Scholengemeenschap Nieuwendiep
in Den Helder, ( Toon op kaart )
Bekijk de volledige pagina van Scholengemeenschap Nieuwendiep, blijf op de hoogte van reünies en vind je klassenfoto’s terug!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Log in en begin meteen of registreer je gratis!
Op Scholengemeenschap Nieuwendiep vind je 17 klassenfoto’s en 110 schoolgenoten. Herken jij ze nog?
Meld je snel aan en kom weer in contact met je oud-schoolgenoten!
AanmeldenNumb.
Aan studeren heb ik nooit echt gedaan. Het lag me gewoon niet, er was zoveel meer dat mijn interesse had. Al snel werd de situatie thuis bovendien volledig onhoudbaar en ik werd opgenomen in gezinnen. Eerst bij een leraar van het Nieuwediep zelf en later kwam ik bij een marineofficier in huis te wonen. Ik herinner me van het Nieuwediep nog mijn decaan, de heer Vreeken, hij was tevens aardrijkskundeleraar, een geweldige man vond ik dat, zachtaardig en oprecht geïnteresseerd in zijn medemens als hij was. Ik meen dat hij later (tot mijn grote spijt en verwarring) tijdens een wandeling in Zuid-Frankrijk spoorloos verdwenen is? Ik las ooit een dergelijk bericht in de krant. Of de voortdurend menthol sigaretten rokende Indonesische Wiskundeleraar en de Duitse leraar die totaal geen orde kon houden. Niet te vergeten voor iemand was natuurlijk ook de Franse leraar, hij had een donkere baard en een zware bulderende stem: ´Asseyez-vous!´ knalde het door het lokaal bij aanvang van onze les. Met mijn toenmalige Nederlandse leraar kreeg ik enige jaren voor zijn vrij recente overlijden tot mijn vreugde trouwens weer contact! Wat een voorrecht was dat zeg... Ik herinner me van de medeleerlingen uit de klas ook nog de naam ´Rolf Baarda´ en die van ene ´Rinus´, een vissersjongen die vanaf zijn 16e plots van school verdween omdat hij ging varen. Wat mezelf daar betreft; ´overgaan´ ging na drie jaar niet meer zonder enige studie, dat was de wijze zoals ik dat gewend was te doen, en aldus verdween ik op last van mijn omgeving ver van huis, naar een nieuwe stad met een nieuwe school. Uit het zicht, uit het hart. Ik vind het namelijk opvallend hoe weinig schoolgenoten van zo'n toch enorm grote scholengemeenschap zich op Schoolbank hebben gepresenteerd. Zou niet alleen ikzelf dat verblijf daar wellicht als ´comfortably numb´ hebben ervaren? Waren we allemaal ´lost souls swimming in een fishbowl, year after year´…;) Wie o wie weet mijn geheugen nog (weer) wat te kriebelen??
Scholengemeenschap Nieuwendiep, 1970
323.
Ik heb 323 klassenfoto´s doorgeploeterd van alle jaargangen van de scholengemeenschap Nieuwediep in Den Helder op zoek naar een afbeelding van mijn klas. Helemaal niets te vinden… Sommige vrienden en bekenden kom ik er wel 10 keer tegen maar van mijn klas dus geen enkel spoor. Het verbaasde me eigenlijk helemaal niet. De klas was namelijk toe al duidelijk zichtbaar geen ´eenheid´ maar een toevallige verzameling van aperte individualisten die tegen hun zin met elkaar opgescheept zaten. Inclusief mezelf natuurlijk. Ik kan me ook nog nauwelijks een naam uit die tijd herinneren. Een ´Peter(?)Holthausen´ die ik in het Lidwina ziekenhuis bezocht na een operatieve ingreep komt naar boven, ene ´Kromhout´ die met zijn spillepootjes bovengemiddeld voetballen kon, een ´Braaksma´ die op de Marsdiepstraat woonde, zijn vader was op het Nieuwediep (dacht ik) tevens leraar en dan houdt het wel zo'n beetje op. Hoe kan dat nu eigenlijk, vroeg ik me af. Je ziet honderden foto´s, daarop staan zelfs vrolijk kijkende mensen die al lang overleden zijn en zelf ben je als klas nooit tot leven gekomen. Zouden mijn klasgenoten de school net zo vreselijk hebben gevonden als ik? Nee dat kan geen ´oorzaak´ zijn geweest, de tijd heelt veel en ik zit hier tenslotte zelf nu ook te schrijven. Maar wat dan wel? Vele bekende namen kwam ik op de foto´s wel tegen: Rob Boel, Herman Geesink, Reindert Geesink, Aletta Udding, Jan Udding, Albert Feilzer, Frank Berkhout, Gerard Snellenberg, Ronald Peeters, Klaas de Geus, Machteld de Geus, Klaas de Geus senior natuurlijk, Frank Hochstenbach, Rob Welby, Peter de Bruin en ga zo maar door. Een black-out heb ik dus tijdens mijn speurtocht niet gehad maar mijn brugklas blijkt wel uit vele geheugens gewist te zijn. Misschien is dat ook maar beter zo. Wat niet weet wat niet deert. Hoewel veel zaken vaak toch anders lopen dan je denkt. Daarom dus maar toch deze herinnering van mij. Van het 1 komt het ander en wie weet komt er toch bij iemand nog wat leuks naar boven?
Scholengemeenschap Nieuwendiep, 1970
De ´Geesinkjes´.
Gedurende mijn jeugd in Den Helder ging ik eigenlijk vooral om met vrienden buiten mijn klas om. Vreemd eigenlijk, klasgenoten bezocht ik niet thuis, ze kwamen ook niet bij mij en zelfs een afspraak buiten de schooltijd om werd er niet gemaakt. Het verraad van de individualisering was slinks maar onmiskenbaar al ons klaslokaal binnen gekropen. Buiten de klas om wemelde het echter van de vrienden in mijn leven in die tijd. Twee van die vrienden waren o.a. de twee ´Geesinkjes´ (Herman en Rein) van de Javastraat 17 nét om de hoek gelegen van onze school ´het Nieuwediep´ en beiden zaten ook op het Nieuwediep maar tot mijn spijt in een andere klas vanwege een gering leeftijdsverschil. Van deze twee broers was er 1 verantwoordelijk voor al het kattenkwaad in het gebied rond zijn huis. Een gebied grofweg gelegen tussen de Javastraat, de Middenweg en de Linie. In dat gebied lag natuurlijk ook de scholengemeenschap Nieuwediep. Élke ´overstroming´ in het gebouw aan de Timorlaan in de eerste helft van de jaren ´70 was met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid terug te voeren op het conto van Herman´s inventiviteit om de (in zijn ogen) net iets te vloeiend lopende processen om hem heen bruut te verstoren. Herman bouwde in zijn jeugd al op ingenieuze wijze allerlei zelfstandig met brandstof aangedreven voertuigen waarmee hij beide trottoirs gelegen langs de Javastraat onveilig maakte maar hij had ook een manier gevonden om op een zorgvuldig uitgekozen moment de school in een evacuatie-toestand te laten glijden en wel via ernstige wateroverlast te ontstaan vanuit de sanitaire ruimte. Herman had de kennis en ´de wil tot´ en bij tijd en wijle stroomde het water dan ook in een brede waterval vanaf de 1e etage via de trappen naar beneden met een in paniek en verbijsterd rondrennende Amanuensis en Decaan tot gevolg. Met Herman heb ik nog steeds contact, Rein gaf 25 jaar geleden geheel vrijwillig ´de pijp aan Maarten´. Ondanks dat denk ik nog vaak aan hem terug.
Scholengemeenschap Nieuwendiep, 1970