Ted Voordouw
Kent 5 personen
Bekijk het volledige profiel van Ted Voordouw en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Ted Voordouw heeft 4 klassenfoto's en kent 5 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenKlas 1 t/m 3 / Sinterklaas / Modeshow / Oogtest / Spelletjesavond / Eerste verliefdheid / Sporten / Dependance / Brand VW Kever
>>>Klas 1 t/m 3:<<< Introductieavond. M'n eerste aanraking met een lagere school. Enorm zenuwachtig en ik keek m'n ogen uit. Wat knap is iedereen hier toch en wat een respect moet ik hebben voor de kinderen in de hogere klassen. De stoelen waren daar zelfs veel hoger, merk Marko. Iedere maat stoel had een eigen kleur stip (blauw, groen, geel, rood). Aap-noot-mies aan de muur. >>>Sinterklaas:<<< Allemaal verzamelen op het schoolplein. Het was koud en onbewolkt. Sint en 2 pieten kwamen op het schoolplein geland met een helicopter! >>>Modeshow:<<< Ik liep in modeshows voor kinderkleding het toneel op en neer. Iedereen was enthousiast en ik was trots Oogtest: In een van de kamertjes links van de ingang bij school. Ik zat destijds ook op een koor en dat kwam op een dag ook goed van pas. >>>Oogtest:<<< Verplicht oogonderzoek. Scherpte, kijkhoek, etc. Toen nog allemaal perfect. >>>Spelletjesavond:<<< 2e klas. 's Avonds was er voor de hele school in elk klaslokaal wat te doen. Allemaal leuke spelletjes en je kon prijzen winnen. Er was zelfs een grabbelton! >>>Eerste verliefdheid:<<< Mijn hart bonste in mijn keel als ik haar zag: Saskia Duits. Lang, slank, blauwe ogen, lang blond haar. Was veel te bang om haar te benaderen. Ze had ook een vriendinnetje Joyce die veel van haar tijd en aandacht vroeg. Ze woonde in een betere wijk met grotere huizen. Wow wat was ik verliefd op haar. Tikkertje op het schoolplein en ze kon nog harder rennen dan ik. Als ze me sprak of naar me keek bloosde ik als een boei. >>>Sporten:<<< Sporten deden we in een groot gebouw naast het winkelcentrum op nog geen minuut vanaf de school. Een grote vierkante doos met binnen ingericht als basketball veld met zelfs een noviteit: een digitale klok / scoreboard. Voor het verplicht schoolzwemmen hadden we iedere week de bus naar Krommenie of Assendelft. Was ontzettend bang voor het diepe omdat er iets eerder in het Guishuis een vriendje was verdronken in een rooster op de bodem. Hij was erin gezogen, zat vast en kwam niet meer boven. >>>Dependance:<<< In het veld richting het Noordzeekanaal werd een houten dependance neergezet. We moesten op de fiets regelmatig door weer en wind van leslokaal wisselen tussen dependance en het hoofdgebouw. Ook kan ik me een kerstavond herinneren met heel veel mensen die daar aanwezig waren in de dependance. Daar werd me het truukje met de mandarijnenschil en het vlammetje van de kaars geleerd. >>>Brand VW Kever:<<< Op de dijk (meer een soort zandheuvel) tussen het hoofdgebouw en de dependance hadden jongeren een keer gecrosst met een VW Kever. Die stond vast op de heuvel en was in brand gevlogen. Ik kan me nog goed herinneren hoe eng het eruit zag al dat kale staal, stoelen waarvan alleen nog het interne metalen geraamte over bleef in het vuur. Ook de geur van verbrand plastic zal me altijd bij blijven.
De Watermolen, 1978
Flarden van herinneringen
- Zakdoekje leggen niemand zeggen - Van je ras ras ras rijdt de koning door de plas - Verstoppertje op het schoolplein - Tikkertje op het schoolplein - Muizentrappetjes vouwen - Kliederen met verf en lijm - Spoelen met fluor - Schoolmelk in piramidevormige drinkpakjes met plastic rietje - Voor straf in de hoek staan met je gezicht naar de muur - In m'n oorlel geknipt met een lange metalen schaar door een klasgenootje die achter me stond (bloedbad)
Kleuterschool De Kwak, 1975
Afscheidstoneel 6e klas basisschool De Pionier, Amstelveen, 1983
Ik had altijd de grootste lol om van alles. Rob Oord, onze klassenleraar, lag vaak dubbel om me en kon dat wel waarderen, gelukkig. Die humor heb ik gelukkig nog altijd. Voor het afscheid van de basisschool klas 6 moesten we een toneelstuk instuderen. Toen ik me vrijwillig aanmeldde voor de hoofdrol als burgemeester van een dorp in het stuk wist ik echter niet wat ik me op de hals haalde. Wekenlang heb ik met een papieren boekje rondgelopen om alle zinnen uit het script uit m'n hoofd te leren. Samen met meneer Oord hebben we een aantal oefensessies gedaan om te kijken hoe een ieder het in zijn of haar rol deed. Na de finale repetitie hadden we uiteindelijk de toneelavond. De toch al kleine aula was volgepakt met ouders. We werden door meneer Oord na een vooraankondiging door hem naar het houten podium verwezen. Zenuwachtig als iedereen was wisten we snel onze plaatsen in te nemen om mijn eerste zin uit te spreken, echter...... toen ging het licht aan. En het licht was groen. We hadden nog nooit met toneellampen geoefend en voor mij stond mijn medespeler die een groene gloed op zijn gezicht geworpen kreeg. Hij zag eruit als de Hulk, een in die tijd populaire serie. Een stilte viel in de zaal en ik was compleet m'n tekst vergeten toen deze verschijning op mijn netvlies belandde. Niemand had me daarvoor gewaarschuwd. Ik schaterde van het lachen, de slappe lach kreeg ik. Heel even moest de start van de show worden uitgesteld omdat m'n schmink droop van de tranen van het lachen en ik in een achterkamertje opnieuw 'geverfd' moest worden. Gelukkig verloop alles daarna vlekkeloos en we kregen na afloop van het publiek een staande ovatie.
de Pionier, 1983