag omdat erin de buurt genoeg baby geboren werden . Uiteindelijk kwam ik via een strip boekje hoe het werkelijk was . Ik heb 2 zoons en een dochter. Ik was altijd open en vertelde ze hoe het zat . Maar wat mij erg is bijgebleven . Bij mij thuis zat het vol met kinderen en ik en mijn man kregen ook diverse vragen . Een vriendje van mij zoon zij sperma komt toch uit je rug we hebben echt in een deuk gelegen om deze uitspraak , ik zei dat moet je aan je vader vragen , maar uiteindelijk wel verteld , waar uit de rug moet het komen dan , nee dat kon niet dus eerst een beetje afwijkend omdat ik dacht ze zijn te jong waren toen 7/8 jaar weet uiteindelijk vertelt hoe het zat . Ook de opmerking .mijn piemel is dood hihiu Ook dat natuurlijk vertelt wat er aan de hand was maar ik vond het wel dat het bij mijn man moest zijn mijn dochter ja ze is nu in de pubbertijd . Natuurlijk deze tijd hoor ze het van nichtjes en neefjes ja mam ik weet het al tussen mijn jongste zoon en dochter zit 17 jaar leeftijd verschil dus andere dingen en tijden om over dit soort dingen te praten . Mijn kinderen nu 35/32 en nu 15 jaar . Ik ben nu zelf 57 jaar .
Mijn zoon was zes jaar toen hij van school kwam en zei ik weet nu het heet: van ons heet penis en van jullie pagina
ben nu 65 en zat in de 6de klas van de lagere school. was er n non die langskwam om ons wat voorlichting te geven, ik hield van mijn buurmeisje ,maar er kwam maar geen kind,iets wat die non beloofd had.toen ben ik maar ontzettend van die non gaan houden en toen raakte ze zwanger van mij en moesten we trouwen. ze kreeg zo 15 kinderen en we leefden nog lang en gelukkig.
Mijn seksuele voorlichting ( geboren 1948 in Den Haag ) bestond uit mopjes op het schoolplein mijn ouders niet preuts of zo maar ze waren denk ik aan het wachten op IETS om er over te beginnen maar dat IETS dat kwam zeker niet dus toen werd er op mijn +/- 14 jaar over begonnen met de vraag wat ik wilde weten, als goed geaarde puber wilde ik toen natuurlijk er niets van horen, zeker niet van mijn ouders. Op school 0,0 informatie gehad. Raar eigenlijk! Paul
In de jaren vijftig kwamen wij mijn vriend en ik wekelijks bij een clubhuis binnen genaamd "DE HAVEN "in Delft en daar kregen wij Seksuele voorlichting maar daar hadden ze thuis geen behoefte aan gehad om ons een klein beetje op weg te helpen maar het is toch allemaal goed gekomen.
De (katholieke) generaties uit de jaren twintig tot vijftig van de vorige eeuw hebben voor zover mijn ervaring althans reikt, geen of weinig sexuele voorlichting gehad. Noch thuis, noch op school werd er iets over gezegd. In het bureau van mijn vader waar ik wel eens stiekum in snuffelde lag een klein boekje getiteld: “Wat opgroeiende jongens moeten weten”. Meisjes waren er bij ons thuis niet, dus dat probleem hoefde niet te worden opgelost. Veel “leerde” je van leeftijdgenoten en er werden ook veel “schuine bakken” verteld die de fantasie prikkelden,
ik ben van 1945 en ook al kom ik van het platte land waar we zagen dat de dieren sex hadden, ik ben zelfs nog eens met de boer en zijn koe naar de stier geweest. En zag wat er bebeurde, toch werd er thuis geen voorlichting geven. Al heel vroeg deed je samen met andere jongens uit de buurt aftrekken zoals we dat noemden. En zie wie kon spuiten …..pas toen ik in het juvenaat zat werd er EENx iets over sex geproken en als je ging biechten ja dan moest je de priester vertellen als je met je zelf had gespeeld. Maarja als je dan een paar onzevaders en maria's had gebeden dan was het weer goed…...Ook daar dus geen echte voor lichting als wat je wist en deed toen je ouder was...was allemaal wat je van andere oudere jongens hoorde en dan ook deed
Mijn voorlichting deed ik op straat op. Over menstruatie werd niet gepraat. Taboe. De dag dat ik menstrueerde schrok ik me rot, ik dacht dat ik zou dood bloeden. Mijn moeder had slechts 1 antwoord voor mij op mijn vragen " oppassen met jongens" . Geen spat wijzer, behalve dat ik dit soort vragen beter niet aan haar kon stellen;
Ik ben niet voorgelicht door mijn ouders. Toen ik tot mijn grote ontsteltenis dacht in mijn bed te hebben geplast (terwijl ik al 11 jaar was), wachtte ik met opstaan totdat de rest van ons gezin goed en wel beneden was. Ik ging naar het toilet en zag toen allemaal bloed, en ik was totaal van slag: ik ging misschien wel dood! Maar nee, hoor. Toen ik eindelijk moed had verzameld de kamer in te stappen en het aan mijn moeder vertelde, zei ze enigszins verheugd: Jij bent nu groot meisje geworden! Mijn oudste zus hielp me met het gordeltje en het uitwasbare verband, en dat was alles. De rest van de dag heb ik op een stoel gezeten en durfde er niet van af te komen. 's Avonds wist ik nog niets, en ik vroeg aan mijn zus hoe lang ik dat verband moest dragen, en zij legde me uit dat ik dat enkele keren per dag moest verschonen en dat het ongeveer 4 dagen duurde, en dat het iedere maand terugkwam. En dat was dat. Later, op school, als meisjes er onderling over spraken, dan was er meestal de vraag: heb jij het al? Heb jij je emmetje al? Wist ik veel! Die M was voor menstruatie, maar dat woord kende ik toen nog niet. In de 4e klas van de MULO kregen we pas sexuele voorlichting. (Mijn moeder noemde het zedelijke voorlichting). De klas werd gescheiden, en de jongens kregen de voorlichting van een militair arts, de meisjes van een gynaecologe. De jongens waren in het voordeel: hun arts vertelde alles wat ze maar weten wilden, onze vrouwenarts was heel behoedzaam en voorzichtig en gebruikte vooral de Latijnse benamingen. Hier werden wij het volle leven mee ingestuurd.
Seksuele voorlichting werd in mijn tijd niet gegeven op school en zeker niet op de RK- scholen waar ik op zat. Ik stam uit 1954. Toen mijn jongste broertje eens zo ziek was dat de huisarts ons bezocht, vroeg hij mijn moeder wat er met mij aan de hand was....ik zat in elkaar gedoken op een stoel en had buikpijn, iets waar ik al geruime tijd veel last van had. "Ik denk dat er iets op komst is" zei ze met een soort knipoog naar de arts. Ik was 9 jaar en dit was wel vroeg in die tijd, maar ' je wist het nooit' zei de arts....ik moest maar eens bloed laten prikken en zo gebeurde het en bleek dat ik bloedarmoede had. Na twee flessen staaldrank werd ik ineens ongesteld. Mijn moeder had me al verteld wat er kon gebeuren en dat ik dan een 'grote meid' was geworden en ook kinderen zou kunnen krijgen. Ik wist dus wel dat ik nu vruchtbaar was, maar niet wat er precies gebeurden in mijn lichaam. Toen ik mijn moeder dit vroeg, zei zij dat ze dit ook niet wist....het gebeurde gewoon en de natuur regelde alles wel. Er werd vroeger niet over gesproken...het was zwaar taboe! Eigenlijk werd ze zelf ook wel nieuwsgierig wat nu precies gebeurde in het lichaam en besloot een boek te lenen bij de bibliotheek. We hebben het samen doorgelezen en werden zo samen door het boek voorgelicht. Toen mijn vriendin 3 jaar later dacht dat ze doodging en leegbloedde, hebben we haar en haar moeder ook voorgelicht met hetzelfde boek! Die wist ook niets en zo hebben we met ons vieren aan hun keukentafel het boek weer eens doorgespit! In dit boek werd ook de rest verteld en werden we zo in feite meteen seksueel voorgelicht.
Joop Huls 1948 Op onze lagere R.K. school werd wel seksuele voorlichting gegeven. Het stelde niet zoveel voor. Er kwam een pastoor of kapelaan voorlichting geven. Wel grappig gezien het celibaat. Blijkbaar hadden zij er verstand van. Mijn ouders werd in die tijd aangeraden zoveel mogelijk kinderen te krijgen.
Ik kreeg van school een boekje mee in een enveloppe dicht geplakt. En aan mijn ouders vragen of ik wel met de les mocht meedoen. en dat mocht ik had wel een beetje voorlichting gehad.
Ik ben van 1941, dat was dus een heel andere tijd. Op school, toen onze juf merkte dat vooral de jongens erg benieuwd waren naar "onderkant" van de meisjes en dan eigenlijk nog meer naar onze broekjes had ze een geweldige oplossing daarvoor. Ik kan daar nog altijd om lachen. De juf was een flinke stevige juf, op een dag kwamen we in de klas en de juf had een onderbroek van haar zelf opgehangen op het schoolbord, ze zei toen: ik vind dat de broekjes van de meisjes zo klein zijn, hier kan je beter naar kijken, mijn onderbroek is veeeeeel groter! Ik denk dat wij een jaar of 9 waren. Die onderbroek heeft zeker de hele dag op het schoolbord gehangen. Ik ben nu zelf een oma zelfs een overgroot oma en ik heb die broek op het schoolbord nooit vergeten! In mijn eigen gezin, ik heb 4 zoons en 2 dochters en veel kleinkinderen en ik heb goed contact met het jonge spul. Ik heb altijd vragen van de kinderen over hun geslachtsdelen op een kinder wijze besproken. Ik heb het eigenlijk makkelijk gehad ik had 4 zoons en 2 dochters .We waren een open gezin, kinderen kregen altijd antwoord op hun vragen. Natuurlijk een antwoord dat paste bij hun leeftijd. Mijn 4 jarige zoon had een keer zijn 2 jarige zusje even helemaal bekeken, hij was toch zo blij, zijn zusje had geen tuitje(zo noemde wij zijn piemeltje),maar zei hij...ze had wel een heeeeel kleintje!! Hij had haar grondig bekeken.Ik heb zijn ontdekking bevestigd en toen ging hij spelen en was het voor hem genoeg!
Hoi ik ben Hans uit1949 .In de zesde klas lagere school tekende ik tijdens de les een naakte vrouw die onze Katholieke leraar zag . Hij werd kwaad en stuurde me de klas uit . Het is nooit meer goed gekomen tussen ons!
Ik kan me er geen fuck meer van herinneren. Niet van voorlichting op school, niet van voorlichting thuis. Het enige wat me bij is gebleven is dat we, de meiden, wel de waarschuwing kregen "niet met een pakje thuis te komen". Niet zwanger raken dus. Hoe dat moest en kon gebeuren, daar moesten we dan maar naar raden. Maar als afsluiting van de lagere school gingen de 6e klassen 3 dagen naar een accommodatie waar je je prima kon vermaken met je vriendjes en of vriendinnetjes. Dat was in die tijd heel wat. Echter op de laatste dag was het verzamelen in een soort van kantine alwaar een scherm was opgezet. En na een inleidend praatje door de pastoor van onze parochie begon hij ons voorzichtig en nogal onhandig een en ander te vertellen over gemeenschap tussen man en vrouw. Ik denk dat we allemaal allang wisten hoe de vork in de steel zat maar omdat het de pastoor was bleven we braaf zijn relaas aanhoren. De plaatjes die voorbij kwamen raakten kant noch wal. Geen bloot te zien. Eenmaal weer buiten werd er niet meer over gepraat. Met de gedachte: "hebben we ook weer gehad" zoiets. Dat was onze seksuele voorlichting destijds.
Op RK ulo 1959 drie verdiepingsdagen gehad geleid door arts, vrouwenarts en maatschappelijk werker. Voorlichting in begrijpelijke taal gehad. Respect voor het lichaam van vrouw zowel van man aan over gehouden. Mijn vrouw heeft onze dochters voor bereid op ongesteld worden en we hebben het Steeds gevierd met gebak
Volgens mij wisten ze op mijn school(en) niet eens dat sexuele voorlichting bestond. Thuis hoorde ik er wel over. Vooral mijn vader was er open over.
Ik ben inmiddels 75 en in tegenstelling tot veel generatiegenoten had ik moderne ouders, die mij als NVSH-leden goed hebben voorgelicht. Toch schrok ik flink toen ik met 11 jaar "ongesteld"werd. Uitgerekend die dag was mijn moeder niet thuis en moest mijn vader mij gerust stellen en helpen. Ik weet ook nog dat ik in de 4e klas van de MMS op verzoek van de lerares mijn klasgenoten voorlichtte over hetgeen in de baarmoeder gebeurde.
Wij kregen, op school, geen seksuele voorlichting. Ik spreek wel over beginjaren 60 de revolutie moest toen nog beginnen. mijn ouders deden dat wel dus het is allemaal goed gekomen.
ik kreeg van mijn buurvrouw het boekje mammie waar kom ik vandaan mijn moeder mocht dat absoluut niet weten die was erg preuts ook zag ik de buurvrouw wel eens in haar blootje als ze zich om klede de buurman vond dit niet erg mijn 2 zussen werden wel voor gelicht
Ik ben geboren in 1955, mijn ouders (mijn moeder iets meer dan mijn vader) waren redelijk ruimdenkend en toen ik een jaar of tien een keer in de krant iets las over "ongehuwde moeders" vertelde mijn moeder me in hoofdlijnen hoe dat zat met zaadjes en eicelletjes. In de zesde klas (nu groep acht) kwam een zekere mevrouw Selten uit Tilburg op een avond in de plaatselijke bioscoop / zaal seksuele voorlichting geven aan zowel de schoolverlaters van de jongens- als meisjesschool. Zelf heb ik geen schoolverlaterskamp gehad, mijn broer en zus de jaren later wel en toen kwam die zelfde mevrouw nog wel eens opdraven (schoolkampen waren toen vaak nog wat dichterbij huis, ik kom uit Brabant en herinner me Hilvarenbeek, Ameland en Texel kwamen later pas). We waren niet erg gewend aan "open en bloot" hoewel ook niet overdreven preuts. Ik herinner me nog wel dat ik het eigenlijk wel prettig vond dat de gymzalen op de middelbare school waar ik later naar toe ging niet over douches beschikten - op sommige andere scholen was dat wel en ik had het maar eng gevonden. Wel ging men op de middelbare school tijdens de biologielessen nog wat verder in op alle fysieke kanten van de voortplanting (bij planten, dieren én mensen) en bij de godsdientlessen werd op een redelijk openhartige manier over seksualiteit gesproken (een godsdienstleraar die overduidelijk een aanhanger was van de toen populaire en progressieve bisschoppen Beckers en Bluyssen). Volgende etappe in mijn studie was de sociale akademie, in die periode (1973-1977) destijds een van de meest vrijgevochten opleidingen die je je maar kunt indenken, je leerde er wel degelijk zinnige dingen maar sterk gekleurd door Woodstock en Flower Power dus toen verdwenen eigenlijk alle taboes - al vond ik het soms allemaal wat ver gaan
Wij kregen voorlichting op school van een leraar die stevig aan de drank was. Verlopen kop met warrig haar en baard. Om alles van die man aan te moeten horen was niet zo erg. Omdat hij zelf ook in de penarie zat, met die drank. In onze familie werd (en word) misbruik doodnormaal gevonden dus hoorde je op school liever niets over zulke dingen, kon je dat bijna niet aan. Een klasgenote die me daar verstijfd in de schoolbank zag zitten bespotte me ermee. Wist die meid veel. Nou niet veel blijkbaar. Want grappig genoeg was zij de eerste van onze lichting klassen die met jong werd geschopt.
Als ik jouw reacties lees op allerlei stukken op schoolbank heb ik maar 1 advies: zoek hulp i.p.v. te pas en te onpas allerlei mensen te confronteren met je "zielige leven"!!!!!!
Bij ons werd thuis nooit ergens over gepraat. Dus toen ik op mijn 11-de voor het eerst ongesteld werd, kreeg ik de schrik van mijn leven. Ik dacht dat er iets heel ernstigs met me an de hand was. Ik riep in paniek mijn moeder. Ze gaf me maandverband, legde me uit hoe ik dit moest gebruiken en vertelde dat ik in het vervolg moest oppassen voor jongens. Het waarom werd er niet bij verteld. Ik voetbalde altijd met een paar jongens uit de straat, maar dat durfde ik niet meer. Ik moest immers voor ze oppassen??? Ik had een 10 jaar oudere broer en een 6 jaar oudere zus, en zij hebben me uitgelegd hoe het allemaal in elkaar stak. Ik had me altijd voorgenomen om het met mijn eigen kinderen anders te doen. Om het gesprek met ze aan te gaan. Maar toen het zover was, ging het eigenlijk allemaal heel vanzelf en natuurlijk. Ook omdat er in mijn eigen gezin van het begin af aan nooit geheimzinnig over werd gedaan.
Ik heb had zelf oudere broers en een zus en eigenlijk had mijn moeder de moed gevonden om op me 10 of 11de "het" gesprek aan te gaan met mijn iets oudere broer en mij. Echter was dat een kort gesprek mijn broer had namelijk van de meester van de Zand als ik het me goed herinner wel seksuele voorlichting gehad, en bij zo gesprek had hij gezegd van "Meester, dit was theorie maar wanneer krijgen we nu eens praktijkles?". Nou je snap wel dat dat nooit als les gegeven is. Wat wel en dat is misschien wel nog steeds zo dat er les wordt gegeven in de zin van heteroseuwele voorlichting en dat er ook jongens en meisjes zijn die geen hetero zijn daar wordt wel voor bij gegaan. Zelf was ik 5 jaar toen ik al geen interesse had in meiden en pas op me 10de bij het kijken naar Belle at Sebastien wist ik dat ik op jongens viel. Thuis kon ik ondanks mijn moeder die homo`s toch leuk vond en zelfs bevriend was met een homo op haar werk kon ik er niet voor uitkomen omdat ze zich schaamde tegenover familie en buren en al helemaal niet tegen mijn vader die zelf van Nederduits hervormde ouders was. Pas op mijn 42ste ben ik uit de kast gekomen t.o mijn moeder mijn vader heeft tot aan zijn dood van niets geweten(?) denk ik. Nu heb ik vrienden die jonger zijn dan ik en die konden zonder moeite het vertellen of vroegen hun moeder of ze een vriend of vriendin hadden en zonder enige probleem geaccepteerd werden.
Op school was er een leerkracht die sexuele voorlichting moest geven aan de pubers, maar zich nogal opgelaten voelde en ja...dan gaat het lesgeven niet gemakkelijk...Een andere leraar, een jonge man, ging vlot met pubers om en moest ook deze les geven. Vooraf zei hij; "Jullie mogen me alles vragen en ik geef overal antwoord op, maar weet ook dat ik ook vragen stel". Het eerste wat de stoere jongens (natuurlijk) vroegen was; "Heeft u "het"weleens gedaan..."?? Zonder zich opgelaten te voelen zei hij rustig; "Jazeker en gezin mijn leeftijd, is dat ook normaal. En jullie..."?? Oeps, ze werden allemaal rood en niemand zei meer iets. Mooie herinnering!
Ik had twee oudere zussen die het mij hebben uitgelegd, ik kan me van de lagere school geen voorlichting herinneren. En op het lyceum kreeg je tijdens de biologie les de puur biologische uitleg, daar kwamen geen gevoelens bij kijken.
Op de christelijke Mulo mocht je in de 4de klas buiten schooltijd een uurtje terugkomen. De biologie leraar legde het dan allemaal uit. Ben daar niet heen gegaan; wist toen alles al. Zwangere meisjes werden wel meteen van school gestuurd en jongens die betrapt werden als ze in leegstaande villa aan het seksen waren,(leraren moesten daar in hun vrije tijd controleren!) waren ook meteen de klos: wegwezen!!!!!!
Mijn actieve seksuele leven startte direct na het verlaten van de Lagere School. Mijn eerste verjaardag op de Middelbare School (in Amsterdam-Slotervaart) werd 's avonds thuis gevierd met mijn eerste vriendinnetje. Naast een paar jongens uit de buurt mocht dit meisje komen. Ik veermoed dat mijn vader een oogje had op haar moeder. Voorzichtig het zoenen verkennen, verder durfde je niet. Je wist het ook niet, want voorlichting kwam er niet. Als je ouders vermoedden dat je met jezelf 'speelde' dan werd keihard geoordeeld Dat dit 'duivels' werk was. Twee jaar later werkte ik na schooltijd bij Albert Heijn en als mijn vader dan soms mij ophaalde om samen naar huis te rijden, kreeg ik onderweg een sexboekje uit die tijd (een Chick) uit het handschoenen kastje, met de opmerking "Zo moet het". Verder niets. Je kon het zelf gaan uitzoeken. Weer een paar jaar later kwam dan de eerste keer 'in het hoge gras'.
Op mijn, zeer christelijke school, duurde de hele voorlichting 2 minuten. 15 seconden dat er jongens en meisjes waren. 15 seconden dat je er ziektes van kon krijgen en zwanger van werd. 15 seconden dat het vies was. 15 seconden dat deze voorlichting gegeven moest worden omdat de school anders geen geld van de overheid meer kreeg. En een volle minuut dat sex alleen mocht als je getrouwd was om kinderen te krijgen. Gelukkig waren de ouders van een vriendje in de straat hier er open over en kreeg ik het echte verhaal te horen. Ik ben ze hier nog steeds erg dsnkbaar voor.
wij kregen geen seksuele voorlichting vroeger, pas op de middelbare school werd een tekeningetje getoond wat een lachsalvo opleverde want nog nooit had iemand zoiets gezien... en er werd verteld dat dit niet mocht (man en vrouw op elkaar getekend) want dat dan kreeg je kinderen en dat mocht niet want daarvoor moest je getrouwd zijn... nou dát was hoor... en daar bleef het bij.. thuis durfden we het amper te vertellen... tja.. zo ging dat nog in die tijd... mijn moeder zei als wij ernaar vroegen: oh daar kom je vanzelf achter hoor... en daarmee was de kous af... Tegenwoordig krijgen ze al voorlichting op de kleuterschool, ook dát vind ik abnormaal, dat van ons was niet goed maar dit van heden ook niet vind ik, laat kinderen eerst onbezorgd gewoon simpel kind zijn en ga niet zo drammen met al dit soort dingen die pas voor veel later zijn... en wat zelfs kinderen bang kan maken.