Ria Daalen
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Ria Daalen en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Ria Daalen heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIn de eerste klas zaten we in een apart lokaaltje met een eigen ingang.
In de eerste klas zaten we in een apart lokaaltje met een eigen ingang. Vlakbij was het kolenhok. In de winter brandde er dan ook een kolenkachel. Als ik me goed herinner heette de juffrouw die we hadden juffrouw Bodewes. Ze was behoorlijk streng. Menigeen van ons heeft voor de klas in de hoek moeten staan.Ik zie nog de houten lessenaars voor me met de inktpotjes, kroontjespen en inktlap. Een grote leesplank hing aan het bord. Een van de hoogtepunten in dat eerste jaar was de eerste heilige communie. De meisjes kregen allemaal een witte jurk en de jongens een echt pak. We waren het bruidje van Jezus. Wisten wij veel. Ik weet nog goed dat de eerste hostie aan mijn gehemelte bleef plakken. Ik wist niet hoe ik die daar weg kon krijgen. We mochten niet met onze vingers aan de hostie komen, op straffe van een doodzonde, zo bereidde juffrouw Bodewes ons voor. In de 2e klas kregen we juffrouw Pols. Ik weet nog dat ik haar heel knap en lief vond. Ze heeft een prachtige tekening met een versje in mijn poesiealbum geschreven. Ik liep meestal naar school met Joke de Korte en Marijke Visser. Tussen de Voorstraat en de Achterstraat was een straatje met een snoepwinkel. Daar hebben we vaak voor de etalage gestaan. Of het door dat snoep kwam weet ik niet maar een traumatische ervaring was in ieder geval de schooltandarts. De pastelkleurige pepermuntjes die je na afloop kreeg konden de pijn die de behandeling deed niet doen vergeten. In de 3e klas kregen we een meester. Die sloeg iedereen die hij vervelend vond met een lineaal op de vlakke hand. Sommige jongens pakte hij keihard bij de oren beet en trok ze zo naar de gang. Het grootste deel van de klas was bang voor hem. Ik meen dat de moeder van Nolda en Peter Delpeut heeft staan posten voor de ramen om hem op heterdaad te betrappen. Halverwege het schooljaar was hij in ieder geval ineens verdwenen. Halverwege de vierde klas gingen we ineens verhuizen naar Rijssen. Ik vond het heel erg om mijn klasgenootjes achter te moeten laten. Heb in Rijssen dan ook menig traantje gelaten.
Egbertusschool, 1959
Ik ben halverwege 1963 op deze school gekomen toen wij vanuit Vianen naar Rijssen verhuisden.
Ik ben halverwege 1963 op deze school gekomen toen wij vanuit Vianen naar Rijssen verhuisden. In het begin had ik erg veel moeite om de kinderen die bijna allemaal dialect spraken te begrijpen. Volgens mij zaten we met de 4e en de 5e klas samen in 1 lokaal. We moesten sloffen aan over onze schoenen om de vloer niet vuil te maken. Maar we konden er ook lekker mee over het linoleum glijden, bijvoorbeeld naar onze bankjes. Ik ben toen, samen met een aantal anderen, iets te hard aan het glijden gegaan waardoor we tegen de tafel aankwamen waar de grote fles met inkt op stond. En ja hoor, die fles viel kapot op de grond. Flink straf gehad. Waar ik erg van genoot was het samen zingen, vooral de canons waren mijn favoriet. Gouden zonne herinner ik me nog als de dag van gisteren. Datzelfde geldt voor het trefbal spelen op het schoolplein. Fantastisch vond ik dat. Minder was de handwerkles van een overigens zeer sympathieke handwerkzuster (ik weet haar naam niet meer). Witte sokjes moesten we breien, met een ingebreide hiel, en dat van witte katoen. Ik was blij dat we het werkje mee naar huis mochten nemen zodat mijn moeder me ermee kon helpen. In de 6de klas werden we samengevoegd met de jongensschool. Die 6e klas stond onder leiding van meester Tielen die op het terrein een woning had. Het was altijd een voorrecht als je voor de meester in de loop van de morgen koffie mocht halen bij zijn vrouw. Dat kan je je nu niet meer indenken. Meester Tielen bereidde een aantal van ons, in een apart klasje, na schooltijd ook voor op het toelatingsexamen van de HBS in Almelo. Toen we de lagere school achter ons lieten heb ik ook veel klasgenoten uit het oog verloren. Ik ben op de HBS veel opgetrokken met Inge Struik. Ik ben heel benieuwd hoe het bijvoorbeeld met Els Tokaya en Marga Huls is en met Ciel Meinders, Marion Struik, Sini Rutgers en Truus Render.
r.k.meisjesschool , 1963