Ontdek PLUS

Ria Schipper

Kent 0 personen

Burg. staat -
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van Ria Schipper en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Ria Schipper heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Ik kwam uit Rotterdam en mijn moeder was overleden.

    Ik kwam uit Rotterdam en mijn moeder was overleden. Ik had geen vader, dus moest ik bij mijn tante en oom gaan wonen in Betondorp-Amsterdam. Zodoende kwam ik op de Groen van Prinstererschool terecht.Dat werden toch nog twee goeie jaren; althans op school. Johan Cruijff zat daar op school en JanDick Leurs, toch ook geen onbekende in de honkbalwereld. Grote namen van een kleine school.In die tijd heette ik Ria Haan.

    Groen van prinstererschool, 1958

    .

    ..Dat waren geweldige jaren. Ik hield van die school.Ben in de eerste blijven zitten en in de vierde gezakt.Al met al 6 jaar.Toch m'n diploma gehaald met mooie cijfers.Misschien wel de mooiste jaren van m'n leven.Die school was m'n thuis! Zomaar wat namen: Francien de Vries,IJbert v.d.Kraats, Hans v.d.Mei, John Jansen{Rood}.Jaren om nooit meer te vergeten....En dan nog wat leraren die ik mij herinner. Allereerst natuurlijk dhr. Soetekouw, het hoofd van de school, bij hem kon je altijd terecht met al je problemen. Eind '72 is hij overleden. En natuurlijk "Pief" Oostburg, dat was toch een leuke vent hè?! Ik denk dat de hele school gek op 'em was!!! Wie kent hem niet!!!! Ik ben nog steeds met hem bevriend. Dan Pekelharing(leraar Frans) was ook zo'n geweldige kerel, hij zei een keer tegen mij toen ik er weer eens een potje van had gemaakt, "Schipper, je kan niks, je doet niks en je wil ook niks"!!! Dat was niet helemaal waar, maar ik had gewoon niks met Frans. En toch, dankzij de heer Pekelharing had ik op m'n eind examenlijst een prachtige 7 voor Frans. Ach, en dan was daar juffrouw van Elven die zo vaak huilend de klas verliet, daar mogen we ons met z'n allen(met terugwerkende kracht) nog wel een beetje voor schamen. Maar daar heb je helaas geen erg in als je jong bent. Juffrouw de Boer, zij ademde Duits. Zij heeft ons het boek voorgelezen van Merijntje Gijzen, dat deed ze geweldig, in het brabants en we zaten muisstil te luisteren. En er moest heel wat gebeuren om onze klas stil te krijgen. En daar was Maarten Krabbé, de vader en opa van!! Hij liet ons een oerwoud schilderen op dat grote board in de gang, dat er geplaatst was toen er brand was geweest in één van de klaslokalen. Ook weer een bijzondere ervaring. Ik heb er nog een foto van uit de krant, waar ik samen met Maarten op sta. De muzieklessen van de heer Sol(leuk die naam) waren ook speciaal. Hij speelde op de piano en dan kwam Jantje Akkerman(de Jan Akkerman) met zijn gitaar en dan zongen we van die leuke Amerikaanse volksliedjes, daar werd je vrolijk van. Niet te vergeten de heer van Rhenen, Engels en Biologie: naar Artis en het Oosterpark, wat een geweldige tijd!!! En die schattige meneer Poort, net een lieve opa, hij gaf bij ons boekhouden. Onze geschiedenisleraar was dhr. de Jong, we noemden hem "Biggetje" door zijn omvang; een aardige betrokken leraar, we zijn nog een keer met een grote fruitmand bij hem op bezoek geweest toen hij ziek was. En nog enkele namen van leraren dhr. Pols, Fröberg, Gobeé, Juffrouw Kloppenburg, ook zij gaf boekhouden, met haar ben ik tot aan haar overlijden bevriend gebleven.....En wie herinnert zich het niet?! Met z'n allen, in optocht naar de bioscoop, de hele school, naar die leuke film "The Young Ones" met Cliff Richard; vriendjes en vriendinnetjes waren jaloers dat wij op die school zaten....Maar ook met z'n allen naar de begraafplaats toen Tineke Houben(de keepster van ons schoolhandbalteam) op 17-jarige leeftijd overleed. Er was verbondenheid op die school. Ik denk er vaak met weemoed aan terug. Die geweldige schoolreisjes in Hierden en Oisterwijk. Slapen in die kleine huisjes. Dhr. van Rhenen helemaal lyrisch over de "Hierdense beek" die er toen nog was. En zo heeft eenieder natuurlijk dierbare herinneringen aan een plaats of periode uit zijn of haar leven. Voor mij betekent dat de jaren op ULO-OOST, als een reddingsboei in die periode in mijn leven. Ik woonde in pleeggezinnen omdat ik geen ouders meer had en dat was niet de gelukkigste tijd van mijn leven, maar die geweldige school en al die fantastische leerkrachten hebben mij er doorheen gesleept en daar ben ik hen voor eeuwig dankbaar voor. Mochten er oud-klasgenoten zijn die samen met mij herinneringen willen ophalen aan die geweldige school, aarzel niet en schrijf een mail! aquarius.rs@hotmail.nl

    Mulo / Ulo Oost, 1960