Sharon Euson
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Sharon Euson en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Sharon Euson heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIk kan me niet zo heel veel meer van deze school herinneren.
Ik kan me niet zo heel veel meer van deze school herinneren. Ik heb er maar een half jaar op gezeten, vanaf de basisschool en kon niks met de vrijheid. Ik was veel drukker met te proberen alle 1000 leerlingen van de school te leren kennen en dan met name de bovenbouw, omdat ze daar in de kantine van die heerlijke kroketjes hadden.. Ik herinner me nog een fesstje van een jongen die in Kijkduin in een mooi huis woonde, en qua namen weet ik nog Peter van de Walle (stoer!), Loïs van Krimpen geloof ik, ene Casper (Emerson, Lake and Palmer fan), Hjalmar zat daar ook en nog heel veel anderen waar ik een ontzettend leuke tijd mee heb gehad. Ook nog mee mogen doen met een schoolmusical: een parodie geloof ik, van "de nieuwe kleren van de keizer"! Geweldig! Een hoertje mocht ik spelen en het tekstje wat ik had herinner ik mij tot op de dag van vandaag nog.Helaas maar kort... Ik bakte er niks van en vertrok naar de Mavo en weer een half jaar later, verhuisden we naar Haarlem.. Nooit meer iemand gezien dus..
Dalton Scholengemeenschap, 1977
Leerzame maar vooral in het begin een moeilijke tijd.
Leerzame maar vooral in het begin een moeilijke tijd. Ik had een goede vriendin die in de tweede klas geloof ik, naar een ver land vertrok. Kenia of zoiets. Heeft me daarna veel moeite gekost om weer in te burgeren. Toch zie ik dit helemaal als 'mijn' school. Denk nog terug aan de werkweken in Drenthe waar we mee bouwden aan die prehistorische hut. En waar verhalen in de schemering werden verteld over de 'witte wieven'(Was het wel Drenthe?) En het Orkest (ik speelde alt) en de ritmiek lessen van Mw. Cromjongh. Het grote feest toen de school 25 jaar bestond. Het bezoek van de president van Italië geloof ik, samen met Prinses Beatrix(!!) En is Koningin Juliana ook niet een keer geweest? De óorlog met de naastgelegen Nuts en die andere school, het veldje waar we sport kregen. De week en maandsluitingen waar ik met Dodo (Joyce) van Aarem regelmatig een imitatie van Abba deed. Fantastisch. En waar ik overigens ook voor het eerst muziek van de Beatles hoorde omdat we een groepje (3) jongens hadden die Love me do, live zongen! Jarenlang geen contact meer gehad met schoolvriendinnen. Sinds kort weer veel contact met oude hartsvriendin Alcanne Houtzager. Herinneringen: juffie Zevenboom (met hond Zwiep!), Elisabeth Frijmersum (samen met haar waren wij een van de eerste lichtingen 'donkere' kinderen op deze school.) Fransje Lelie (meid wat is er van je geworden? Ik weet al je namen nog! En dat jullie mormonen waren.), het hoofd was Juffie de Haan (die had teveel mannelijke hormonen en is volgens mij inmiddels ook overleden), Nancy Luyt (dochter van een supermarkteigenaar), Maaike de Haan (en waar ben jij dan?), Charlotte en Johanneke de Vries (dochters van acteur Dolf de Vries, die in de periode dat ik met name met Charlotte optrok, een hoofdrol speelde in de film die toen opgenomen werd in Den Haag: Soldaat van Oranje!),Jasper de Moor met wie we nog een 'film' hebben opgenomen op een bouwplaats van nieuwe huizen (zijn vader was ook acteur geloof ik en is zijn zusje geen succesvolle schrijfster, Martine?), Maarten Timmers Verhoeven, Robert (woonde in een prachtig huis achter of op de Esther de Boer van Rijklaan, was het lekkere ding van de klas en ik heb ook nog een halve dag 'verkering'met hem gehad, wat een lol. Hij had ook zo'n lelijke bull terriër die Moby heette en zijn beste vriend heette geloof ik ook Robert en dan had hij nog een vriend die niet bij ons op school zat maar vlak bij hem woonde (in het winkelcentrumpje) Robèrt.) Laurens?? (toen al werd ik gefascineerd door moeilijk te hanteren jongens, want wat vond ik hem leuk.) Juffie Verboom uit Nuenen, wat een tóp wijf was dat! Dieuwertje Stapel, ze hadden een garage thuis, Els en Solange, het onafscheidelijk duo, Mijnheer Jenny, de meester waar iedereen weg van was maar ik kon niks met hem en mocht hem niet eens écht, vond het maar een populair mannetje. Ik kan nog wel heel lang doorgaan. Weet nog veel namen maar veel ook niet. Mooie schooltijd!
Montessorischool Waalsdorp, 1970
O jee.
O jee. IIn eerste instantie weinig favoriete herinneringen. Wat heb ik gebaald van deze school en het had weinig gescheeld of ik had het niet afgerond. Gelukkig was daar die fantastische conrector wiens naam ik kwijt ben, maar dankzij hem ben ik er toch door gekomen. In mijn klas zaten Heleen Jaspers (wiens broer Stijn tijdens onze eindexamens plotseling overleed in Amerika) Marie Louise ...uit Hillegom (wat een lieverdje..)veel meer namen weet ik niet meer. Voor een bepaalde duitse leraar ben ik nog heel lang na mijn vertrek een doorn in het oog geweest. Ik geloof dat hij mij echt als een hopeloos geval zag. Ik kan me verder weinig van school herinneren. Behalve dan die kelder in de pauzes (Shout, shout let it all out...uit de boxen) en de leukste gymleraar van alle scholen die ik heb gehad! Ik wist niet dat mijn namen geheugen zo slecht was! De directeur weet ik nog wel (We noemden hem Jack point Stone oftwel Dhr. van Steen) En ik herinner me ook nog Martine Heil die ik met een mooi pleidooi nog op school heb kunnen laten blijven maar waarom? Weet ik echt niet meer. We waren niet eens vriendinnen. Dit waren toch moeilijke jaren voor mij. Maar daar is dan toch ineens een hele goede herinnering: het kamp! Met het thema communicatie. Een groep in Noordwijk en één in Heemskerk en halverwege (op de fiets!) wisselen. Wat er allemaal al niet aan communicatie middelen is gevonden. En wij hadden toch wel de mooiste: Annet van Trigt die in haar radioprogramma Kletskop, als oud leerlinge van de school wel even de groeten wilde overbrengen! Ik vergeet nooit meer de paniek toen we tijdens een excursie op een politieburo, dachten dat ze ons vergeten was. Ik koortsachtig aan het bellen met de werkvloer van Radio Veronica (we waren een beetje doorgeslagen geloof ik!) en na een gesprekje met Chiel van Praag (Oei! Wat was ik trots) heeft ze het toch nog gedaan! Dat was succes hebben. En nu komt ook ineens de herinnering weer op aan Harold (die fantastisch engels kon praten met een frans accent) en Mario (met die mooie harige benen!) en ons toneelstuk Roodkapje, met Mario in de gelijknamige hoofdrol en Harold als de verteller. Onze rollen werden allemaal duidelijk door bordjes. O.a het bordje 'eikeltje" dat omgedraaid kon worden en dan stond er 'nu even deur' om daarna weer tot 'eikeltje' te verworden. Wat een creativiteit! Bijna in je broek pissend van het lachen onder een slaapzak voor vijver liggen spelen.... dat was echt wel heel leuk! Improvisatie was het toverwoord. En ook de banana split act in de winkelstraat in Heemskerk, waar één van de jongens met een stalen gezicht, samen met een paar meisjes een rok ging passen in een chique damesmodezaak, of het spelen van een hooglopende ruzie in een snackbar! Dit was echt wél weer genieten!
Sancta Maria, 1983