zoha ayari

In de eerste klas kregen we juffrouw Willibord, die naar zuid-afrika ging emigreren, een hele lieve juf en ik was erg verdrietig over haar vertrek.

In de eerste klas kregen we juffrouw Willibord, die naar zuid-afrika ging emigreren, een hele lieve juf en ik was erg verdrietig over haar vertrek. In de tweede klas kregen we juffrouw van de Velde, zij had rood-achtig, blond haar, de derde klas kregen we meester Tenret. Liesbeth Finsy was mijn beste vriendin, een heel lief meisje. Zij was Surinaams en had kroeshaar met een typisch luchtje die ik later ook altijd ruik bij Creoolse Surinamers, een soort cocosluchtje. Ik denk dat het Murrays is. Ik heb het Liesbeth volgens mij wel eens gevraagd, ze deed daar een beetje geheimzinnig over maar zei wel dat het een soort haarolie was. Liesbeth had een hele lieve moeder, zij hebben allebei ook nog in mijn Poeziealbum geschreven. Ik weet nog dat toen Liesbeth ging verhuizen, ik meen naar Rdam zuid, ik twee weken lang heb gehuild van verdriet. Ik ben daar nog een keer langs geweest, maar door de afstand is het contact opgehouden. Als ik aan Liesbeth denk dan denk ik aan een heel lief zacht meisje, altijd vrolijk en blij. Als vriendinnetjes speelden we allebei met poppen en met ons theeservies. Echt meisjes meisjes. Door het vertrek van juffrouw Willibord, mijn beste vriendinnetje Liesbeth en de dood van mijn stiefvader is mijn start in de vroege jeugd een verdietige tijd geweest. Daarbij ben ik zeer veel gepest op school, dus de basisschooltijd was niet echt positief. Nou goed, nu volwassen, 45 jaar, een turbulent leven gehad tot nu toe maar nu gelukkig, ben ik heel erg benieuwd hoe het met Liesbeth gaat. Ik zou het erg fijn vinden als zij contact met mij zou willen opnemen. Gewoon, hoe gaat het met haar, wat doet ze en is ze nog steeds zo lief/positief!;-)

Kasteel Spangen, 1970