Ontdek PLUS

de Bongerd

Asschatterweg 36 A in Leusden, ( Toon op kaart )

165 scholieren

Bekijk de volledige pagina van de Bongerd, blijf op de hoogte van reünies en vind je klassenfoto’s terug!

In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Log in en begin meteen of registreer je gratis!

de Bongerd foto

Op de Bongerd vind je 18 klassenfoto’s en 165 schoolgenoten. Herken jij ze nog?

Meld je snel aan en kom weer in contact met je oud-schoolgenoten!

Aanmelden

In de vijfde klas kwam ik op de Bongerd.

In de vijfde klas kwam ik op de Bongerd. Stotterend, brildragend en het ergst van alles: nieuw. Mijn moeder had - de schat - een ruitjesbroek gemaakt, zodat ik niet te erg op zou vallen tussen de Leusdense kindjes. Natuurlijk zag iedereen direct dat mijn broek niet van het juiste merk was, maar dat maakte niet uit: ik werd al gauw vriendjes met iedereen. Tenminste, dat geloofde ik toen. Wellicht denken klasgenootjes daar anders over. Roemruchte voorvallen waren toch wel de playback- en toneelstukjes. Ik herinner me nog een playbackuitvoering van het nummer "Alice, I Want You Just For Me" van Full Force. Peter Cohen, Dimitry Borgstijn en ik stonden in onze hemdjes met onze spierballen te zwaaien; de meisjes (Claire, Linda en Nienke) zagen ons daarna waarschijnlijk helemaal niet meer staan... Een slechte herinnering heb ik aan mijn skateboardavontuur in de gang (ook niet erg slim, toegegeven...). Ik floepte van het skateboard af en het ding vloog dwars door een ruitje bij de zesde klas (eeuh... groep acht). Meester Boon (ook mijn buurman indertijd) was hier natuurlijk allerminst gelukkig mee. Ik weet niet meer hoe dat af is gelopen, maar volgens mij is het een verzekeringskwestie geworden. Juffrouw Wil van Duin was geweldig, juffrouw Anneke Zwerus ook. Ik zag haar pasgeleden nog: tegenwoordig is ze lerares op een andere school waar ik veel voetstappen op het linoleum heb achtergelaten: het Atrium (voorheen Vallei College) in Amersfoort.

de Bongerd, 1985

Ik zat graag in de klas van juf Wil van Duin ze was erg leuk.

Ik zat graag in de klas van juf Wil van Duin ze was erg leuk. het laatstte jaar in de 6e klas bij meester Stekelenburg was speciaal omdat op vrijdagmiddagen leerlingen zelf langspeelplaten mee mochten nemen om daar te draaien, dat deed ik samen met Mark v Doorn en Riwka Bakker we luisterden vooral naar Beatles platen.Ook het musical wat we speelden in het Rosbyaert vergeet ik niet meer. Ik heb de school als een heel fijne school in mijn herinnering. Nu ga ik nog om met Isis.Ik weet nog de verjaardag van Chris Prast naar de film 'Hair'samen met Riwka en Edgar. Leuk dat er al meer klasgenoten bij zijn gekomen, wie weet ooit weer een reunie?. email lodina69yaho

de Bongerd, 1973

Ik was niet echt de favoriet op school, zeker niet in de lagere klassen.

Ik was niet echt de favoriet op school, zeker niet in de lagere klassen. Later draaide dat een beetje bij en kon ik vooral goed opschieten met de herrieschoppers in de klas zoals Gorden en Lukas. Ik heb hele goede herinneringen aan Riwka en Nathalie die het altijd voor me opnamen als iemand me pestte. Met die twee kon ik lekker mezelf zijn. Ik vond het erg lieve en leuke meiden! Verder staan Isis en Iris in m'n geheugen gegrift. Iris als het lieve, stille, nette meisje en Isis de lekkere mollige flapuit, fantastisch. Alexandra was volgens mij de naam van het mooiste meisje van de klas. Ook herinner ik me Robbert Jan die wel 100 keer kon vertellen dat hij Robbert Jan Pieter Cornelis Willemse heette, Gorden die altijd een vrouw speelde in de maandsluitingen, Barbara met haar altijd mooie kleren Edgar die bij het soldaatje spelen alles veel te serieus nam en boos werd als je een keer geen zin had om in tien seconden over een hoog hek met prikkeldraad te klimmen. Van de meesters en de jufrouwen waren Stekelenburg en juffrouw Klein de favorieten. Tenslotte ben ik nog steeds heel, heel blij dat ik NOOIT les van die lompe, schreeuwerige Boon gehad heb, tenminste, zo zag ik hem toen. Wat leuk aan de omgeving was waren de vele knikkerpotjes en die hele grote plas die achter op het schelpenpad lag waar we steeds bakstenen in gooiden en waar af en toe een nietsvermoedende fietser midden in de plas onderuit ging als 'ie met opgetrokken benen op één van onze bakstenen reed.

de Bongerd, 1974