Hetty Slooter

Democratisch onderwijs

Ja het was me wat om uit Rotterdam ineens in een villa in Baarn naar school te gaan! De Gerit van der Veenlaan aflopend naar de villa’s aan de amsterdamsestraatweg dacht ik eerst dat ik in een boek over Joop Terhulpen terecht was gekomen, om er later achter komen dat jik tussen de strijd om het blauwe of groene onderwijs model terecht was gekomen. Elke les begon met wat willen jullie leren en er was hoegenaamd geen leesplankjes waar we ons aan vast konden klampen. In het tweede jaar hebben we toen met een aantal klasgenoten besloten dat we die democratisering dan maar eens in eigen hand gingen nemen en hebben ongeveer alle lessen geschrapt omdat we aan vormingstheater gingen doen! De docenten werden op ons verzoek bij de lesbijeenkomst gevraagd als we een specifieke leergraag hadden. Wilde tijd. Toen dacht ik dat ik niets geleerd had op deze gekke school. Later ben ik daar anders naar gaan kijken. Geen noemenswaardige vakkennis opgedaan behalve zeer veel aan den lijve ondervonden hoe groepsdynamica kan werken. :-) Ik ergerde me gek aan al die breiende mensen tijdens de lessen. Samen met een vriendin van gekkigheid maar kokerrokken en parfum gaan dragen omzoomd aan toegeven dat de zogenaamde openheid ook wel zo zijn beperkingen had, want las Wouter van Dam al grappend de les begon met “Dames wat ruiken jullie weer lekker” dan lag die dag de les plat en werd de dag gevuld met discussies over wie er het slachtoffer van de mannenmaatschappij was! Na het eerste jaar in de zusterflat van Nieuwenoord en nog een kamer boven de slagerij in het dorp konden we gaan wonen in het door de gemeente aangekochte pand aan de Gerrit van der Veenlaan. Ook wild! Als er weer iemand naar de rutger stichting of het academisch was geweest kon je er vergif op innemen dat de hele Jelburg vervolgens een-tweetje moest laten doen! Straattheater op de markt van Baarn met als onderwerp het effect van manipulatie resulteerde in ingrijpen van de politie en een krantenartikeltje!

jelburg, 1976