Ontdek PLUS

René Nieuwenkamp

Kent 0 personen

NA
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van René Nieuwenkamp en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    René Nieuwenkamp heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Verplichte kost om naast het Shell diploma ook landelijk erkend te worden.

    Verplichte kost om naast het Shell diploma ook landelijk erkend te worden. VAPRO B en VAPRO C lesgegeven door een samengeraapt zootje gesjeesde leraren. Nooit echt naar m'n zin gehad in deze quasi scholen. Meer vrij dan echt les en het technisch tekenen lukte me niet; alle lijnen even dik. De tussentijd werd gevuld met slenteren in Schiedam. Eerst 2 weken tamboerstraat toen naar een locatie midden in Schiedam en uiteindelijk aan de rand van Schiedam waar ik nog een bekeuring heb gekregen voor door rood licht oversteken (dat ging toen nog zo). Wel prettige medeleerlingen; Casper de Groot, Marco Hippe, Peter Ras, Martin Zaane, etc. Shell had onze tijd beter kunnen besteden door zelf een dag extra les te geven dan hadden we nog een dag extra vrij kunnen krijgen ook. Ik weet nog goed dat tijdens de eerste lessen wiskunde uitgelegd werd hoe je een breuk moest onderverdelen in een teller en een noemer; dat je kon machtverheffen en dat we later ook kansberekening gingen doen; zit je dan met een klas vol met HAVO Exacte vakken diploma's. Toen uiteindelijk tijdens kansberekening door de klas uitleg gevraagd werd over een onmogelijke opdracht werd ons verteld dat die opdracht overgeslagen werd en prompt kregen we hem als tentamenopgave. Ik weet ook nog dat we bij natuurkunde uiteindelijk moeilijkere opgaven kregen omdat anders de gemiddelde cijfers van onze klas een onwerkelijk (hoog) resultaat zouden geven, uiteindelijk is tijdens de examenborrel in het cafe tegenover onze school nog een leraar over de bar heen geslagen door een andere klas. Achteraf niet zo raar.

    Streekschool Rijnmond Noord, 1984

    Met Peter Ras in zijn nieuwe Suzuki Alto naar Schiedam om na 8 uur tafeltennis en nietsdoen er na 6 maanden achter te komen dat je voor de examens wel heel hard moest blokken om nog voldoendes over te hebben.

    Met Peter Ras in zijn nieuwe Suzuki Alto naar Schiedam om na 8 uur tafeltennis en nietsdoen er na 6 maanden achter te komen dat je voor de examens wel heel hard moest blokken om nog voldoendes over te hebben. Bamihappen, bamihappen en nog eens bamihappen in de kantine van Shell. Henk Benne die je een pakking van een klep zelf liet stanzen en nog veel meer handelingen die je later nooit meer uit zou voeren; maar ja hij had een mooie dochter! Siebenga, mijn favoriet, die zich rot schrok toen ik een leidingstuk losdraaide dat nog op volle (LD stoom) druk stond waarbij de stoom tot achter in de til spoot en Bram Bakker die niet het idee had dat er ooit iets van ons terecht zou komen. Het meest zijn me de wijze lessen van Willem van der Berg (mr from the Mountain) bijgebleven. Deze oude materialenrot had zoveel interesse in zijn vak dat hij maar moeilijk kon verkroppen dat al die apparaten ons veel minder interesseerden dan hem. Toch is de tijd daar omgevlogen. Helaas zijn de contacten verloren en zijn de meesten uit deze klas al bij Shell weg. Zelf ben ik gebleven maar door de Shell uitge"divest". Geen slecht idee achteraf want ik denk dat we bij Shin Etsu beter zitten maar dat terzijde. Leuke tijd, eindelijk geleerd iets met mijn handen te doen.

    Shell bedrijfsschool, 1984

    Heerlijke tijden.

    Heerlijke tijden. Klas 1E was een echte Pernis klas dus dorps verder. Daarna werden snel de Rotterdamse voortvarendheden overgenomen en eenmaal van 2S naar 3S (beide schakelklassen omdat nog steeds niet duidelijk was of ik nou een echte VWO stuud was of een HAVO klant werd het in de derde wel duidelijk. Lang leve de lol. Terwijl oude "makkers" van mij (Arie Verschoor, Thiemen (van de bloemist) en Wouter van Wijngaarden duidelijk gekozen hadden voor een voortgezet wetenschappelijke carriëre besloot ik samen met een paar strijdmakkers de sociale kant van de school te onderzoeken. Tijd van kiezen voor Hard-Rock of Disco; van Queen en AC-DC naar Ferry Maat's Soul Show. Tijd van zoenen in de fietsenkelder en er weer eens uitgestuurd worden bij welk vak dan ook. Wat heb ik hier een hoop uren doorgebracht in de aula en in de (beperkte) kantine en wat heb ik hier een lol gehad. Stevige vriendengroepen die ook gemeenschappelijk bleven zitten. Mooie herinneringen aan Onno van der Beek (met die eeuwige shawl om zijn kin), Peter Chris 't Hart, Marc de Haan, Robert Feenstra en Marcel Viola maar ook het vrouwelijk schoon; Annemieke Borst, Marlies, Marloes, Inge, Jannie, Yvonne van der Louw (die ik schandelijk na een schoolkamp in d'r sop liet gaarkoken (Sorry...)); het was één grote vriendenkliek. In Puttershoek naar Alcazar, in Rotterdam naar de Blue Tiek In en naar een kleine disco in het verlengde (naam even kwijt) In Rhoon met z'n allen naar het zwembad. Brommers en schaatspartijen, feestjes bij Jurgen van der Berg (want z'n vader was altijd naar Singapore voor Shell) De eerste dronkenschappen en roken totdat je er blauw van zag. Schoolkampen in de Boogerd in Haamstede (een kilo pruimen eten bij aankomst en tijdens het eten pas gewaarschuwd worden dat ze bespoten waren) Ergens in Zeeland in golfplaten barakken met bezopen leraren die jongens aan de linkerkant en meisjes naar de rechterkant van het grasveld moesten houden. Tweede keer derde klas met permissie zonder Frans of Aardrijkskunde mee naar Parijs omdat we waren blijven zitten. Bij aankomst met een klasgenoot die al drie keer in Parijs was geweest met de metro naar alle bezienswaardigheden om tijdens het eten te horen dat we niet zelfstandig bij het onderkomen vandaan mochten. Ik zal het niet snel vergeten en hoop dat mijn zoons iets sneller doorstromen maar minstens zoveel later te vertellen hebben. Ik zal ze dit voorlopig nog niet laten lezen ;--)

    Maarten Luther, 1977