Carolus Mulo
Athoslaan in Maastricht, ( Toon op kaart )
Bekijk de volledige pagina van Carolus Mulo, blijf op de hoogte van reünies en vind je klassenfoto’s terug!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Log in en begin meteen of registreer je gratis!
Op Carolus Mulo vind je 8 klassenfoto’s en 76 schoolgenoten. Herken jij ze nog?
Meld je snel aan en kom weer in contact met je oud-schoolgenoten!
AanmeldenMULO Het eerste jaar zat ik in het oude gebouw aan het Servaasklooster, daarna verhuisde de Mulo naar Biesland.
MULO Het eerste jaar zat ik in het oude gebouw , daarna verhuisde de Mulo naar Biesland. In dat eerste jaar kregen we les ( welke ?) van juffrouw van Renesse (?)in mijn herinnering was zijn van adel. Zij was het prototype van een lerares die het niet zou bolwerken. Zij ging gehuld in een haar niet flatterende soort Dirndl-jurk, en droeg een vlecht rond haar altijd rood aanlopend hoofd. Ze is ooit eens huilend de klas uitgelopen waarop we klassikaal op onze kop kregen van het hoofd der school. Ik hoop dat het nog goed gekomen is met haar. Later gingen we naar een nieuw gebouw aan de ATHOS-laan. Het enige leuke aan die school was het uitzicht op de boerderij aan de overkant van de straat. Gelukkig waren er de vriendinnen : José Cappers, Guusje Lücker, Zus van Dijk, Mariette Perry. Leraren: Franka Sohl(Biologie, Natuurkunde, Menskunde, Tekenen en Nederlands) Dhr.Corstjens(Geschiedenis), Juffr.Alice Mommers(Frans), Zr.Albertine( Duits, Nederlands en Hoofd der school). Mevr.Cortenraad(Engels)? Mevr. CORTENRAAD was de eerste gehuwde vrouw waar we les van kregen.(!)Daarvoor waren het allemaal uitsluitend ongehuwde vrouwen. Zodra ze trouwden moesten ze ontslag nemen. Mevrouw Cortenraad was een moederlijk type ( of maak ik dat ervan ?) ze gaf Engels. Mijnheer (Hans ?) CORSTJENS was de eerste mannelijke leraar waar ik mee te maken kreeg. Hij was erg populair en rookte altijd een pijp. Hij kon goed vertellen en voorlezen wat hij ook trouw deed. Hij gaf Vaderlandse - en Bijbelse geschiedenis. 'n Charmante man, waar ik goede herinneringen aan bewaar. Maar dat lag misschien ook aan het vak dat hij gaf. Het was ook wel een 'womaniser avant la lettre' Tekenend voor hem is dat hij op de 'Schipholfoto' omringd wordt door lachende nonnen(en dat zijn tenslotte ook vrouwen). Ik zie nog zo het schriftje voor me waar we hele verhalen over het oude testament in schreven. Tot dan toe hadden de schriften allemaal dezelfde groene kaft met een wit etiket. Mijn schrift had een moderne oranje kaft zonder etiket, dat was zo bijzonder dat ik het nu nog weet. Bij de Franse les (juffrouw ALICE MOMMERS )lazen we het boekje: 'Sylvie l'hostess de l 'air ', maar wie van ons had nou het verlangen om stewardess te worden? Dat stond veel te ver van ons af. Er was niet eens een vliegveld in Maastricht, we hadden alleen de Helihaven met 'helicoptairs'. In het boek kwam ook een handelsreiziger voor die in een hotel logeerde en zijn schoenen voor de deur zette om ze te laten poetsen. Natuurlijk verdwenen die schoenen met allerlei verwikkelingen van dien. Een beetje een flauw kinderachtig verhaaltje. Juffrouw Mommers is op 28-03-2007 op 86 jarige leeftijd overleden. Bij de lessen Nederlands ( zr. ALBERTINE) werd het gedicht van Joost van den Vondel: 'Het stokske van Oldenbarnevelt' bestudeerd, daar had je tenminste wat aan. Ze gaf ook Duits. Zuster Albertine komt er bij veel van mijn schoolgenoten niet goed van af, ze kon woedend uitvallen. Ze had wel 'n enorme drive, en ze heeft me gestimuleerd om in de verpleging te gaan. Tussen de documenten uit die tijd die ik nog heb vond ik ook een prentje van haar(zie foto) voor mijn verjaardag. Ik kwam haar later nog eens tegen op het station in Maastricht. Ze was – zoals veel van haar generatiegenoten in de jaren ‘60 - uitgetreden en in dus burger, heel raar, ik wist me geen raad met de situatie. Wel moedig van haar want ik weet niet of de kloosterorde veel nazorg bood aan uitgetreden leden die in die tijd toch als afvalligen gezien werden. Ze zal rond de vijftig zijn geweest en haar leven weer opnieuw hebben moeten uitvinden, zonder baan, huis, man of kind. Zuster MARGARETHA gaf ook Engels was erg lief en meelevend, empathisch zouden we nu zeggen. Dhr.WILLEMS een muzikale man gaf Duits; hij overleed op 15-01-2010. Hij had pretogen en kwam uit een gezin met veel creatieve geesten. Hij was de broer van Kees Willems die weer de vader is van de acteur Jeroen Willems. We lazen bij hem : Das doppelte Lottchen. Hij gaf ook muziekles en we hebben onder zijn les: "Peter en de Wolf " bestudeerd, met Henk van Ulsen als verteller, waarbij ik me vooral de vervoering op het gezicht van mijnheer Willems kan herinneren. Ook zongen we bij hem het liedje van Toon Hermans: "Notte belle margarinetta, moet je 's hore, (s)notte belle, margarinetta, smoesjes d'amore.Luna, luna, fietsebel harmonica, luna, luna Nel koppie thee " FRANKA SOHL was ook heel geliefd. Ze gaf Nederlands, Natuurkunde, Menskunde, Meetkunde, Algebra en tekenen….Ze droeg knalrode lippenstift en modieuze kleding. Ze was jong, weerbarstig, geestig , en een beetje recalcitrant. Zij gaf me het gevoel dat ik best iets kon: tekenen en opstellen schrijven. We kregen ook les in handelsvakken : Boekhouden, Bedrijfsrekenen, Handelskennis, Bedrijfsleer, en Rechts en Wetskennis .Geen idee meer wie die lessen gaf... Verder kan ik me nog een Indo-leraar(naam?)herinneren die gitaar speelde en heerlijke romantische meerstemmige zwijmelliedjes liedjes ( Blue Diamonds) met ons zong o.a. "Down in the valley violets are bluehuhuhuhuhu "https://youtu.be/LFfpuwunBjE Het was de tijd van het 2e Vaticaanse Concilie. Voor het Godsdienstexamen dat we in die tijd ook nog moesten doen (en waar iedereen glansrijk voor slaagde) moest je vooral onthouden dat: De Ramen Open Moesten En Er Een Frisse Wind Moest Waaien Door De RK. Kerk. Nou dat hebben we geweten. De ontkerkelijking is toen begonnen. We gingen wel nog naar de Jongeren- Mis bij de paters Franciscanen( pater Laetus), maar dat was toch ook vooral een ontmoetingsplek voor jongens en meisjes. In 1962 kregen we het: Cultureel Jeugdpaspoort. Hiermee werd korting gegeven op de toegangsprijzen van voorstellingen en evenementen van o.a. Stadsschouwburg en Redoutezalen Bonnefantenmuseum (daar kwam ik vaak) Natuur-Historisch museum (daar kwam ik ook vaak ) Kamermuziekavonden(daar kwam ik toen nooit, maar nu wel ) maar ik ging vooral natuurlijk naar de bioscoop de Luxe op de Brusselsestraat . We zagen daar de film "I Claudius ", waarvan ik me vooral herinner dat er tijdens een bepaalde scene herfstblaadjes moesten opdwarrelen waarvoor ze naar mijn stellige overtuiging een stofzuiger gebruikten. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit in de MABI ben geweest. Ook niet in de Royal ( Grote Staat )want dat was een beetje ordi. Zij vertoonden de hele 'Sissi cyclus'. Palace in Wijck was helemaal een 'no go area', want Poel des Verderfs, en toch waren zij de eersten in Maastricht die de 'Westside Story 'vertoonden, destijds een muzikale en sociale baanbreker. In 1963 gingen we in Retraite in het klooster van de zusters Reparatricen aan de Kapoenstraat , in een laatste poging om ons voor het RK.Geloof te bewaren en misschien wel in te lijven? Mariette Perry had mij net een paar akkoorden op de gitaar geleerd, dus wij vonden dat we wel aan een openbare uitvoering toe waren. Onze 'muzikale coming out' was tijdens deze retraite van 1963. We zongen oa. ' God ik dank u voor de bloemen voor de vogels en het strand ‘ etc. en: 'Dominique-nique-nique s’ent allait tout simplement et Dieu pauvre chantant' van de toen wereldberoemde Soeur Sourire . Ik was absoluut gevoelig voor de serene sfeer in het klooster. Dat was een van de zusters opgevallen , en prompt werd ik uitgenodigd om de volgende retraites muzikaal te komen omlijsten, dat was nou ook weer niet mijn bedoeling. Mijn lieve klasgenoot: Candide Prick (zie briefje) heeft me nog eens uitgenodigd voor een reünie met alle leerlingen en leerkrachten van de MULO. We zouden dan samen een gebrandschilderd raam kopen. Ik moet tot mijn schande bekennen dat ik daar niet meer naar toe ben gegaan. Ik was wel klaar met de MULO. Candide als je dit leest alsnog mijn excuses
Carolus Mulo, 1958
in het jaar 1971 werd de meisjes school met jongens gemengd dat was al iets? frans was niet zo mijn favoriete taal met dhr willems die ik jongsleden nog pas gesproken heb.
in het jaar 1971 werd de meisjes school met jongens gemengd dat was al iets? frans was niet zo mijn favoriete taal met dhr willems die ik jongsleden nog pas gesproken heb. maar voor de rest was de school oke
Carolus Mulo, 1971
Hele goede herinneringen.
Hele goede herinneringen. Tijd van de invoering van de Mammoetwet, het jaar voorafgaand aan de brugklas. Wat een feest toen we niet meer de hele zaterdag naar school hoefden en later zelfs op zaterdag vrij hadden. Geweldige vriendinnen: Marielle Bleeser, Marita keulen, Dorien Speet. Klasgenoten: Lilian Batussen, Nelly van Mullekom, Ria Soeters, Lenie Thimister, Marion Ubachs, marion ?, Songfestivals in de gymzaal. Bootreis in Duitsland. Tussen de Gondulfus mavo (jongens) en onze school stond een hek! Zo lang is het allemaal nog niet geleden dat er ook in Nederland scheiding van de sexen was.
Carolus Mulo, 1969