Weet jij het nog? Hoe je vroeger met je neus tegen het raam van de snoepwinkel gedrukt stond, verlekkerd door alles wat je daar zag? Duimdrop, zoethout, zwartwitjes, boterbabbelaars… Welk Oudhollands snoep was jouw favoriet?
Wat is Oudhollands snoep?
De productie van snoep ontstond in de 16e eeuw, maar was toen eigenlijk alleen nog weggelegd voor de elite. Rietsuiker was namelijk aan de prijzige kant. Dit veranderde toen in de 19e eeuw de suikerbiet zijn opmars maakte op grotere schaal. Toen ontstonden de snoepjes zoals je die misschien wel kent uit je jeugd, en wat we nu ‘Oudhollands’ of ‘Oud-Hollandsch’ snoep noemen. Snoepjes met een nostalgisch karakter vanwege hun simpliciteit, in vergelijking met de volle snoeprekken van nu met hun vele kleuren, geuren en smaken. Toch is veel Oudhollands snoep ook vandaag nog te krijgen in echte snoepwinkels.
Verdwenen snoepjes
Maar niet alles kun je nu nog vinden: er zijn ook een aantal Oudhollandse snoepjes zo goed als verdwenen. Denk hierbij aan knetterkauwgom, kauwgom dat knetterde tussen je tanden. Wijn- en toverballen zie je ook niet vaak meer, net als Top Drop en stroopsoldaatjes. Sommige snoepjes zijn zelfs verboden geworden, zoals chocoladesigaretten. De Europese Unie was bang dat deze nepsigaretten zouden aanzetten tot roken op latere leeftijd. Maar de onderstaande snoepjes zijn nog wél te krijgen. Ken jij ze nog?
1. Boterbabbelaar
De boterbabbelaar is van oorsprong een Zeeuws snoepje en werd in 1892 voor het eerst in Middelburg gemaakt. Dit snoepje, gemaakt van bruine suiker en boter, is nog steeds heel populair. De échte boterbabbelaar volgens origineel recept is volledig vrij van conserveringsmiddelen en kunst- en smaakstoffen.
2. Zoethout
Zoethout is een wortel van Glycyrrhiza glabra, een plant die oorspronkelijk uit Eurazië komt. De zoetstof in deze plant is 30 tot 50 keer zo sterk is als suiker, maar die niet schadelijk is voor de tanden. Je moest op het zoethout kauwen en zuigen om de zoete smaak te proeven. Het snoepje raakte in de vergetelheid toen de snoepindustrie ontstond en veel ‘toegankelijkere’ snoepjes maakte. Het sap van zoethout wordt nu nog steeds gebruikt als basis voor drop.
3. Haagsche hopjes
De geschiedenis van het Haagsche Hopje is een leuke. Het snoepje is vernoemd naar de baron Hendrik Hop, die in 1792 naar Den Haag werd teruggeroepen toen de Fransen Brussel innamen. De baron was verslaafd aan koffie, en toen hij op een avond zijn kop koffie met suiker en room op de kachel liet zijn, ontdekte hij de volgende dag dat dit restje gekaramelliseerd was. Die brokken suiker met koffiesmaak waren heerlijk! Toen de baron op doktersadvies geen koffie meer mocht drinken, vroeg hij zijn onderbuurman, bakker Theodorus van Haaren, om de koffiebrokken te maken. ‘De brokken van Hop’ veranderden later in Haagsche Hopjes.
4. Wilhelmina pepermunt
Nog zo’n snoepje met een interessant verhaal. Toen de snoepfabrikant Fortuin uit Dokkum 50 jaar bestond, wilde ze ter ere van het jubileum een nieuw product maken. Dat werd een pepermuntje dat een eerbetoon bracht aan prinses Wilhelmina, die toen 12 was. De fabrikant bood het eerste doosje pepermunt aan bij het Koninklijk Huis. Daar viel het zo goed in de smaak, dat Fortuin later werd benoemd tot hofleverancier. Dit Oudhollandse snoepje is nog steeds veel verkrijgbaar.
5. Kaneelstokjes
Kaneelstokjes als snoep vinden ook hun oorsprong al in de 19e eeuw. De stokjes bestaan uit suiker en kaneel(siroop) en worden aan de buitenkant nog eens bedekt met een laag kaneelpoeder. Aan de buitenkant knapperig, aan de binnenkant lekker bros. Kaneelstokken worden ook gezien als een typisch kermissnoepje, net als zuurstokken en suikerspinnen.
6. Drop
Natuurlijk kan deze echt Nederlandse klassieker niet in het lijstje ontbreken. Alhoewel: de eerste versies van drop werden in Italië en later in Engeland gemaakt. Omdat drop is gemaakt van de zoethoutplant Glycyrrhiza glabra, een plant die al eeuwenlang wordt gegeten, is de oorsprong moeilijk te achterhalen. Het eerste gebruik van het woord drop in Nederland was in 1603, toen het sap van het zoethout werd gebruikt om bijvoorbeeld keelpijn te bestrijden. Een druppel sap was toen een ‘drop’. Alles wat later van deze substantie werd gemaakt, werd ook drop genoemd. Inmiddels kennen we vele soorten en smaken van dit geliefde snoepje en is het een echt Nederlandse delicatesse geworden, want in veel andere landen moeten ze er niets van hebben.
De beste premie voor jouw zorgverzekering
De zorg ging vroeger iets anders. Als er toen iets aan de hand was, zoals een tandartsbezoek of een griep, moest je meteen afrekenen. Dat was vaak onbetaalbaar voor veel mensen. Tegenwoordig is dat een stuk beter geregeld en is er enorm veel keus in zorgverzekeraars. Veel mensen struinen het internet af voor de beste deal. Onze partner Zeker.com biedt jou een hele handige vergelijker waar je meteen de beste deal vindt.
Bronnen: Isgeschiedenis, Historiek, Dutchgift, Dropgigant.nl
Reacties 117
Heerlijk heerlijk heerlijk. Ik weet er nog een paar uit mijn lagereschooltijd Den Haag Zonnebloemschool 1953 1958 stroopsoldaatjes, en kauwgom strips die maar 5 cent kostten . De groentenboer had een snoepafdeling en sigarenboeren ook. Ik kende geen 100% snoepwinkel, want het ging om de weg van school naar huis en vise versa. Duimdrop viel tegen , en trekdrop dat was spannend spul, maar smaakte niet naar droop. Mag ik de pinda rotsjes van Jamin ook noemen? De vullingen vielen uit onze kiesjes, maar dat vond niemand erg. Stel je voor: we hadden dus al vullingen op de lagere school. Volgende topic over de schooltandarts graag!
Ik herinner me nog de "ulevellen", dat waren snoepjes, plat, ik schat 2 x 4 cm ongeveer, 1/2cm dik, met verschillende zuurtjes-smaken. Op het verpakkingspapiertje stond een tekstje, een uitdrukking of een verkort spreekwoord, zoiets, leuk om te lezen, daar was je steeds weer benieuwd naar, en dan ... lekker sabbelen!
Volgens mij het die snoepjes ijsbonbons
Ja, dat waren ijsbonbons.
Jaren 46-49. Tegenover mijn lagere school was een piepklein kruidenierswinkeltje waar je iets kon kopen voor 1 cent: een velletje ouwel.... (dun eetbaar "papier"). Niet het lekkerste wat je kunt bedenken, maar ik heb daar toch heel wat centen aan uitgegeven...!
Wat denk je van bakkes vol, dit was een grote broktoffee die amper in je mond paste met drop en pepermunt smaak Kocht je 2 stuks voor 5 cent Heerlijk
En vergeet die caramelreepjes niet in groene verpakking. Haalde we altijd in winkeltje naast de school. Hahaha
bij het olievrouwtje in de van bleijswijkstraat in delft die had een vitrine vol lekkers.
Toch wel het zoethout en de duimdrop......
Bakkes vol en wielrenners
In de jaren '60 zat ik op de Ds. van Dijkschool (mulo) in Doetinchem. Eenmaal per week werd er gezwommen in zwembad Groenendaal. Daar verkochten ze in het winkeltje lekkere kokosballen (ter grootte van een pingpong bal) witte en roze. De witte kon je ook krijgen met chocolade eromheen. Heerlijk en mijn favoriete aankoop destijds :) Kom ze af en toe in 'nostalgische winkeltjes' nog tegen en natuurlijk koop ik dan een zakje... ongezonde zoete zaligheid.. heerlijk 🤫☺️
En wie herinnert zich nog het ontzettend sterk smakende laurierdrop . Ging ik wel een kopen als 5 -6 jarige in Arnehem in een snoepwinketje in de buurt van de Bourgognestraat in Maastricht . Eigenlijk niet eens zo lekker maa je kon er ook dropwater mee maken wat goed zou zijn bij verkoudheid. Is trouwens nog steeds te koop.
Ja hoor, wat een tijd: een rolletje drop voor 10 ct. En hartjes snoep met tekst er op. Laurierdrop in een flesje met water gevuld op een donkere plek (kelder) zetten en elke dag flink schudden. Het schuimde heerlijk en smaakte ook nog goed. Nu nog te koop!
wij gebruikten als we keelpijn of een griepje hadden wondermiddel.
En niet te vergeten de ‘stroopsoldaatjes’!
Inderdaad!
Ik was een paar weken geleden met mijn zus op Walcheren, om daar herinneringen op te halen van onze vakantie vroeger met onze ouders. Helemaal vanuit de Achterhoek naar Walcheren. Dat was in 1961 en 1962. Als wij Veere binnen fietsen komen we bij een alleraardigst snoepwinkeltje. Daar kopen wij ‘Zeeuwse Babbelaars’. En dat is dan genieten van die heerlijke, romige smaak. En zoethout, ook heel wat keren op gekauwd!
In de jaren 60 gingen mijn broertje en ik 1 keer per week snoep halen en de schuimblokken waren toen wel favoriet bij ons net zoals de dunne staven (het waren net rietjes) met droppoeder/zwartwit. Wat je toen voor een dubbeltje al niet kon kopen........ groet Harry de Graaf
Ja die schuimblokken, een aparte smaak hadden die, lekker.
En plakte aan je tanden en verhemelte
Trekdrop
Het allerlekkerst!
Heerlijk dat zoethout, en Bazoka kauwgom. Winkel was aan de overkant van de school, even wat lekkers halen, met losse centen. Mooie tijd was dat.
Wat te denken van Original Bazooka Bubble Gum's. Roze kauwgum die je in tweeën kon breken. Onder het verpakkingspapiertje zat nog een klein papiertje met een kort stripverhaaltje over Bazooka Joe ( met petje).
Die waren heerlijk
In diezelfde tijd had je die Wrigley's Spear mint stroken; soms zaten er twee van die automaten met hun glazen vooraadpotten en draaischijf waar je een stuiver in moets doen naast elkaar op de muur geschroefd. Eén voor die Bubblegu, één voor die Wrigley's. Nu durft niemand meer dat soort automaten open en bloot neer te hangen
In de jaren 60 tot 62 kocht ik vaak bij Sef Kruchten op de Casinoweg in Venlo, wielrennersdrop, het zat in grote glazen potten.. Nooit meer ergens gezien . Mijn lievelings kauwgum waren Bezooka's, 2 voor 5 ct. Maar ik kreeg ook vaak gratis snoepjes van Ome Sef, omdat ik hem "hielp" in zijn winkeltje. (Ik was toen 6 jr)
Stukken borsthoning en er lekker op knagen en stukjes afschrapen met je tanden. Groene erwtjes in je etui. Zwart wit zowel zout als zoet, beetje op je hand en aflikken.
Snoepwinkel Begijnenstraat Beverwijk tussen de middag witopzwart en zoethout halen 1957.
In mijn Lagere School tijd, van 1966 tot 1972 ging ik altijd snoep kopen bij Meneer en Mevrouw De Jong, in Enkhuizen. ZE hadden een heel klein winkeltje, een paar M2. Ik kocht daar dropjes, twee voor een cent, weet het nog goed. meneer De Jong had Parkinson en vaak waren er meer dropjes in het zakje !! Een heel lief echtpaar, ik zal ze nooit vergeten, en hun dropwinkeltje ook niet !!
Trekdrop en schuimblokken
In Lobith bij Mulder dacht ik roze koeken, trekdrop en schuimblokken en soldaatjes.
Tumtummetjes.
Ik zie dat niemand toverballen noemt. Het waren ballen die door er op te zuigen van kleur veranderden. Lekkere plak vingers om iedere keer welke kleur de bal nu had. Wie kent dat nog?
Ja, wij kregen ze ook wel. Eigenlijk waren ze niet eens zo vreselijk lekker, het ging echt om de kleuren. Leuk he..
Duimdrop voor 5 cent
Joodse vet en mergpijpjes
Duimdrop
Wij kochten altijd kauwgom bij een klein kruidenierswinkeltje in Leerdam West. Niet omdat we die kauwgom nu zo lekker vonden, maar omdat er vlaggenplaatjes bij zaten. We kauwden totdat we er misselijk van werden, alleen maar om de serie compleet te krijgen. Ik heb de plaatjes nog steeds ergens op zolder liggen.
Belga kauwgum, kauwgum in allerlei kleuren, zelfs zwart, op het wikkeltje een cartoon van Belga Bob.. En jodenvet, een zoete witte brok, waaraan je kon knabbelen.
Geweldig al die nostalgie het lekkerste was de trekdrop die er nu ook iet meer is
Nou trekdrop is er nog wel hoor, van Haribo, maar die is niet te eten. Dat is met de centendrop en de katjesdrop ook. Die smaakten vroeger heel anders.
Salmiak in een klein papieren bakje met een klein speeltje erin
Ik herinner mij dat er op de middelbare school in Amsterdam een snoepkarretje kwam dat aan ons scholieren allerlei snoep probeerde te verkopen. Het snoep ging letterlijk van hand (de verkoper) tot hand ( de koper) Daarbij zagen wij al gauw dat de koopman ontzettende smerige handen had. Mede daarom en vanwege het snoep werd hem verboden nog langer voor de school te komen met zijn snoepkar. Een alternatief was om bij de bakker aan de andere zijde van het huizenblok een half stokbrood te kopen, dat voor ons scholieren ter plekke werd gehalveerd.
Ging naar het werk van mijn vader en liep naar huis bleef dan staan en mocht niets vragen. Kinderen die vragen worden overgeslagen zei hij dan. Maar soms mocht ik naar binnen in de snoep winkel kocht dan 2 schuimblokken of stroop soldaatjes en liep dan met mijn vader naar huis.
In amsterdam oost aan de middenweg zat op een hoek nabij de pasteurstraat "snorretje". Een drogist die op een groot deel van de toonbank velerlei lekkernijen had uitgestald. Likkebaardend keek je naar dat alles. Wat zal en kan ik kopen? Zakjes zwart op wit, stroopsoldaatjes, kauwgom en losse dropjes (lekkere zout) en veel meer Alles per stuk te koop. De prijzen liepen van 1 cent tot tien cent. Kom dar nu eens om! Destijds (de 50-tiger jaren) toch veel geld in de ogen van een kind. Onvergetelijke tijden en het was soms zo druk in zijn winkeltje dat je buiten moest wachten tot je je centen kon en mocht uitgeven.
En als ik jarig was mocht ik bij Snorretje traktaties voor de hele klas uitzoeken. Eindeloos geduld had die man. En op zaterdag kreeg ik een kwartje van mijn vader, kon ik 5 dingen van 5 cent kopen.
polkabrokken waren mijn favoriet
Does anyone remember Joode vet or later called borst honing, or suiker papier?
Bij ons zat een winkeltje met de naam krukkie, waarschijnlijk omdat de eigenaar altijd op een kruk zat Daar haalde ik regelmatig stroop soldaatjes en zoethout en zoute salmiak poeder
Oh ja stroopsoldaatjes mierezoet!
Als vrijwilliger bij het Boerenbondsmuseum in Gemert (Brabant), weet ik dat er in het nostalgische snoepwinkeltje van het museum nog volop nostalgische snoep wordt verkocht. Zoals zoethout, drop, kaneelstokjes, Wilhelminapepermunt, Haagse hopjes, enz. enz. En dat is 'n heel groot succes !! Vooral bij de oudere generatie, die dit weer doorgeven aan de jongeren !! Groetjes, en kijk maar 'ns op de site van het museum, je waant je 100 jaren terug in de tijd.... Anny van Lankveld mail: annyvanlankveld39@gmail.com
Kaneelstokjes,heerlijk. En de Zeeuwse boterbabbelaar 's. Maakte mijn Zeeuwse oma zelf. Sukerspekken
Jantje van alles tegenover de van Wassenaar school in de chacestraat Amsterdam
Ouwol? 3 papiertjes i allerlei keluren voor 1 cent....
Spekkies, zuurstokken, salmiak om op je hand the plakken en stiekem likken in de klas. Schuimpjes.
stroop wafels en drop
Gekleurde karamel snoepjes 1cent per stuk bij “Het tentje” op de Liebergerweg in Hilversum.
Wilhelminapepermunt kopen wij nog vaak.
Ja, Bazooka! Dat spraken we natuurlijk gewoon op zijn Nederlands uit. De snoepverkoper in de Stortenbekerstarat in Den Haag zei een keer bij wijze van grap dat hij dat véél te gevaarlijk vond, wat ik toen niet begreep, hij knalde wel erg goed. De droppoeder strooiden we op school in de pennenrichel uit zodat het gemakkelijk snoepen was tijdens de les. De dubbelzoute dropjes waren twee voor één cent en toch werd er op verdiend! 😁 Wim Stal, Den Haag
Mijn moeders jongste zus was echt op kinderen gericht. Als we bij haar kwamen, kregen we altijd zo'n stuk Bazooka (bazoeka) kauwgom. Met een stripje erin. Ik zoog er eerst een poosje op, dat was zo heerlijk zoet. Als dat weg was, begon ik te kauwen. Enorme bellen kon je ermee blazen. Eén keer klapte zo'n ballon uit elkaar, mijn hele gezicht onder. Een nichtje adviseerde toen om de kauwgom uit mijn mond te nemen en daarmee mijn gezicht af te deppen, dan bleef het aan de gom kleven. Dat hielp redelijk en ik weer verder knauwen.Tot de smaak verdween en ik het ding uitspuugde op straat, dat deed je dan gewoon. Een ander met profielzolen liep te mopperen......
Dat zie je niet meer he? Straten vol kauwgomplakkaten. Ooit was er ergens zo'n muur vol uitgekauwde kauwgom. Daar plakte iedereen het op. Weet niet meer waar dat nou was.
Ik vind het meeste drop wel lekker
Schuimblokken en borsthoning, heerlijk!
Helemaal mee eens!
Soldaatjes en zwart op wit Mmmmmm
Inderdaad stroopsoldaatjes, was ik vergeten te melden in nmijn reactie.
Bij Bijancas Snoeppaleis in Sint Willebrord verkopen ze al dat heerlijke snoep uit Grootmoeders tijd. Kennen jullie de schommeldrop nog? Heerlijk schuimkuh trekkuh
Rolletje drop van 10 cent. Daar kon ik héél de zondag van genieten!
Zwart-wit poeder was altijd mijn favoriet. Je had ook van die geel-roze schuimblokken, mierzoet en niet echt heel lekker, maar je kocht het toch steeds weer. Laurierdrop, sterke smaak en je tanden zagen er niet uit!
Duimdrop, trekdrop en stroopsoldaatjes..
Ik zag in de lijst al "trekdrop"staan, super lekker en gegarandeerd je hele mond en tanden zwart 😁 Wat ik me ook nog goed kan herinneren waren die chocolade/caramel "Musketiers", echt een ware traktatie als je die van je moeder kreeg !
Een rolletje drop van 10 cent en zwart-op-witpoeder in een papieren puntzakje om met je vinger uit te likken!
Een toverbal elke keer een andere kleur 🤣
Wat we ons niet realiseren is dat Nederland zowat het enige land is dat drop ook in zoute uitvoering eet. Ik heb een Engelsman eens zoute muntdrop laten proberen, hij ging bijna over zijn nek zo vies vond hij dat. Engelse drop is juist hardstikke zoet, maar die konden we ons vroeger gezien de hogere prijs in onze schooltijd niet permitteren. Zoethout en droppoeder waren goedkoop.
Als ik een nostalgisch snoepwinkeltje zie, bijv in de Efteling, in Veere of waar dan ook, wil ik altijd iets kopen, of ik nou trek heb of niet… Als we na een kinderpartijtje een zakje snoep kregen, zat er bijna altijd zo'n armband of ketting van snoepjes in en met koekjes bakken, herinner ik me nog de zilveren snoepjes en paddestoeltjes, waarmee je de koekjes versierde. Bij snoepje pik waren de snoepjes altijd van die gekleurde zachte snoepjes. Heette dat niet manna? Thuis heb ik een zakje met allerlei nostalgisch snoep bewaard, kauwgombal, toverbal, trekdrop, spekkie, bubblegum enz.
Manna, dat was van die gepofte rijst met een gekleurd suikerlaagje eromheen. Later werd dat heel vies, toen maakten ze de suikerlaag te dik en werd het hard en zoet. Hetzelfde met Smarties. Die hadden vroeger zo'n heel dun laagje om de chocolade. De vervangers ervan hebben nu ook zo'n vieze dikke harde suikerlaag. Een tijdje geleden had ik nepsmarties uit Polen(?) gekocht en die smaakten nog ouderwets lekker.
Bij ons was een klein drogisterijtje die zelf zwart wit poeder maakte,hij deed er pepermuntpoeder in.En laurierdrop maar dan de harde versie.
Ik ben nog van vóór de tijd dat zwart op wit, zoals wij dat in Amsterdam noemden, in van die lange staven zat. Het zat ik foliezakjes en je werd er kotsmisselijk van als je zo'n heel zakje opsabbelde maar het was zalig. Ik kocht het aan het begin van de Amstelveense weg, vlakbij Autopon. Daar zat een avondwinkel met een kleine snackbar ernaast die van dezelfde eigenaar was. Hij rende dus regelmatig heen en weer via de tussendeur. Ik mis hier ook de nogablokken. Ze hadden een ruitvorm en zaten in papier met gekleurd aluminiumfolie aan de buitenkant. Iets uitkiezen voor het dubbeltje, wat je verdiend had door een kwartier lang op je Oma's rug te krabben, was een hele opgave want het was allemaal zo lekker! Conclusie... wat hadden de verkopers van vroeger een engelengeduld, ik zie dat nu echt niet meer gebeuren want ze beginnen al te zuchten als je even niet op de naam van een bepaald merk kunt komen. Sóms is vroeger echt beter ;-)
Nog een ouderwets snoepwinkeltje, in het prachtige NH dorpje De Rijp wat echt de moeite van het doorheen wandelen waard is! https://bramenaagie.nl/
Je had ook nog van die opgerolde dropslierten in zwart en/of rood. Ze zagen er uit als een jojo als je het eerste stukje lospeuterde. Jojo-en lukte natuurlijk niet....
Pepermuntjes waren altijd heel erg lekker. Toen ik op de Mulo zat in de Busken Huetstraat in Den Haag (van 1960-1964), was er op het hoekje een leuk ouderwets winkeltje waar we in de pauze voor 5 of 10 cent heerlijke verschillende snoepjes konden kopen. Een heerlijk winkeltje, zal er wel niet meer zijn. Marianne (de Zoete) Bosch
Dropveters vond ik lekker. In de Drieoctoberstraat in Leiden was een snoepwinkelje. Daar waren ze te koop.
oh oh oh die Ademinnetjes!
Zwart-wit poeder en zoethout vond ik lekker, toverballen en nog meer dit hadden ze in die grote glazen potten waar je met je handen het eruit kon pakken dus je pakte ook wel eens wat meer, en als je binnen was duurde het nogal lang voor dat het oude vrouwtje in de winkel was dus ???????
dubbelzoutjes (halve cent per stuk) en bakkesvols (2 voor 5 cent)
Lekker!
Ja, dat was wat. Ik weet nog dat we op zondag wat geld kregen. We fietsten dan vliegensvlug naar snoepwinkeltje in Ammerzoden...Anneke Pis in de Voorstraat. Daar kon je snoeppapier en noga-blokken kopen. Mijn favoriete snoep destijds. Ook chocolade. Anneke had allerlei soorten snoep in potten. Het duurdere snoep ging ze altijd achter halen. Dit kon trouwens ook bij het VIVO winkeltje van zus de Hart op de Hogesteeg...
Als kind kocht ik: Borsthoning, Zwart op wit(Heerlijk zout, het water loopt me nu al in de mond) duimdrop. En dat allemaal voor het geweldige bedrag van enkele centen. Voor 5 cent had je heel veel en deelde je met je maatjes. Toen was ik 7 en nu 77 jaar!
En dan te denken dat ik, toen 50 jaar ous, mijn roken afleerde met zoethout. Het werkt echt hoor. Binnen 6 weken totaal geen behoefte meer en nu, 27 jaar later nog steeds rookvrij. Lang leve het zoet hout!
Bij de "olie boer" in Haarlem-Noord kon je ook nog toverballen, ouwel, zwart op wit, ulevellen, gumballen en zoute lappen kopen.
Bij de voetbalclub kocht ik altijd een "bakkasvol"dat was een grote zwart/witte vierkante toffee,heerlijk en je deed er heel lang mee,die kostte twee voor vijf cent.
Ik was gek op salmiak en zoethout. Nog. Ik kan de verleiding niet weerstaan als ik die potjes zie met zoete zwart-wit, heerlijk. Dan met een klein advocaatlepeltje leegeten, in etappes natuurlijk, niet alles meteen opmaken. Even sterk zijn en een dagje wegzetten. Verder schuimpjes, duimdrop, je had ook van die plastic staafjes met salmiak. Die schuine dropjes in zo'n blauwwit rond blikje waren ook lekker, hoe heetten die ook weer? Mijn vader was gek op kaneelstokken, ik bracht er geregeld een voor hem mee van een markt met zo'n lel van een snoepkraam. Van onze vader kregen mijn zusje en ik op woensdag en zaterdag een stuiver om snoep van de kopen. Onze melkboer had een eigen winkel en daar liepen we dan te watertanden. Later werd die stuiver een duppie, dan kon je twee artikelen van een stuiver kopen of iets groters van dat dubbeltje. Rijkdom! Maar helaas......op woensdagmiddag zaten daar altijd boodschappen aan vast, dat was de consequentie......
wybertjes.
Ja, salmiak was heerlijk. Wij kochten het in een papieren zakje. Daar zat een klein pastic cadeautje in. De salmiak aten we met papier en al op, lekker erop sabbelen, daar moet je nu toch niet meer aan denken hè. Die schuine dropjes in het blauwe doosje warenvolgens mij wybertjes, ook heel lekker.
altijd langs het karretje voor in de Wielewaal die heerlijke Koetjes repen! Naar het voetbalveld van CVV een paar meenemen dan kon je er weer tegen!
Er schijnen nog wel van die Oud-Hollandse snoepwinkels te bestaan. Kan iemand mij vertellen waar deze te vinden zijn?
Op Texel is(was?) er eentje. Het hele interieur in antieke stijl, inclusief de stopflessen en volgens mij hebben ze er nog papieren puntzakjes ook. Maar ik weet niet of dat winkeltje de coronatijd heeft overleefd hoor. Het heet "In de soete suyckerbol" Weverstraat 33.
Alles is eigenlijk al langs gekomen. Duimdrop, zwart-op-wit, heerlijk!!! 's Winters op het ijs polkabrokken kopen. Degene die je vandaag de dag kan kopen tippen er niet aan. In mijn herinnering was de smaak toch anders.
Ach ja, in de jaren 60 had je in de Ratumsestraat in Winterswijk een snoepwinkeltje. Ik herinner me nog de dropjojo's. Opgerolde dropslierten met een gekleurd hard bolletje in het midden. Zoethout vond ik altijd weer een teleurstelling: in het begin wel lekker, maar zodra dat uiteinde meer op een kwast begon te lijken (combinatie van sabbelen en bijten) had ik het wel gehad. Vaak sneed of knipte ik dan dat stuk er af en had weer een nieuw "begin".
Ik las een eindje verderop een reactie over M&Ms die nu een te dik, maar vroeger een fijn dun suikerlaagje hadden. Die heetten toen "Treets" weet ik nog. Niet bontgekleurd, maar gewoon chocolade-bruin. En een zakje ging er altijd in één keer aan.....
De jumbo in de Helftheuvelpassage heeft een nostalgische snoephoek .
Ken ze zo'n beetje allemaal nog. Maar wat het meest is bijgebleven is op de middelbare school, was de trekdrop die we regelmatig gingen halen. Hadden bijna geen tanden meer over, maar niemand vond dat een probleem....
Je had vroeger ook kleine zakjes chips waarin een heel klein zakje met zout in zat.
Ja dit snoep kan ik mij goed herinneren.Alleen mocht ik als kind niet zoveel snoepen, soms op woensdagmiddag na school mocht ik bij de waterstoker voor10 cent wat uitzoeken.Deze man had een grote bak met een glazen deksel en stond je 10 minuten voor die bak omdat je moeilijk kon kiezen, maar je was tevreden met wat je mocht kopen en elke dag zeuren om snoep was er niet bij.In die tijd was je tevreden met wat je kreeg.Nu lopen ze met handevol snoep de supermarkt uit.
Bruine berendrop. (van Venco geloof ik) Ik zoek nog altijd hoopvol rond te zoeken.
Regelrechte onzin dat die chocolade sigaretten verboden zijn, ik heb me in mijn jeugd figuurlijk te pletter gevreten aan die sigaretten en roken doe ik nu nog steeds niet
Polkebrokken...vond ik ook zo lekker! In het centrum van Den Bosch is nog zo'n heerlijk ouderwets snoepwinkeltje te vinden. Weet even niet de naam meer! TumTum of zo??
Sommig snoepgoed zou tegenwoordig verboden worden. 'Jodenvet' en chocolade cigaretten bijv. We slaan een beetje door, vind ik persoonlijk. Toch is ook dit nog online te koop bij de 'snoepdiscounter.nl en online is er nog meer te vinden aan adressen. Ik herinner me dat ik als kind, samen met mijn vriendinnetje, geld opspaarden wat we met klusjes doen kregen. Zodra we allebei 1 gulden hadden gespaard gingen we naar ons snoepwinkeltje, waar een heel chagrijnige man als eigenaar stond. Ik legde de gulden neer en vroeg om 100 centdroppen. Hij keek of hij vuur zag branden en zuchtend begon hij ze echt stuk voor stuk te tellen. Deed ze in een zakje en vroeg : "Anders nog iets ?" Ik hoefde niets meer en dan kwam mijn vriendinnetje aan de beurt. Ook zei vroeg dan om 100 centdroppen en hij begon ze daadwerkelijk weer stuk voor stuk uit te tellen! Of hij was echt niet bijster intelligent of bang er een gratis te geven, maar hij had toch gewoon mijn zakje eerst kunnen wegen? Ik denk dat dit tegenwoordig ondenkbaar zou zijn, 'time is money."'.
kaneelstokjes zijn er nog steeds
vroeger kochten wij bij pronk een dropkaramel voor 1 cent.
Tilburg ( Korvelseweg) omstreeks de jaren '50. Ik weet nog dat we van de lagere school afkwamen en we altijd een snoepwinkeltje voorbijkwamen. En wij maar kwijlen van al dat snoepgoed dat er in de etalage lag. Iedereen in de buurt kende dat winkeltje onder de naam van Betje Lek. We kochten daar toen, dropstaafjes (versuikerd, in de kleuren zwart/wit), Hartjes (met teksten), veterdrop, kauwgom, jodenvet (naam toen nog geoorloofd) , zoethout en nog veel meer. Ik heb nog een foto van dat winkeltje op kunnen duiken. Zal proberen of ik hem kan meesturen (anders via mijn eigen adres. In ieder geval veel leuke herinneringen aan.
Zoete beertjes poeder en caramac reep. 2 kersen op een groen plastic takje.
Ik herinner mij uit de jaren 60 een rol drop, welke bestond uit langwerpige dropjes met een hele aparte (lekkere) zoete dropsmaak. Elk langwerpig dropje was ook nog eens verpakt met een loszittend wit papiertje....De naam was Voldrop. Zou het nog verkrijgbaar zijn..?
Eind zestiger jaren kregen we soms op woensdagmiddag 5 cent om snoep te kopen. In de sigarenwinkel op de hoek, op de knieën achter de toonbank waar het schaarse snoepgoed uitgestald lag, kozen we voor bazooka kauwgum.
De Kwatta, dat was een brede "reep" van chocolade met rozijnen. Zie ik nergens meer. Vond ik ook niet echt een lekkere combinatie. Veel van het opgenoemde snoep is er nog steeds b.v. lekker trekdrop bij AH. In mijn vroege jeugd (nu 75 jaar) was de Mars 0,25ct en de Nuts dan weer 5 ct. duurder. Ook ik herinner mij het zakje chips met een klein zakje zout erin. Als wij in het niet gemengde zwembad v.d. "Plasmolen" (buitenbad met strandje en houten kleedhokjes) gingen zwemmen kreeg ik geld mee om na afloop zo'n zakje chips te kopen.
Jaren 50, kregen we 0,25cent mee op Zondag om naar de andere kant van Amsterdam te lopen naar een snoep kiosk dat toevallig open was....zodat mijn ouders een beetje 'privacy' konden hebben, wisten wij kinderen veel over 'privacy' wij hadden immers allemaal 0.25cent op zak...we waren op ze'n minst 2 uur van huis...tijd zat voor mijn ouders dus.....verdere uitleg overbodig....