Bert van Dirven en ik besluiten om te gaan roken, stiekem natuurlijk. En er zijn er meer die mee willen doen uit onze vierde klas van de lagere school. Op de vrije woensdagmiddag zullen we naar het bos gaan. Bert en ik zorgen voor de sigaretten en lucifers. Wie mee wil doen moet voor elke sigaret vijf cent betalen, drie sigaretten voor een dubbeltje. Dat is een heel schappelijke prijs, want bij cafetaria Jansen kost een losse sigaret tien cent. Betaling vooraf!
Het is de tijd van de Engelse sigaretten: Cross, Three Castles, Chief Whip (op ieders lip), Miss Blanche. We kennen al die pakjes. We halen er het zilverpapier uit voor de missie. De papieren koker van het pakje scheuren we doormidden. Je vouwt het open en dan zet je het met de gescheurde kant op je knie. Je slaat er hard op met je hand. Dat knalt dan.
Nu gaan we niet voor de knal maar voor het roken zelf. Alles bij elkaar weten we vijftig cent binnen te halen voor 14 sigaretten. Met mijn zondagstraktement van een dubbeltje is dat een heel bedrag, maar te weinig voor een pakje Engelse sigaretten. Een pakje van tien zou kunnen, maar dan komen we vier sigaretten te kort. Dan maar een pakje Gipsy of Silky. Twintig stuks voor vijftig cent.
Wie durft?
Nu naar de sigarettenwinkel. Ik durf geen sigaretten te kopen want de winkelier is een bekende van mijn vader dus ik zie de bui al hangen. Bert durft evenmin. Wat moet een tienjarige met een pakje sigaretten? We moeten een oudere jongen zien te vinden. Hij kan er zes sigaretten voor krijgen. Allebei denken we aan Sjaak van Loon: die rookt, is een stuk ouder dan wij, is niet de slimste en wil wel zes sigaretten.
Buiten de winkel wachten we tot Sjaak naar buiten komt. Een steegje in, niet uit het oog verliezen, voor hij er met het hele pakje vandoor gaat.
Goedkoop is duurkoop
We verzamelen bij Bert. Vijf op de fiets, de rest achterop naar het bos. Daar verdelen we de sigaretten en we krijgen commentaar: Wie koopt er nou Silky-sigaretten!! Wij dus! Denken ze nu echt dat ze voor zo weinig geld Golden Fiction kunnen krijgen.
De sigaretten worden aangestoken. Stoer en dapper zuigen we, blazen en hoesten. Bij mijn tweede sigaret word ik misselijk. Het bos tolt voor mijn ogen. Ik moet naar huis, ik hou het niet meer. Bert ontfermt zich over mij, achter op zijn fiets. Daar zal wat zwaaien thuis!
Moeder vraagt wat er is gebeurd. Bert antwoordt: “Hij is uit de boom gevallen.” Moeder brengt me naar boven. Ze wacht tot ik in bed lig. Ze sluit de deur terwijl ze zegt: “Uit de boom gevallen? Dat was zeker een boom met tabaksbladen.”
Herinner jij je eerste sigaret nog? En weet je nog welk merk? Ook ziek geworden?
Reacties 7
Toen ik 16 werd (1962) en verjaardagen nog samen met vele ooms en tantes werden gevierd, vond de kostganger van mijn tante, hij was inmiddels als een soort van familielid geadopteerd, het “tijd” dat ik ging roken. Hij bood mij een Old Mac (groen pakje?) aan en ik vond er natuurlijk niks aan. Helaas was mijn nieuwsgierigheid wel gewekt en de volgende dag heb ik zelf een pakje, ik denk Camel, gekocht. Als zovelen was je daarna verkocht en dus verslaafd aan sigaretten, shag of eigenlijk alles wat maar naar tabak rook. Dat heeft zo’n 17 jaar geduurd, totdat mijn vrouw en ik het eigenlijk wel bezopen vonden dat wij beiden in de auto rustig zaten te roken, terwijl onze net geboren tweede zoon daar een dutje lag te doen. We zijn prompt gestopt en ik geef toe dat het een hele strijd is geweest om niet weer die ene op te steken. Nu vind ik het gewoon heel smerig ruiken en op een terras erger ik me er zelfs aan als daar iemand zit te paffen. “Het kan verkeren” zei Bredero en ik sluit mij daar helemaal bij aan. Ronald (gastredacteur Schoolbank)
Ik was 11 (in 1972) toen ik ook wel eens wilde proberen te roken. Ik fietste toen naar een andere wijk, zo'n 5 km verderop en kocht daar 1 sigaar. Zo'n grote. Die kon je per stuk kopen, sigaretten al lang niet meer. Ik heb dat ding voor het grootste gedeelte opgerookt, werd niet ziek, vond het ook niet echt lekker, maar wel super interessant en baldadig. Een jaartje later rookte ik samen met vriendjes een pakje Pall Mall filter op. Toen is het begonnen. Vanaf mijn 13e heb ik denk ik gerookt. eerst SamSon, dat stond stoer in mijn spijkerjasje (linker borstzak) en later zware Van Nelle (echte mannen shag). Ik heb dat volgehouden tot 2014, dus 40 jaar gerookt! Meerdere malen had ik geprobeerd te stoppen, maar in 2014 dus gelukt. Mocht ik in een bejaardentehuis komen op mijn 80e, dan ga ik weer roken :)
Sigaretten roken ?? Huh..... ik zal jullie eens laten zien wat ECHT roken is ! Dus pikte ik een sigaar uit m'n vader z'n sigarendoos, zo'n grote bolknak , je weet wel! Hiermee de straat op, aansteken ging wat moeilijk, (oh ja, je moet er een stukje vanaf knippen om te kunnen zuigen) toen dan gelukt was moestie aangestoken worden, (ook al niet makkelij) , eindelijk gelukt. Goed opletten jongens...... (er stonde er zo'n stuk of 6 omheen) dat deden ze..... van hoesten naam draaierig worden, zweten, wit worden.... en toen kwam HET........... i.d.d. een grote golf............... ik kwakte de sigaar op de grond en rende weg. Wat een vernedering!! Heb nooit meer gerookt. Goeie les om niet te gaan roken !
Mijn ouders waren altijd weg op dinsdagavond. Thuis werd er gewoon gerookt, zelfs onder het eten, dus er lagen altijd voldoende peuken in de asbak. Mijn moeder ging pas later roken. Hoe konden we toen zo leven! Elders op deze website las ik dat 'gewoon' in de auto werd gerookt tijdens de rit. Ook ik rookte tijdens de vakantieritten in de auto terwijl mijn kinderen lagen te slapen. Als mijn kinderen speelden bij ouders die ook zwaar rookten vonden we toch dat hun kleding stonk, terwijl ik zelf ook rookte! Ik kan zo’n rookgedrag me nu niet meer voorstellen, want na ruim 50 jaar roken is het toch uiteindelijk gelukt er van af te blijven, weliswaar na een hartaanval. Terug naar het roken thuis bij mijn ouders. Ik kan mij goed herinneren dat ik voor mijn vader sigaretten moest gaan halen, eerst was dat Camel, later Caballero want dat waren pakjes van 25 sigaretten in plaats van 20, maar altijd zonder filter. Korte tijd heeft hij ook Chief Wipp gerookt maar dat was maar een korte tijd. Vooral als mijn ouders ’s avonds weg moesten waren de peuken best groot, groot genoeg voor mij om op die manier het roken uit te proberen. Ik zal 12 jaar oud geweest zijn toen ik daarmee begon. Op de Middelbare School waren er ook kinderen die al rookten. Later begreep ik dat je er pas ‘bij hoorde’ als je rookte. Dat was een hele belevenis, samen met de ‘belangrijke’ jongens en meiden meedoen. Tussen de middag werd er op een volleybal veldje gevoetbald. De meiden stonden aan het hek te kijken en te roken. Af en toe stopten wij om ook ‘een peukie te doen’. Twee jongens, Han Evenwel en Ronald Donker hadden altijd ‘dure’ sigaretten bij zich als Caballero of Camel. Ik had daar het geld niet voor en kocht daarom de goedkope rotzooi als Runners. Die kostten per pakje maar 60 cent! Gulden-cent hé. En Caballero kostte toen ruim een gulden! Maar ja, door het stevige roken tussen de middag werd ik steevast misselijk als je weer in de klas moest plaats nemen. Ik ben wat keren aan het kotsen geweest in de klas en ben dan misselijk naar huis gebracht en toch……. Stoer blijven doorgaan met roken, want dan hoorde je er immers bij! Maar thuis gekomen moest je dan wel je sigaretten verstoppen want roken mocht ik van mijn ouders natuurlijk niet. Dat lukte een paar keer wel, maar ik ontdekte dat mijn ouders het geheime plekje hadden gevonden waar ik mijn sigaretten verstopte. Die waren dus verdwenen en dan moest je toch weer nieuwe kopen en een nieuw ‘geheim’ plekje zoeken. Het roken was zo gewoon, dat overal waar je kwam bij een feestje of op een verjaardag vond je grote glazen met sigaretten en sigaren voor het pakken. En overal asbakken, veel asbakken. En stinken dat die dingen deden, maar ja, het was nu eenmaal gewoon zo. Later als je na schooltijd was gaan werken bij Albert Heijn bijvoorbeeld, dan kon je, als je naar huis ging, in de tramwagen staan met een open balkon, want daar mocht je roken. Of je snoof de lucht van een ander op die stond te roken. En niemand hoorde je toen praten over de gevaren van het roken, terwijl dat bij de wetenschap wel bekend moest zijn. Zelfs de reclames in de bioscopen lieten je geloven dat je er pas bij hoorde en een échte man was als je rookte. Stuyvesant was toen een veel geziene reclame van een keiharde cowboy in het Wilde Westen, compleet met paard en lasso.
Het zal zo ongeveer 1958 zijn geweest toen ik als 10 jarig jochie samen met een vriendje ook wel eens een sigaret wilde roken. Dus met een paar dubbeltjes en stuivers konden we net een pakje Silky sigaretten kopen. Op straat en ook in de omgeving waren geen plekjes te vinden waar we 'stiekem' een sigaret konden uitproberen dus deden we het maar in de kelder van ons huis waar mijn ouders bijna toch nooit kwamen. Inmiddels had ik uit de keukenlade van mijn moeder al een doosje Zwaluwlucifers gepikt. Zo gezegd zo gedaan. Zonder op onze longen te inhaleren een eerste sigaret en een tweede. Alhoewel we het natuurlijk niet lekker vonden nog een derde sigaret maar dan lekker stoer op onze longen. Toen ging het fout en dat openbaarde zich in een flinke hoestbui. We waren allebei gelijk genezen en hebben dankzij Silky nooit meer een sigaret gerookt. Toen mijn vader een jaar later de standaard voor een parasol - waar wij de peuken in hadden verstopt - naar boven droeg viel ik alsnog door de mand. Inmiddels hadden we nog een nieuwe poging ondernomen om 'pijp' te gaan roken. In die tijd rookten veel pijprokers op straat die zogenaamde "toffee" pijptabak". Als je daar achter liep rook dat best lekker. Van ons bijeen gespaarde (zak)geld kochten wij zowel de goedkoopste pijp die er was en natuurlijk een pakje toffee pijptabak. Dat werd natuurlijk net zo'n afgang als de sigaret. Die tabak mocht misschien dan wel lekker ruiken maar de smaak daarvan was niet veel beter dan die van de Silky. sigaret. Dankzij Silky en de toffee tabak hebben mijn vriend(je) en ik tot op de dag van vandaag nooit meer gerookt. Eén ding is zeker, we hebben nog steeds gezonde longen en veel geld bespaard.
Silky was ook het eerst merk dat voor een scholier beging jaren 60 betaalbaar was. 50 cent per pakje. Kort na de introductie kwam ook de SILKY Menthol. Zelfde hoestkwaliteit. Na een tijdje ging ik over op FIFTY FIFTY. Deze kostten 75 cent per pekje en van betere kwaliteit. Toendertijd kon je ook nog wel pakjes sigaretten kopen van 10 in een pakje, zoals b.v. Golden Fiction. Deze pakjes werden, naar ik mij kan herinneren zelfs uitgedeeld op de tribune bij sportwedstrijden, zoals ik zelf heb ervaren in Haarlem bij een honkbalwedstrijd in de zestiger jaren. waar ik gretig van het aanbod gebruik maakte. Ja, dit soort zaken blijft je bij?
[…] Er is geen man die niet roken kan… […]