Wim Landheer

In de eerste les wijst dhr.

In de eerste les wijst dhr. Pos op verschil met de Lagere School: toen had de meester altijd gelijk, nu moet je kritisch nadenken over wat hij zegt. Wanneer je als Vlissinger na 7km fietsen te laat op school arriveerde, kwam je er mee weg door te zeggen dat de bus te laat was. Op de eerste zomerse dag werden de eerste klasjongens onder de pomp geduwd. In de 2e klas nam oud-marineman De Bruyn geen blad voor de mond, toen hij tegen Marjan Vroom zei: je kijkt alsof je het snot van een koe ziet aanbranden. En: sorry, m'n tante op een lorrie. Tussen 1964 en '70 elke dag langs het Stadhuis dat nog steeds in de steigers stond (sinds '45)terwijl in Vlissingen net een nieuw stadhuis werd geopend. In de 4e klas werd Ovidius een hopeloos geworstel door mijn woordje voor woordje-aanpak. Van ouderejaars Theo Adriaanse had ik opgevangen, dat je blij mocht zijn als het bijbehorende woord op dezelfde bladzijde stond! Een keer had iemand mijn preparatie overgeschreven en kreeg prompt de beurt. Ik hoor Pos nog zeggen: Klunhaar, je hebt te veel fantasie man! Nee, dan Cicero bij Fortgens: het huiswerk voor de volgende les liep hij nog even langs op moeilijke punten: dit is een constructie van Cicero, die moet je zo vertalen. Kijk, dat is te doen. Oude Geschiedenis van Fortgens: je moet het netjes opschrijven, ik zal het langzaam voordragen. Achteraf gezien heb ik juist hierbij het meest waardevolle in mijn gymnasiumtijd geleerd: de beperktheid van je kennis (allegorie van de grot). Rapportuitreiking in de historische Vleeshal. Rector Fortgens zei me toen eind 4e klas na mijn hopeloos geworstel met Ovidius: waar zon is, moet ook schaduw zijn. De Romereis in 1970 met Van Weele was een fantastische afsluiting. Piazza Navona om nooit te vergeten. In 2010 ben ik teruggeweest onder leiding van leraren van het Gymnasium in Leiden, onder wie Hans Ulrich. Zij hadden contact gehad met Tichelman en Van Weele.

Stedelijk Gymnasium (in 197..., 1964