instituut wijmenga
vredeman de vriesstraat 12 in Leeuwarden, ( Toon op kaart )
Bekijk de volledige pagina van instituut wijmenga, blijf op de hoogte van reünies en vind je klassenfoto’s terug!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Log in en begin meteen of registreer je gratis!
Op instituut wijmenga vind je 3 klassenfoto’s en 18 schoolgenoten. Herken jij ze nog?
Meld je snel aan en kom weer in contact met je oud-schoolgenoten!
AanmeldenHOESTEN VAN DE BAAS, VLAK VOOR DAT 'IE DE STUDIEZAAL BINNENKWAM, ZAT IEDEREEN WEER METEEN RECHTOP ZOGENAAMD TE STUDEREN, OF ONDER HET BIDDEN, DAT ÍE ER ZOWAT IN BLEEF EN MAAR ROKEN.
HOESTEN VAN DE BAAS, VLAK VOOR DAT 'IE DE STUDIEZAAL BINNENKWAM, ZAT IEDEREEN WEER METEEN RECHTOP ZOGENAAMD TE STUDEREN, OF ONDER HET BIDDEN, DAT ÍE ER ZOWAT IN BLEEF EN MAAR ROKEN
instituut wijmenga, 1965
Ik zat weliswaar niet in Leeuwarden, maar in Haren (Gr.
Ik zat weliswaar niet in Leeuwarden, maar in Haren (Gr.) bij de familie Wieringa. Ik ben benieuwd of er mensen uit Haren via deze weg ook tot elkaar kunnen komen!
instituut wijmenga, 1960
De saamhorigheid die je als jongens met elkaar had.
De saamhorigheid die je als jongens met elkaar had. Je woonde en studeerde samen, je haalde samen streken uit maar droeg ook samen de "ontberingen". 6.30 uur ontbijt, 7.30 uur: trein naar Steenwijk, waar ik op de HBS was geplaatst, Na school, direkt de studie in, 18.00 aan tafel, 19.00 uur weer studeren tot 10.00 uur. Daarna verpozen in de "recreatiekamer" (spelletjes, roken, naar de radio (Veronica, London, Caroline) luisteren. 10.30 bedtijd. Er was zowaar een biljartkamer. Werkelijk vreselijk was de dagelijkse kost. Draadjesvlees met vetranden, Custard val met zo'n vel erop. En die kleffe broodjes met die smerige kaas. Kamergenoten waren Anne Frankehuis, Wilfred Hilarius, Willem Haagen, Sieds Hiddema, Peter van der Wurff en Jaap Snijders. Vreselijk gelachen met Robert Blietz (ook later in Rotterdam), die nog steeds een van m'n beste maatjes is. Dat hoesten van de baas (meneer Wijmenga, oud (KNIL?) officier) was legendarisch (in de studie opletten geblazen, want hij was dan in de buurt), maar ook z'n loszittende handje. Als je de klap verwachtte: duiken! Zo niet, kwam die erg hard aan, want hij hierd zich niet in. Maar dan zat je straf er ook op. In tegenstelling tot de vrouw van de baas (het Konijn), die soms weken later je een straf oplegde (b.v. het weekend niet naar huis, maar doorstuderen) voor een feit, dat je allang was vergeten. Het pand waarin wij zaten was zo oud, dat als je binnenkwam aan de andere zijde de planken vloer opveerde... De kamertjes, 4 personen op stapelbedden, onverwarmd, wastafeltje, zeil op de vloer. Eens in de drie weken naar huis. Feest! Zaterdag na school en studie: zakgeld halen en de stad in. (koffiebar "De Pruttelpot" en Syb's" in het steegje)(en als je geld had een enkel maal (illegaal...!) naar "VAT69". Zondagavond weer melden ("n goed week-end gehad?") Toch een tijd, die ik (achteraf!!) niet had willen missen.
instituut wijmenga, 1965