Bernewille
Herenweg in Oosterzee, ( Toon op kaart )
Bekijk de volledige pagina van Bernewille, blijf op de hoogte van reünies en vind je klassenfoto’s terug!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Log in en begin meteen of registreer je gratis!
Op Bernewille vind je 3 klassenfoto’s en 21 schoolgenoten. Herken jij ze nog?
Meld je snel aan en kom weer in contact met je oud-schoolgenoten!
AanmeldenEen klein houten gebouwtje achter de Eben Haezer school.
Een klein houten gebouwtje achter de Eben Haezer school. We werden thuis met het busje opgehaald en na schooltijd weer thuis gebracht. En juffrouw Staal niet te vergeten, wat was ze altijd lief !!!
Bernewille, 1978
Wij, mijn tweelingzusje Wiegertje en ik, gingen toen we 4 jaar waren (oktober 1966) naar deze school.
Wij, mijn tweelingzusje Wiegertje en ik, gingen toen we 4 jaar waren (oktober 1966) naar deze school.Toen ergens tussen 1966 en 1969 "de Marpykjes" een openbare kleuterschool werd geopend gingen veel kinderen,die later naar de openbare lagere school gingen, daarheen. Wij bleven hier op school omdat het goed voldeed, en bovendien mooi dicht bij was. Juffrouw J.Staal was een leuke, vriendelijke juffrouw. In het voorjaar gingen we met de hele school "eierzoeken"aan de veendijk. Als je een ei had gevonden moest je op een kleed gaan zitten. We hadden allemaal een verrekijker (gemaakt van wc-rollen) bij ons. De eieren waren door ouders ingeleverde kippe-eieren, waar grote groene stippen op waren geschilderd. (het moesten kivietseieren voorstellen). Dat mocht echter de pret niet drukken, we waren apetrots als we een ei hadden gevonden! Als we iets nieuws hadden (trui, fiets of wat dan ook), dan wilden we het graag mee of aan naar school,juffrouw plakte er met plakband dan een papiertje op, waar ze "geweldig", "prachtig',of schitterend"op had geschreven! In de herfst hadden we een keer paddestoelenfeest.We maakten hele grote paddestoelen, met lichtjes erin, en we aten "paddestoelensoep" (Champignondsoep). Als je dat niet lustte mocht je limonade. Met schoolreis gingen we een dagje ruilen van school, met een school uit Echtenerbrug. We werden dan met zijn allen in de laadruimte van het vrachtautootje van Dhr.P.Bangma geladen en naar die school gebracht. Het lijkt niet zo bijzonder, maar we vonden het prachtig! We konden daar met ander speelgoed spelen en bleven op school brood eten! Op het schoolplein stond een grote boot ingegraven. Ik meen dat hij als naam "Turk" had, en volgens mij was hij genoemd naar de hond van de meester van de lagere school. Als het warm weer was werden er emmers water in de boot gegooid, en dan konden we daar in spelen. Het heeft zelfs nog een keer in de krant gestaan: een foto en een verhaaltje. Wiegertje en ik stonden er ook op, in bikini. Verder was er een oud bestelbusje ingegraven, waar je in kon spelen, en er waren 2 draaimolentjes gemaakt van oude houten wagenwielen, best creatief allemaal, al zou dat nu waarschijnlijk niet meer aan alle veiligheidseisen voldoen! Ook was er een grote zandbak. Ik weet nog dat er eens een paar kinderen aan het overschoppen waren met een bal. Ik struikelde daarover en viel toen over de zandbakrand. Juffrouw tilde mij naar binnen, zette me op een stoeltje en beprenkelde me met oude cologne (blijkbaar om te troosten). Toen het echter tijd was om naar huis te gaan bleek ik écht niet te kunnen lopen: mijn bovenbeen was gebroken. Ik ben toen naar huis getild en naar het ziekenhuis gebracht, en heb ruim 9 weken daar gelegen! Niet leuk, want mijn zusje mocht alleen voor het raam naar me kijken(kinderen mochten toen niet naar binnen op de kinderafdeling), en ik had erge heimwee. Dit even terzijde. Ik kreeg daar lange brieven van juf Staal en de kinderen en ook veel kaarten. Ik heb ze allemaal nog. Juffrouw vertelde wat ze allemaal gedaan hadden (zo was een geitje van ons een keer op school geweest, hadden ze paaltjes geverft, maar eentje was niet zo mooi, dus die mocht ik nog een keertje doen, enz). Ik heb al deze brieven en kaarten nog en ook een schilderijtje van "meneer de uil" wat ik in het ziekenhuis van juffrouw Staal kreeg. Toen ik thuis kwam, kwam de hele klas op bezoek. Ik zat op de tafel en mocht iedereen een lolly geven. Ik weet nog dat ik huilde, want er was één lolly te weinig, en dus had ik zelf (niet direct) één! We zongen veel in de klas, de poppenhoek was leuk, en uiteraard de waterbak, maar daar mochten we niet altijd mee spelen. Een hekel had ik aan propjes crêpepapier op een figuur plakken, wat we voor mijn gevoel vaak moesten, en van die moeilijke houten legpuzzels in elkaar zetten! Dit was wat ik me zo ongeveer nog van deze kleuterschool herinner!
Bernewille, 1966
geen favoriete herinnering: vreselijke oorpijn en ik werd door een van de jongens uitgelachen.
geen favoriete herinnering: vreselijke oorpijn en ik werd door een van de jongens uitgelachen. daar op school had je een w.c. en wij hadden thuis een hûske, ik was eerst bang voor het geluid dat het doortrekken gaf.
Bernewille, 1959