Ronald Hendrikse
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Ronald Hendrikse en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Ronald Hendrikse heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenTjee, maar een jaartje op deze school gezeten, maar toch een jaartje te veel.
Tjee, maar een jaartje op deze school gezeten, maar toch een jaartje te veel. La grande merde, wat was die school saai (zelfs slingers en ballonnen had er niks aan kunnen veranderen). Het enigste wat mij ècht bijgebleven is, is de zin 'Ik mag niet praten tijdens de les als mij niets gevraagd wordt', die men daadwerkelijk 100x moest schrijven als strafwerk. Da's het duivelse masterplan van een èèn of andere docent Nederlands. Tjee, hoe heette dat wij-- eh.., vrouwtje toch?
Petrus Hondius Lyceum, 1995
Schijnt dat ik de enigste intellectuele technieker ben van het ROC.
Schijnt dat ik de enigste intellectuele technieker ben van het ROC... 'kheb er zelfs een prijs voor gekregen. Na wat gerotzooi in afdeling Elektrotechniek heb ik m'n plek gevonden (tot grote spijt van Bruurs t/m Kaya). Nu word ik tenminste betaald om op school te zijn (ha, ha, punt voor mij). M'n favo leraar is Koert Kapel omdat hij mij altijd steunde in beide vakleer en poezië. Hij spoorde mij aan om te schrijven. Oh, en laatste notitie; het schijnt dat ik nogal een opzienbarend persoon ben in het ROC. Qua verschijning en gedrag ben ik best wel irritant voor beide vrienden en onbekenden. (Bij deze: ) Sorry!
ROC Westerschelde, 1999
Het beste wat ik van deze school opgepikt is m'n Nederlandse taal.
Het beste wat ik van deze school opgepikt is m'n Nederlandse taal. Over het algemeen had ik de rest niet zo erg nodig (ja, behalve wiskunde, maar daar hebben ze nu rekenmachines voor). M'n geheugen over deze schoolperiode is schaars, maar enkele herinneringen zijn nog steeds zeer de moeite waard.
Op Weg, 1988