Wim van de Vegte
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Wim van de Vegte en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Wim van de Vegte heeft 4 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenNee, niet zo´n prettige school.
Nee, niet zo´n prettige school. Wel wat leuke herinneringen. Frater Rudolfo begeleidde ons op het Hatto Heim voetbaltoernooi. Ook naar het Stilo bad. Hij had meer oog voor de badjuffen dan voor ons. En opeens was hij verdwenen. En ik ontmoette in dat bad mijn eerste jeugdliefde. Spijbelde veel. Aan het eind van een schooljaar kwam de gymnastiekleraar. Hij had een presentielijst bij zich en velen kwamen vaak niet opdagen. Ik kwam niet eens op zijn presentielijst voor. Was het helemaal vergeten, maar neef (en toen klasgenoot) Hans van de Vegte herinnerde me er niet zo lang geleden aan. En volgens leraar Tutert (trouwens best een aardige man die niet sloeg) van de 3e klas, zou ik nooit naar de 4e kunnen en, zo ja, zakken als een baksteen. Hij heeft geen gelijk gekregen. Het kan niet altijd feest zijn, maar hij had natuurlijk niet kunnen denken dat ik zulk een mooi leventje voor de boeg had en dat ik ooit zou kunnen genieten van studie. Als het maar op een goede school of bij een goed instituut is. Ach, ze deden waarschijnlijk hun best.
Antonius Ulo, 1962
(Bijgewerkt op 17/02/09) Heb de zes jaar dat ik op deze school zat als heel prettig ervaren.
(Bijgewerkt op 17/02/09) Heb de zes jaar dat ik op deze school zat als heel prettig ervaren. Na het bezoek van de Openbare lagere school (Bastion) te Hasselt, ging ik naar de Antonius Ulo in Zwolle. Moet eerlijk zijn: Kan niet bepaald zeggen dat het voor mij een prettige school was. Misschien juist, omdat de OL School te Hasselt eigenlijk veel vooruitstrevender was. Maar in Hasselt had ik dan ook mijn favorieten op school: Herrinner me: Ineke Maat, Gertie Vos, Jan Driessen, Carla de Rek, Yvonne Schaap enz. Voetbalde bij Olympia ´28 (later SC Genemuiden). Dus in Hasselt had ik het naar mijn zin. Ook op de OL School (Bastion). Het is natuurlijk persoonlijk, maar met Zwolle had ik gewoon minder. Op de Ulo daar was of dat ik terug ging in tijd, Fraters met zwarte lange rokken. Vond het vooral in het begin maar een akelige vertoning. Natuurlijk ook vreselijk dat er geen meisjes waren, maar de huis houdschool was niet ver gelukkig. Kon het wel goed vinden met Marinus en Hans van de Vegte en Marinus van Dam. Had graag naar de Ulo in Zwartsluis gewild, waar ook de meesten van de lagere school naar toe gingen, maar mijn ouders waren katholiek, dus dat kon niet. Herinner me de vaak herhaalde uitspraak van een leraar Tutert (Hij sloeg niet, vond hem ook goed les geven): "Je gaat niet over en al ga je over, dan zak je op het examen als een baksteen". Hij kreeg in geen van beide gevallen gelijk. Spijbelde wel veel. Wat moet je als je het verschrikkelijk vindt? Fietste wel eens van Hasselt naar Urk en terug en was op het goede moment na schooltijd weer thuis. Als je ziek geweest was, moest je brijf van je ouders inleveren. Die schreef en ondertekende ik zelf. Toen ik ooit het 1e kivitsei vond, kwam dat ook nog eens in de krant te staan. Niet zo prettig dat daar ook de vinddatum bij stond. En ook nog op dinsdagmiddag. Dat was dan wel onder schooltijd! Maar de hoofdfrater is het ontgaan en dus voor een enkele keer geen klappen van Dagobert. Ik slaagde toch en daarna zijn dingen wel weer goed verlopen. Nee, dan zijn de herinneringen aan de Openbare School in Hasselt toch leuker. Juffrouw Caroo.Een fijne juf! Meester Hoogenkamp, die in het eerste van Olympia '28 voetbalde en me zo interesseerde voor voetbal. Op maandag verteldde hij soms over de wedstrijd van de zaterdag ervoor. Hoofdmeester Ampt (kan zijn dat ik de namen van leerkrachten niet goed schrijf), die mijn interresse voor de natuur stimuleerde. Na de Ulo veel variatie en vaak plezier in werk en studie. Niet zozeer de eerste 1,5 jaar bij de Belastingen te Zwolle, maar zeker daarna: mijn werkperiode voor en in de Gemeente Genemuiden, in De Weerribben voor SBB (eerst kooiker, daarna Boswachter) en vrij recent nog op het Riagg-kantoor van Zwolle (eerst stage en daarna in dienst Part. RIBW). Goede tijden en natuurlijk ook wel eens moeilijke. Probeer wel consequent het beste uit mijn leven te halen, voor de mensen die me na staan en mezelf. Ook nu hier in Bulgarije, waar ik nu ben, samen met Teodora, mijn Bulgaarse vrouw. Dit laatste is helaas verleden tijd. In 2015 kreeg mijn vrouw leverkanker, waarin ze in 2016 overleed. Goede tijden/slechte tijden. Je hebt de draad maar weer op te pakken. Nu, 2018, lukt dat aardig. Wim van de Vegte ( )
Bastion, 1956