Een van de grootste verlangens in je jeugd was het hebben van een brommer. Je spaarde ieder dubbeltje van je zakgeld en nam ieder krantenwijkje aan om een brommer te kunnen kopen als je 16 was. Folders rondbrengen voor de kruidenier. Op zaterdag autowassen of Jaap de bakker van Brevet in de Dorpsstraat helpen voor een paar kwartjes: alles ging in de spaarpot voor de brommer.
En aangezien ik totaal niet technisch was, viel de keus dus op een nieuwe! De prijsverschillen waren groot. Een nieuwe Puch kostte al gauw Fl. 750,- terwijl een Berini slechts FL. 375,- kostte. Maar ja, met een mooie zwarte Puch maakte je de blitz, terwijl je met een Berini als saai persoon werd aangekeken.
Maar toen het tijdstip van de 16e verjaardag aangebroken was, waren de opgespaarde centjes toch niet voldoende voor en Puch, dus werd het een Berini. Degelijk, dat wel, maar niet iets om mee op te vallen bij het andere geslacht.
De eerste kilometers werden in rap tempo gemaakt en na een maandje of twee was ik zeer tevreden met m’n brommer. Even naar het jeugdhonk op de Straatweg, De Smidse, om daar met de vrienden wat te kletsen en een Cola te drinken. Daar sloeg ook het noodlot toe. Aan het einde van de avond bleek de nagenoeg nieuwe brommer te zijn gestolen. Het verdriet was onbeschrijfelijk. Alhoewel verzekerd bleek er toch een eigen risicoclausule op te rusten en zag ik Fl. 50,- in rook opgaan.
Maanden later zag ik m’n brommer terug. Bij het uitbaggeren van de Strekkade kwam hij uit de modder tevoorschijn. Gelukkig heb ik nog lang kunnen genieten van een tweedehands Puch die ik inmiddels had aangeschaft. Een geluk bij een ongeluk!
Meer blogs:
Reacties 25
Puch
Ik reed een Honda, maar die werd na een jaar alweer gestolen. Ik kocht geen nieuwe omdat ik die helm eigenlijk maar niks vond. Ik ging dus weer fietsen, maar haalde wat later wel mijn rijbewijs en kocht een oud autootje. Ik verdiende best redelijk met mijn grote ochtendkrantenwijk.
Ik reed een groene Sparta op mijn 16e veel later een Puch maxi ( een hele mooie rode met bloemen ) maar deze werd gestolen! ;(
Ook ik was heel gelukkig met mijn Berini M21. Hij kon wel 60 km/uur halen
Ik kreeg eerst een Peugeot zonder versnelling. Dat leverde gelijk mijn eerste bekeuring op, want die ging wel 45 km(!). Een scooter-agent(ja, die had je toe nog) achtervolgde mij zonder dat ik het wist en ja hoor, ik was erbij. Gauw omgeruild voor een tweedehands Puch. Na enige "werkzaamheden" ging die wel 80. Naar Luxemburg en Duitsland; dat was het betere werk. No jarenlang plezier van gehad. Na Havo-4 was het voorbij.
Wij hadden een pracht van een Kaptein Mobylette. Zwart met wit. Ik denk een S25B uit 1961. Hij leek heel erg op die brommer van de foto. Mijn zus en ik reden er samen wel eens op, al kon dat ouwe beestje het gewicht van twee grote meiden eigenlijk niet trekken. Ik vond het vreselijk jammer toen mijn pa hem zomaar weggaf aan een van zijn vrienden en zijn jongste zoon.
Ik had een RAP met buddysit waarop ik samen met mijn vriendin van Groningen via Parijs en Boulogne sur Mer weer naar huis ben gereden. Bij de eerste heuvels in Frankrijk moesten wij om beurten afstappen en aleen naar boven rijden want dat trok de brommer niet met twee personen erop. In Parijs hebben wij bijna alle bezienswaardigheden bezogd. In Belgie werden wij aangereden door een auto. Gelukkig viel de schade mee en konden wij na een bezoekje aan de fietesenmaker onze reis vervolgen. Later kregen wij een oproep om voor de rechtbank in Antwerpen te verschijnen om te getuigen. Gelukkig werd de automobilist schuldig bevonden en werd alles vergoed zelfs het hotel en de reis naar Antwerpen en terug.
Eerst op mijn 16e een tweedehands Typhoon automaatje. Daarna met vakantiewerk en zaterdagwerk bij Appie gespaard voor een Honda C50. Die reed op autobenzine. Je moest regelmatig olie verversen. In 1973 wel mijn benzine op de bon vanwege de oliecrisis.
Ik heb al mijn benzine bonnen nog, omdat er niet veel van waar was van het benzine tekort, Rotterdam zat bom vol met benzine.
Met het geld dat ik verdiend had met werken in het vlas in de N.O.Polder, hokken en schelven en op de vrachtwagen laden, kocht ik in de jaren 60 mijn eerste brommer, een grijze Magneet met maar liefst 4 voetversnellingen. Hij haalde met gemak de 50 km. Toen hij jaren later toch wel wat aftands werd, ingeruild en een oranje Peugeot automaatje voor gekocht. Die was ook rap.
Mooie brommer verhalen! Ik kocht in 1960 een nieuwe Magneet Cheetah,kostte 635 gulden. Een paar jaar terug informeerde ik bij de Magneetclub of er wel eens een mooi exemplaar te koop kwam. Ja dat wel,maar dan moest ik wel rekening houden met een bedrag van rond de 10.000 €. Had ik mijn Magneet maar bewaard………
Mijn eerste brommer was een NSU geen hip model en tweedehands, toen een mooie nieuwe Magneet. Daar was ik trots op, kon je ook de pedalen allebei beneden zetten en had een voetrem
Ik had een kaptein Mobylette. Heerlijk. Ik droom er zelfs nog van, maar dan doet ie het niet (zonder benzine). 🙈
Ik had een Solex,was lang niet zo in als een Mobylette De Mobylette had ook meer snelheid dan de Solex.En dan dat pookje om de Solex aan de praat te krijgen het sputterde benzine,en voor je het wist zat het op je kleding. Maar achteraf gezien heb ik er veel plezier aan gehad. Helaas is de Solex toen gestolen
Die van mij ook,gestolen uit de fietsenkelder van school,maar door de politie terug gevonden op de markt in Utrecht . Maar dat was in 1966 !
Een krantenwijk ,veel auto's wassen .En toen eindelijk mijn tweedehands Zündapp. En gelijk opvoeren natuurlijk. De politie kon mij wel dromen.Veel boetes en in beslag namens. Is nu veel makkelijker.
"Ik geloof dat ik me van die regelmatige ervaringen van jou met de politie wel iets kan herinneren" 🤣 Grtz. Herman
Ik had een Solex. Hij is een keer uit de schoolkelder in Rotterdam gestolen. De politie vond 'm de volgende dag terug op de markt in Utrecht ! Ik denk niet dat zoiets nu nog zou gebeuren.
Op mijn 16e verjaardag, in 1958, kreeg ik van mijn ouders een Cyclemaster. Dat was een bromfiets met een motor in het achterwiel. Tussen mijn 16e en 18e heb ik diverse tweedehands brommers gehad. Ik herinner mij een RAP, een Zündapp, een Magneet met Sachsmotor. Op mijn 18e kocht ik voor 200 gulden een auto, een Renaultje 4 met de motor achterin. Maar de brommers vond ik eigenlijk veel leuker.
Een Berini, ik had een vriend en op een dag zat ik op de bagagedrager achter hem, en een ander stel op een brommer reed op ons in, ze reden aan de verkeerde kant van de weg. Die andere passagier haar knie en mijn knie haakten in elkaar en we zaten alle twee op de grond. De Berini was erg smal met een smal zadel voor twee personen, ik vond her niet lekker zitten. Later, voordat ik trouwde, had ik een Solex, eerst een oudje, een eitje zoals ze dat toen noemden, en toen een echter Solex.
Mijn broer had een Berini, een grote groene, het leek wel een motor. Hij nam me een keer mee voor een ritje en natuurlijk ging ik precies de verkeerde kant op als we een bocht namen. Wist ik veel!
Mijn vader had een berini (eitje), daarna een Sparta. Zelf begon ik met een dkw Hummel super. Sterke brommer. Wilde toch liever een puch. Reed daarmee naar frankrijk 2x, 2x naar heidelberg, naar denemarken en Noorwegen. Verkocht hem na 4 jr. Kleidler en zundapp leken mij de beste. Mobilette werd een rage vanaf 1964. Sparta geen jeugdbrommer.
Ik kocht op mijn 14de een Berini voor 5 gulden van Nico Ursem, was in de snackbar van Bos. Ben er mee gesnaaid door de popo en moest voor de kantonrechter verschijnen, geen boete, maar wel voorwaardelijk van 2 jaar. Ik hielp mijn oudste broer wel eens met zijn krantenwijk van de Telieggraag en het nieuws van de dag, ploegen door de sneeuw 's morgens vroeg. Liep dan naast die brommer en kon zo makkelijk door die sneeuw ploegen, meer dan 250 adressen, dat waren nog eens tijden.
Op m'n 12e begonnen met een Sparta crossbrommer, op m'n 16e een Yamaha FS1 na een half jaar ingeruild voor een Kreidler en opvoeren natuurlijk. Rij nog steeds Kreidler.
Ik was al ruim 16 toen een oom van me vroeg: Moet jij niet eens een keer op de brommer? Bij ons thuis was het niet bepaald ruim leven, integendeel. Deze vraag kwam dus redelijk hard aan want er was gewoon geen geld. Natuurlijk kon je een krantenwijkje lopen of auto's wassen of iets dergelijks. Bij boeren op het erf helpen is midden in de stad geen doen natuurlijk. En met genoemde klusjes was het een hele toer om 600-800 te sparen voor een nieuwe brommer, liefst een Puch natuurlijk. Deze oom zou mij wel een helpen. Tegenover zijn woning was een fietsenhandel waar hij de eigenaar van kende. "Kom maar eens een keer langs", zei hij, "dan gaan we samen naar een brommer kijken". Stom-zenuwachtig ging ik naar hun huis en samen met oom naar de overkant. De fietsenhandelaar begreep mijn situatie en vertelde dat hij wel eens heel leuke inruiltjes kreeg en dat hij voor mij zou uitkijken. Enkele weken later nodigde hij ons uit om te komen kijken. Een pracht bromfiets, maar helaas geen Puch. Een Batavus-super sport met een Sachs motor. Zag er prachtig uit maar dat kon ik nooit betalen. "Geen probleem" vertelde hij. "Als je nou iedere week hier een klein bedrag komt brengen dan is deze brommer voor jou". Stomverbaasd als ik was over het enorme vertrouwen wat de man moest hebben in zo'n snotaap. Maar toen ik totaal 320 gulden had gebracht zei: "Laat de rest maar zitten". Later begreep ik van mijn tante dat oomlief heel erg geholpen heeft met deze deal. Of dat nou ook met geld of alleen de relatie was, was ben ik nooit achter gekomen. Ik ben deze oom wel zo lang hij leefde heel dankbaar geweest. Natuurlijk heel veel sleutelen om toch dat brommertje wat sneller te laten rijden. Een grotere uitlaat, verstelbare sproeier, kop uitboren en een grotere cylinder en zo door. Uiteindelijk reed dat brommertje ruim 80 kilometer. Dat kon het frame niet goed hebben dus stond het frame een heel klein beetje scheef. Later, toen mijn Batavus gecrasht was kocht ik nog een Honda, dat was een viertakt, dus prettiger met rijden en vooral tanken. Goedkopere benzine want tweetakt benzine was flink duurder.