Deel twee van de items uit de jaren ‘60 of ‘70. Wie in de jaren ‘60 of ‘70 is geboren herkent deze items vast nog wel. Van die oh zo heerlijke Saroma pudding tot de iconische Barbie Skipper. Herken jij deze items uit de jaren ‘60 en ‘70 nog? We nemen je graag terug mee in de tijde
Video: reclame jaren 60-70 nostalgie
Jarretels
Toen er nog geen panty’s waren, waren er… Jarretels! Terwijl het heel vrolijk klinkt, was het een grote verschrikking. Wat een onhandige dingen waren dat. Dan zijn we nog niet eens begonnen over hoe snel die dingen kapot gingen..
Daktari
Uren kon je naar de tv serie Daktari kijken. Dit programma speelde zich af in een dierenopvang in Afrika. Je kreeg geen genoeg van de avonturen van dokter Tracy en zijn dochter Paula met de schele leeuw Clarence en de slimme chimpansee Judy.
Silly Putty
In de jaren ‘60 en ‘70 was dit kleverige goedje razend populair. Silly Putty zat in een plastic ei en was fantastisch. Je gooide het tegen het raam, stuiterde ermee op de grond en plakte het tussen twee deuren. Je moeder was hier alleen wat minder blij mee.
Zeepklopper (met een stukje zeep!)
Een zeepklopper werd vroeger gebruikt in de huishouding. Je gebruikte het voor het maken van een sopje. In het gazen gedeelte deed je wat groene zeep en daarna roerde je met de zeepklopper door een emmer heet water. Even afkloppen en schoonmaken maar!
Vim schuurmiddel
Vim schuurmiddel = nostalgie in een bus. Waarschijnlijk had je oma ook zo’n bus vroeger. Deze stond op een vaste plek op het aanrecht. Aan de bovenkant van deze kartonnen bus zaten gaatjes, waarmee je het schuurmiddel uit de bus kon strooien.
Maja zeep
Maja zeep was de favoriet van iedere moeder. Dit was een luxe zeep, waar je als kind absoluut niet aan mocht komen. Het rook naar bloemetjes. Weet jij het nog?
Koetjesreep
Koetjesrepen zijn pure nostalgie. Wat waren ze lekker – en dat zijn ze nog steeds. Je kunt ze nog steeds halen bij de Albert Heijn. Iedereen vond Koetjesrepen lekker. Meestal kreeg je ze van je oma, maar ook je moeder stopte er regelmatig eentje in je tas. Aan het einde van je zwemles mocht je hem dan eindelijk verorberen. Jammie!
Choba
Choba, heerlijk en gezond. Voor de boterham! Choba was een soort van chocoladeboter. Dit werd vlak na de Tweede Wereldoorlog geproduceerd, omdat er te weinig te verdienen was aan margarine. Je vond het heerlijk of heel erg vies. Aan welke kant stond jij?
De geblokte gootsteen
In de jaren ‘60 en ‘70 was het in om een geblokt gootsteen te hebben. Dit waren zwart met witte blokjes, eigenlijk een soort van dambord. Nou, mooi hoor. Waarschijnlijk ben je nu heel blij met je gootsteen van rvs.
Wat is voor jou écht een item wat staat voor de jaren ‘60 en ‘70? We horen het graag in de reacties!
Reacties 70
Heel herkenbaar nog Leuk om terug te zien, roept veel herinnering op.
Paulus de Boskabouter Radio en Ivanhoe TV
Axel Nort, Thiery de slingeraar
Ivanhoe en rin tin tin kijken naar de rem uitzendingen met een geinprofiseerde antenne op een stukje hout, kregen we met veel ruis op de tv een aflevering te zien En ja dan de vaste radio met Paul Vlaanderen hoorspellen daar luisterde we naar was altijd wel spannend
Ich ka mich de botter herinneren, okki, taptoe, daktarie moeëste ver bij de bure kieke houwe nog ginne tillevies. Pantis natuurlich och bij de vroulu gezieë. De vim ka ich mich och nog i dinke, Da woare nog de knikkers e de ieskes ( iezere knikers ) 'Sibema ies lekker dat, woar.
Ja, mijn moeder verkocht Sibema ijs. Alle andere ijsmerken zijn niet zo lekker als het Sibema-ijs was. Jammer dat dit niet meer bestaat.
Vertaling: Vim schuurt effectief, maar krast niet. (producent Lilleborg)
Zo als vroeger wordt het nooit meer , Echte gezelligheid ,is er niet meer . Bedoel lekker naast de kachel zitten . Achja , zucht ,
Kortgeleden kocht ik voor 50 euro een mooi rood petroleumkacheltje en zit nu ouderwets gezellig naast dat ding hoor! Lekker warm! Kook er meteen mijn potje op. Kost me 3 euro/1 liter per dag.
Op het schoolplein speelden we een spel met 2 bakstenen en 2 houten stokken. Het heette Pottelillen. Je had drie slagen de eerste lag 1 houtje tussen de twee bakstenen en die wipte je het veld in. Als de tegenstander je stok ving was je af. De tweede slag moest stokje 1 in de lucht en dan weer wegslaan. Bij de derde slag moest dit 2 keer achter elkaar. De afstand dat het 2e stokje aflegde werd gemeten met stok 1 dat waren je punten. Er is zelfs een WK schijnbaar in Oud Sabbinge. Ik dacht dat het spel t5ypisch Zeeuws was maar hoorde laatst dat het ook in Zuid-Holland werd gepeeld.
Een deel van deze items zijn echt van (ver) voor de jaren 60 en 70. De 'geblokte gootsteen' is eigenlijk al van voor de tweede wereldoorlog, evenals de zeepklopper. En de getoonde VIM-bus en koetjesreep hadden in de jaren 60 en 70 een andere verpakking.
Mijn tante had nog deze gootsteen, omdat mijn opa, haar vader, terrasso aanrechten maakte. Zij kon hier geen afscheid. Van nemen. Vakmensen uit die tijd bestaan niet meer.
Getoond is een VIM-bus uit een Scandinavisch land.
Ja die is uit Noorwegen
Alles klinkt heel bekend, Mijn vader hielp op 11 jarige leeftijd al in het terazzobedrijf van mijn opa. Ze maakten aanrechten van graniet, okriet of marmer. Legden vloeren, tegelwerk etc. Mijn vader maakte een douche boven, waren mogelijk de eersten in onze straat die dat hadden. Ook het huuske buiten met de tonne maakte na een tijd plaats voor een toilet. De was doen was een vreselijke klus, mijn moeder probeerde buiten op de knieen met een boender de met cement besmeurde overalls enigszins schoon te krijgen. Ze had een gasspin waarop een grote wasketel met water, sop werd verwarmd voor de was. een wringer waar alles doorheen moest. Witte was werd ook nog gesteven. Een kolenkachel, waarvan de glaasjes met kouwe thee werden schoongemaakt. Op woensdagmiddag om beurten bij buurtkinderen die een tv thuis hadden, kijken naar o.a Dappere dodo. tractatie was gazeuse met koffiemelk en suiker een spoetnik maken... dop pindas op een krant, heerlijk.... Legio herinneringen..
Zo'n gootsteen hadden wij ook in ons huis, dat vóór de 1e WO is gebouwd. Maar niet beschadigd en ingebouwd in een granito aanrecht van dezelfde kleuren als de gootsteen. De zeepklopper is inderdaad ouder dan de jaren 60. En de VIM was bij ons blauw, de koetjesreep zag er ook anders uit. Dat was een hele dunne reep, daar kreeg ieder kind in de straat eens per week een halve van. Mooie herinneringen.
Helemaal mee eens Henk, ook bij Schoolbank slaan zeer wel eens een chronologische slag naar.
Heerlijk de Choba boter ,ik heb het voor de kk die zijn er dol op. En dan het geblokte gootsteentje ook dat had ik vroeger zelf ook en dan met een scheut bleek wat was het weer mooi. De zeep klopper gebruikte mijn moeder altijd met daarin een stuk groen zeep. En het hele huis rook dan zo lekker. Zelf heb ik ook de groene zeep maar geen klopper meer. Ik kan me de Vim bus niet herinneren zoals hij hierboven staat afgebeeld. Naar mijn idee was hij groen of blauw. Maar leuk al dit soort dingen van vroeger.
De zeepklopper werd voor meerdere doeleinden gebruikt. In het ziekenhuis (eind '70-begin '80) gebruikten we dit om zeepklysma's te maken. Klodder groene zeep erin, kloppen, in een kan met een lange slang eraan gieten, en de rest laat zich raden. Succes verzekerd!
Ik kan me nog goed de silly puttie, choba boter en zeepklopper herinneren. De vimbus was destijds blauw en de zeepklopper gebruikte mijn moeder niet maar op de huishoudschool wel. Mijn oma nam altijd een koetjesreep mee voor ons als ze langskwam. Mijn moeder gebruikte de Maja zeep.
Ik herinner me ook de zeepklopper met een stuk sunlight zeep. En de choba boter, en de Vim, maar dan in een blauwe bus.
ik heb onlangs Choba boter nog een keer gekocht, was een bekende smaak
VIM is voor mij toch wel HET item, je kon er niet alleen de gootsteen mee schoon krijgen, maar ik heb er ook mening bromfiets velg mee op hoog glans gepoetst. Toen naderhand de vloeibare oplossing (JIF) kwam was mijn eerste gedachte, is er een handige jongen die VIM verdund in een flesje doet en het voor het dubbele bedrag verkoopt.
Wij kregen van de tandarts (geen schooltandarts) in de jaren 60 het advies om de tanden zo nu en dan met Vim te poetsen! Kennelijk hadden we last van tandaanslag. We hebben overigens allen een mooi gebit overgehouden.
Ja, ik herinner me de vim bus. En het stripboek van Daktari! Ik ben 64 jaar en ik hem hem nog!! Leuk!
Ja, ik herinner me nog wel wat dingen en het Daktari stripboek heb ik nog steeds! Ik ben 64!
Mijn moeder deed de was in een Hoover wasmachine. De was moest eerst gekookt worden in een wasketel, en daarna in de machine gedaan worden. Die ging elektrisch draaien. En de wringer moest met de hand bediend worden. En de machine moest via een slang in emmers geleegd worden. Wat een vreselijk werk was dat. Ze was bijna een dag bezig in de keuken.
Mijn moeder ook en deze stond buiten, het sop werd gebruikt om de tegels te boenen.
dat was niet echt de goede oude tijd met zulke machines.
Het is zo herkenbaar deze items. Wij hadden ook zo een geblokte gootsteenbak. En natuurlijk ook het ijzeren gootsteenbakje. In de zeepklopper had mijn moeder een stuk Sunlightzeep. De bus vim was bij ons groen.De chocoboter hadden we ook evenals het gekleurde cocosbrood. De koekjesreep kregen we altijd van oma. Ik kijk met liefde naar deze tijd terug toen alles nog eenvoudig was.
Silly putty was destijds wel heel bijzonder in mijn ogen. Veel speelgoed hadden we niet omdat we meestal buiten speelden. Dit was een een wonder. Je kon het op een krant plat uitdrukken en dan stonden de letters in spiegelbeeld op de Silly putty. Helaas werd dat spul op een gegeven moment zo zwart dat dat niet meer werkte.
Mijn oma had altijd Maja zeep, het hele huis rook ernaar als ze zich daarmee waste in de keuken, een douchecel had ze niet.
Ik heb nog steeds Maja zeep. Heerlijk voor in de linnenkast en om te gebruiken. Is nog altijd te koop.
Heerlijk! Maar de cologne is nu heel duur.
K ken alles n9og heel goed mijn moeder gebruikte maja zeep en vim en mijn moeder waste ons de gootsteen omdat wij de jongste waren van een gezin. en mochten altijd woensdag tv kijken
Ja, die goede oude tijd zullen we maar zeggen. De gedachten uit de jaren 50 en 60 komen bij mij hierbij snel naar boven. De bus VIM. Deze was blauw van kleur, en stond inderdaad op het aanrecht bij de gootsteen. Later kwam ook de VIM bus met de groene kleur erbij. (citroengeur). De koetjesrepen waren klein van formaat en inderdaad bij Albert Heijn te koop in een pakje van tien stuks. De geur van MAJA zeep roepen sterke geurrijke herinneringen op aan mijn jonge jaren. Alleen mijn moeder gebruikte het en legde ook een stuk zeer, direct uit de verpakking, tussen de kleding en het ondergoed in de kast. Ik vond de geur lekker maar om je er mee te wassen? (meidengeur!) Chocaladeboter. Ik kreeg het destijds ook wel op brood. Vond het heerlijk. Eigenlijk nooit meer in de supermarkt gezien, of kijk ik niet goed? De zeepklopper met een stuk sunlightzeep. Deze zeep bestond uit twee rechthoekige harde blokken die je moest afbreken op te gebruiken. Ik gebruikte het ook wel om me te wassen aan het aanrecht, want een douche hadden we niet. Wat een tijd, eigenlijk wel onbezorgd, niet gehaast en heerlijk eenvoudig en overzichtelijk! Al deze herinneringen kan niemand ons afnemen!
Chocoboter kun je nog kopen. Ik heb het meen ik bij Dirk v d Broek gezien.
aten we vroeger ook, die chocoladeboter, trouwens, ik heb zelfs nog een stuk Majazeep in mijn gangkast
Die was machines van toen. Moest je de kleren door dat knijp ding draaien. Daar had je sterke armen voor nodig. Ik woonde bij mijn oma en opa en oma had altijd dextrose (snoepjes ?) bij haar om op te zuigen. Opa had een zak vol snoepjes om uit te geven. Toen kon dat nog. Vandaag wordt je waarschijnlijk opgepakt. Ik mocht de Maja wel gebruiken maar alleen op mijn gezicht. Oma had ook altijd een zakdoek waar ze 4711 op dieet als het heet was. En de kool werd bezorgd en in een bak op het balkon gegooid maar ik weet niet meer waarom we dat hadden. We hadden een gas haard in de woonkamer en ik kreeg een kruik in mijn bed. Geen idee meer wat die kool was voor.
Knijpding heet dring er.
Wringer
Wringer
De koetjesrepen waren in de jaren 50 en 60 anders van vorm dan die op bovenstaande foto's. Ze leken op een gewone reep maar dan veel dunner en ze bevatten veel lucht door de opstaande rand met verlaagd plateau. Laten we zeggen dat de kwaliteit niet om over naar huis te schrijven was (veel boter en weinig cacao) maar desalniettemin was het een feest als mijn oma zulk een lekkernij te voorschijn toverde, slechts ééntje per dag.
inderdaad koetjes repen die waren dun en bevatte veel minder chocola anders dan de tjoklatrepen die gevuld waren met toffee deed je langer mee We kregen deze altijd als opa uit amsterdam bij ons kwam logeren Hij bleef altijd erg lang
wij vodechob leker en keken datari
Ja, dat is waar ook de chocoladeboter(klinkt mij bekender dan "choba"). Bij een vriendinnetje aten we brood en lag dat als beleg erbij...zo lekker..! Mijn moeder had o.a. vim, wel nostalgisch om terug te zien, maar zo korrelig, ik gebruikte liever jif. Mijn opa en oma hadden zo'n zwart-wit geblokte gootsteen en in mijn flat zit het deels in de badkamer, evenals een granieten vloer. Vond ik toch leuk als herinnering. Mijn aankkleed poppetjes, (van die uit karton gesneden poppen met losse papieren kleding erbij, die lipjes had aan de randen, zodat je elk kledingstuk om de pop kon vouwen) heb ik bewaard en een van de poppen had een blauw-wit geblokte rok, die ik de "gootsteen-rok" noemde, vanwege de geblokt gootsteen bij oma. Na elke logeerpartij bij opa, kregen we een koetjesreep. Later nogeens in de supermarkt gekocht; precied dezelfde verpakking en smaak... Wat zou ik graag de oude afleveringen van Skippy terug zien. Zo gaaf, zoals die jongens daar woonde, in de vrije natuur overal konden rondhollen en vanalles ontdekken.
In die tijd (60-er jaren) was er helemaal nog geen Jif. Eerst was er slechts 1 soort VIm, daarna kwamen de blauwe en de groene. Pas begin 70-er jaren kwam Jif (later Cif)
Wat leuk alle reacties over de Majazeep en het wassen. In een museum was te zien hoeveel handelingen en tijd er nodig was, om te wassen. Stap voor stap stond het opgeschreven en hieronder stond; "hang dit boven uw wasmachine en klaag nooit meer!
Die geblokte gootsteen hadden mijn ouders in de eerste flat die ze huurden, (1957) na inwoning bij (schoon)louders. Ik herinner me de blokjes nog goed, ook dat ze barstten op den duur. Daarboven hangt het slangetje van de geiser, die hadden wij ook. Aansteken: lucifer erin, knop even ingedrukt houden en langzaam loslaten. Ik zie ook de befaamde Lola borstel liggen, maar als hij wat ouder werd, schoot de borstel wel eens uit de greep. Lachen. Met Maja zeep kon je ook goed vlekken wegkrijgen, geloof ik. Vim: is het iemand soms bekend dat dat ook wel eens "Schura" werd genoemd? Ik heb vroeger blauwe Silly Putty gehad, je had ook roze. Ik bewaarde dat in een oud juweliersdoosje, dat ging muf ruiken. Je kon ermee stuiteren, het doormidden breken, ook afdrukken maken uit de krant. In spiegelschrift natuurlijk. Geinig spul. Maar een balletje bleef nooit bol, het goedje zakte altijd in elkaar, het leek dan net een lek balletje. Ik keek wel eens naar mijn moeder wanneer ze jarretelles gebruikte, ze haakte zo haar kousen eraan. Die werden dan gespannen over een rond wit dingetje, waar ze dan een haak overheen deed, ongeveer vier per been. Zo bleven de kousen goed zitten. Leek me verschrikkelijk. Ik vond de panties die erna kwamen al vreselijk, laat staan díé krengen.
De silly putty, eigenlijk alles weet ik nog wel van vroeger
Wij waren voor het eerst in Spanje en gingen met de bus, we zeiden tegen tegen elkaar wat ruikt het hier lekke, toen zei mijn moeder, je ruikt Maya zeep. Een andere anekdote, we woonden toen in de buurt van de Haarlemmerweg, (staatsliedenbuurt) in Amsterdam. Op de Haarlemmerweg waren een aantal bedrijven gevestigd waaronder een kantoor van de Boldoot! Vroeger werd in arme wijken als je naar het toilet ging in een emmer opgevangen, en kwam een keer per wagen een kar (strontkar) dit ophalen, en moets je als kind de emmer leeggooien, en wat had deze kar als bijnaam : de Boldoot-kar, iedereen wist waar je het over had!
Ah ja, die gele gootsteen hadden wij ook. Mijn moeder heeft het er bijna 40 jaar mee moeten doen. Van al dat geschrob, ook met Vim was hij helemaal uitgesleten, bijna niet meer schoon te krijgen op het laatst.
Ik ken de bus Vim nog wel. De Daktari serie nog heel goed, vond ik spannend.Mijn oma had een klopper met sunligt zeep. De stenen gootsteen nog heel goed. Nu worden ze weer gemaakt,maar dan van ander materiaal. mooi die oude dingen
vergeet ik de koetjes reepjes nog. Ik vind ze nu niet zo lekker meer, toen wel. we hadden een nogal gierige Tante, daar kregen wel eén van die mijn zus en ik moesten delen!! zoiets vergeet je nooit meer.
Ik mis de poppetje met een touwtje met een zwaarder balletje eraan die langs de tafel hing en die je op deze manier van de tafel liet 'lopen'. En de zachte bal aan een touwtje die je om je enkel deed en dan 'hupspring'maar!
Met de kroontjes pen schrijf ik af nog wel eens, men kan er het handschrift mee verbeteren.
De jarretels waren echt nietfijn.de chocoladeboter wel heel lekker
Ik was helemaal gek van daktari! Als ik niet kon slapen zei mijn moeder denk maar aan wat leuks, Daktari dus!! Enige tijd geleden nog een video hiervan gekocht, oei, wat een nep opnames ……….
Wat wil het begin van de tv !!Maar leuk dat we het vonden.
Daktari, we keken daar thuis wel naar. Alleen toen ik op de MEAO school zat deden jongens van een andere groep altijd die aap na. Ik heet Judy en dan deden ze die aap na als ze mij zagen. Erg flauw eigenlijk
Ik heb een keer een koetjesreep van de meester gekregen omdat ik 10 dictees had gemaakt zonder fouten. Onder elk dictee stond dan je cijfer en het aantal dictees om je gemiddelde uit te rekenen. Onder mijn laatste stond toen dus 10/10 Trots natuurlijk, maar eigenlijk was een koetjesreep niet zo heel lekker……..
Toen ik in 1971 naar de hoek Prinsengracht/Elandsgracht verhuisde was daar een piepklein keukentje met inderdaad een geblokte gootsteen. Die was prima schoon te houden met Vim (toen een blauwe bus). De kastdeurtjes hadden daar ook nog ouderwetse houten draaiknoppen. Heerlijk nostalgisch. Mijn moeder maakte inderdaad sopjes met sunlight zeep in zo'n metalen klopper. Ik weet dat er koetjesrepen bestonden maar wij snoepten van kwatta repen. Op de lagere school (1949-1955) leerden wij schrijven met een kroontjespen en een inktpotje dat in het schoolbankje was gebouwd. We hadden naast de inktlapjes ook zeemleren lapjes voor het afvegen van de kroontjespen. En ook ik heb me bezondigd de vlechten van het meisje voor me in de inktpot te dopen. Een wijze buurvrouw vertelde mijn moeder dat ik me waarschijnlijk verveelde. Gevolg: dubbele portie opdrachtjes zodat ik tijd had voor kattekwaad. Majazeep was voor mijn moeder, om zich te wassen en in de linnenkast te leggen. De cacaoboter was ik vergeten, maar die vonden we goddelijk lekker.
Mooi verhaal, heel herkenbaar.
Bruynzeel aanrechtblok met geblokte zwart/wit steentjes nog steeds in mijn keuken. En met een gordijntje in het midden. 60 jaar oud! En afwassen gewoon nog met de afwasborstel.
In de jaren zestig was de zeepklopper al geschiedenis. Overigens zijn ze te koop in winkels met nostalgische waren. De geblokte gootsteen dateert van veel en veel eerder, jaren dertig of nog verder terug. Choba bestaat nog steeds, verkrijgbaar bij Dirk en Jumbo, slechts de verpakking is veranderd. Ook vim is nog altijd overal te krijgen (waarom wordt er een Noors merk getoond?) Maja zeep: ga maar eens kijken op het Net, het wemelt van de verkooppunten: bol.com, Etos, Douglas enz. Wie schrijft deze artikelen? Waar haalt SchoolBANK zijn inlichtingen vandaan? Wordt het niet tijd om mensen met kennis van zaken aan het woord te laten?
De pennen op de foto bij het artikel van de kroontjespen zijn géén kroontjespennen. Ik heb er wel een foto van; hoe kan ik die plaatsen?
Hallo, ik weet niet of iedereen het kent, maar met een stukje folie en een kogel uit een wiel van een kogellager van een fiets, kon je zogezegd een vlooi maken. Dat kon je dan in je hand op en neer laten gaan.
Dat deden wij ook altijd
eigenlijk alle onderwerpen herken ik nog heel goed. Alleen die jarretels vond ik vreselijk. Ik had liever een lange broek aan. De zeep in de klopper was bij ons altijd een Sunlight zeepblok
Choba ken ik wel, kregen we vroeger ook op brood, lekker wel en die koetjesreep. Daktari keken we ook naar. Je had toch een aap die Judy heette? Ik heet ook Judy, maar toen ik op de MEAO zat, zaten jongens me te plagen en deden die aap na. hahaha wat leuk, even lachen