Rob van der Drift
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Rob van der Drift en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Rob van der Drift heeft 4 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenAch wat is DAT al lang geleden.
Ach wat is DAT al lang geleden. Ja natuurlijk herinner ik mij de school! Naar huis hollen langs de tuintjes bij het "Wáállegie". Dat zelfde Wáállegie stond 's winters als het langdurig had geregend steevast voor de helft onder water. Wie herinnert zich nog de sneeuwschuiver die 's winters met paard er voor de straten van Wijk schoonmaakte. De voerman stond op de bok de zaak te mennen. Ook herinner ik mij dat er wel eens een losgebroken paard door de Veldpoortstraat heen denderde. Dat werd dan door "grote mensen" met armzwaaien weer tegengehouden. Het schoolplein en de afscheiding bij de gymzaal met de meisjesschool. Als daar in dat niemandsland tussen de jongens- en meisjesschool eens een bal terecht kwam... In het speelkwartier vaak bok-stavast met hele lange rijen tegen de schoolmuur en dan kijken wanneer hij omviel. Of ridder te paard en dan proberen elkaar om te douwen of van het paard te halen ... Als de bel weer ging natuurlijk oplijnen per klas. Het prachtig versierde trappenhuis waar de H. Mis werd opgedragen. Eén bloemenzee in wit en geel... Het achterommetje naar de kerk als wij moesten biechten. Knikkeren op het schoolplein. De klompenrekken onder de kapstokken die nog écht gebruikt werden door enkele jongens die ook midden in de winter van heel ver kwamen lopen. Het Sinterklaasfeest met joelende Pieten over de gang die met de roe tegen de ruiten aansloegen om je bang te maken. De grote snorrende kolenkachels in de klassen met van die houten hekjes er omheen. Ouderwetse schoolborden: de ene ging omhoog en de andere omlaag. En dan niet te vergeten natuurlijk de meesters en juffrouwen... Juff. Rosier en juff. Doomen. Dan natuurlijk meester van Bemmel en meester v.d. Hoeven uit de vierde klas. Die kwam elke dag op de fiets uit Utrecht. Lag met zijn armen over het stuur en hij had er altijd goed de gang er in. Meester Dieltjens natuurlijk... Wat een reuze aardige man, een echte aimabele man. En ja, wie kent hem niet...."Het Hoofd der School" meester Stoffels. Botanicus in hart en nieren. Stond voor de zesde klas. Iedereen kende hem natuurlijk als de Honingbeer vanwege zijn "redelijke" omvang. Hij rookte pijp in de klas. Iets wat nu bijna niet meer voor te stellen is, maar goed, hij stuurde daarom altijd een van de jongens naar de sigarenzaak in de Peperstraat om "Een pakje Bobbiebaai" te halen. Ik meen dat het jochie eentje van Terlinden of van der Linden was. Henkie?? Weet dat niet meer helaas. Ze hadden die sigarenzaak in de Peperstraat. Ja, wie zaten er zoal meer in de klas... Daar had je Cox Kramer (Kerkhof) en Bartje Dijkman. Reinier van Putten ( Reinie's vader kon op zijn kop op de walmuur staan, op het puntje dus....) en Eef Rikken. Jan Verharen en Albert Jacobs. Jan Verharen was een van mijn dikste vriendjes! Daar trok ik mee dwars door de velden vanaf de Zandweg waar hij woonde, tot aan Langbroek toe. Kievitseieren rapen, appeltjes gappen en opeten, forten bouwen van de fruitkisten in de bongerds, fikkie stoken en dan de weg naar Cothen onder de rook zetten. Je had daar in Langbroek nog de resten van het kasteeltje de Lunenborgh. Nu is dat gerestaureerd. Maar dat was toen een echte ruïne.De helft was ongeveer weg. Ik meen tijdens de oorlog 40-45 gebombardeerd maar daar ben ik niet zeker van. Wij wisten uiteraard de weg achterom om daar te komen en wij beklommen de resten die er nog stonden tot helemaal bovenaan toe. Ga maar eens kijken hoe hoog dat is voor jochies van een jaar of tien, elf... Net zoiets als de Donjon in het park beklimmen. Ik heb wel in een dolle bui in de slotgracht van het park gezwommen... Jan Oostrom, Clemens Vossen en René van Engelen. Gerard Tersteegh van de schoenmakerij op de markt. Theo Balvers schiet mij ook te binnen. Cor Hoefsloot van de drogist. Bert(?) Bodewes. Hadden een scheepswerf en zij zijn meen ik later naar Kampen verhuisd. Er is meen ik nog steeds een Bodewes werf in Kampen. Ook gebeurde het wel eens dat er schipperskindjes voor tijdelijk op school zaten. Ik herinner mij dat er een aantal maanden een jongen uit Afferden in de klas kwam. Zal waarschijnlijk in de derde of vierde klas zijn geweest. Helaas weet ik zijn naam niet meer maar het was écht een aardig ventje dat zich helaas enorm verloren voelde in de klas. Zéker omdat zijn ouders met het schip ergens weet-ik-veel-waar zaten en hij dus min of meer moederziel alleen was. Ja, mijn ouders verhuisden naar Soest toe en ik was intussen na een jaartje voorbereidende MULO op de St.Anthonius, naar Amersfoort op school gegaan. Constantijncollege, bij de paters Kruisheren. Ik moet eerlijk bekennen dat ik wel eens spijbelde uit heimwee. Ik miste Wijk enorm. Als ik dan spijbelde dan fietste ik zo hard ik kon weer naar Wijk toe en bezocht ik weer de plekjes waar ik mij gelukkig voelde en dan kletste ik weer zo goed en zo kwaad als het ging met mijn vroegere vriendjes. Maar ja, dáár stond de tijd natuurlijk ook niet stil zodat ik langzamerhand minder naar Wijk kwam. Maar toch, nu nog steeds, ik woon nu in Blaricum, ga ik heel vaak naar Wijk toe om nog eens rond te lopen en te mijmeren over misschien wel de gelukkigste periode van mijn leven.... Mijn Lagere Schooltijd op de St. Anthoniusschool in Wijk bij Duurstede.
St. Anthoniusschool, 1951
Tsja, wat zal ik noemen: Pater Bull voor tekenen.
Tsja, wat zal ik noemen: Pater Bull voor tekenen. Sigaren en erg dicht tegen je aan praten zodat je steeds een stapje achteruit moest doen. Naar ik meen te weten leeft hij mogelijk nog. Dan had je natuurlijk nog mijnheer Jansen voor Nederlands. Een geweldige man die mij heeft geholpen mijn definitieve beroepskeuze door te zetten. Verder Pater Draper met zijn Argonauten (de zeeverkenners van de school). Pater La Hay gaf duits. Dat zat wel goed. Tijdens de schoolvoetbal wedstrijden gooide hij als keeper letterlijk zijn dikke buik voor de bal: het goal bleef potdicht! A propos leraren, een zwak punt vanaf de vierde klas is helaas altijd frans geweest. Nu is Frankrijk een goddelijk land maar die taal, die taal... Ik denk dat het komt omdat wij vanaf de vierde klas een leraar frans kregen die fanaat fietser was. Nu had ik daar een broertje aan dood, nog wel een beetje trouwens, maar die leraar, ik ben zijn naam kwijt, had het ALTIJD over de Tour de France en dat interesseerde mij dus echt totaal geen hout. Gevolg: Desinteresse, oortjes dicht, zware onvoldoendes en een levenslange frustratie! Spannend was het altijd als je verplicht naar de H. Mis moest; dan werd je opgewacht aan alle kanten zodat er geen ontsnappen meer mogelijk was. De Kapel moest vol!! Lastig was dat je allerlei versies van gregoriaans kreeg te zingen warvan je de melodie niet wist. Dat was altijd wel wat pijnlijk....... Maar ja, bij de muziekleeraar Ad Heerkens leerde je nu eenmaal geen noten lezen. Wél het in elkaar knutselen van Boengs en Plokken. Ik vind het nog steeds jammer dat er geen noten werden geleerd en meer van dat basis-spul. FF roddelen: Is het iemand opgevallen dat Pater Draper ENORME handen had?? Zo af en toe gaf-ie daarmee een geweldige dreun op de lessenaar om de klas weer tot orde te manen. Iedereen schrok zich dan lam. Om een hartprobleen van te krijgen. Gelukkig nog niet gebeurd!
constantijncollege, 1958