Toine Wonders
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Toine Wonders en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Toine Wonders heeft 1 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenVeldwerk natuurlijk.
Veldwerk natuurlijk.... En de wijze lessen van P. Marks Jr., die niet door iedereen op waarde werden geschat. Beroemde namen (Von Koenigswald, van Bemmelen, Rutten. Schlanger....) Toen was plaattektoniek nog controversieel. Vrienden die vrienden bleven.... 26 Jaar na mijn vetrek als wetenschappelijk medewerker krijg ik soms nog heimwee. Want Utrecht was mijn thuis, mijn intellectuele ouderlijk huis.
Universiteit Utrecht, Aardw..., 1965
Zeer gemengde gevoelens.
Zeer gemengde gevoelens. In die tijd waren de Agustijnen al relatief liberaal maar de school had nog veel oude trekjes uit het Rijke Roomse leven. Favoriete leraren waren Woldring (Latijn), van Dijk (Grieks), en Prinsen (Latijn en Grieks), hoewel ik geen van beide vakken erg uitblonk. Charles de Schaepdrijver (Frans), stokoud, verdient een eervolle vermelding. Laag scoorden pater Vandalon, tekenleraar Lauwers, en meneer Boyens (Geschiedenis), die zijn seniliteit verborg achter zijn jaartallenboekje en het laten voorlezen van domme verhaaltjes die niets met geschiedenis te maken hadden. Goede vrienden maakte ik vooral in de eerste klas: Nico Weiland, Désiré de Rooij, Theo Dobbelsteen. Slechte herinneringen aan onze eigen wreedheid jegens een lange reeks godsdienstleraren die een voor een werden weggepest, en aan concierge Sjors die dacht dat hij Obersturmgruppenfuehrer was. Was blij toen ik naar een wat opener en minder zwaarmoedige, gemengde school kon overstappen, met Pasen in 5 Beta.
Augustinianum, 1959
Van begin tot einde.
Van begin tot einde. Aan onderwijzers heb ik zo'n beetje van alles meegemaakt, van broeders uit de oude doos (Pascalis, Monulfus) en Mevr. Pieters tot enthousiaste jongeren die hun tijd vooruit waren (van Merwijk) of juist niet. Weinig echte vrienden - wij hadden een clubcultuur waar ik me niet happy bij voelde en waar de leerkrachten geen flauw idee van hadden. Achteraf bezien vormden de godsdienstlessen van broeder Monulfus en zijn tirades tegen President Soekarno van Indonesie, de sexuele informatie door Mgr. Teulings en de verplichte gang naar gruwelijke films over heidense negertjes in Concentzaal Van Berkel, en de kindermis om kwart voor 8 de laagtepunten van mijn lagere-school-opleiding. Het zal allemaal wel goed bedoeld geweest zijn. Ik ben wel dankbaar voor een gedegen opleiding in Nederlandse taal en rekenen.
Lambertusschool, 1953