René Klunder
Kent 12 personen
Bekijk het volledige profiel van René Klunder en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
René Klunder heeft 1 klassenfoto's en kent 12 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenDe basis van het weten.
Lagere school St. Jozef Aalten. De basis van het weten. Als een film weet ik veel van die tijd. Met name het moment dat ik vanaf de kleuterschool in hetzelfde pand ineens in de eerste klas werd gezet. Dat zag ik totaal niet zitten en heb uren gehuild. De nonnen waren allesoverheersend en werden door mijn moeder de krengen van barmhartigheid genoemd want haar kindertijd was ook op deze school. Ik herinner mij de separatie van jongens en meisjes bij seksuele voorlichting. De meisjes werden meegenomen door juf Cato voor handwerken als ik me goed herinner en wij jongetjes kregen het gecensureerde verhaal van de meester. In de vierde klas bij Wieland kreeg ik een waarschuwing van hem want ik kletste teveel met mijn buurjongetje. Toen ik dat nog een keer deed kwam hij naar mij toe en gaf mij met de platte hand een ferme klap om mijn oren zodat ik als bij heldere nacht het heelal bestudeerde. Dat meldde ik mijn vader die toen verhaal ging halen bij hem thuis. Wat daar gezegd is weet ik niet maar dat het aankwam weet ik zeker want ik zie mijn vader nog zo witheet op de fiets stappen naar hem toe. Ook had ik ontdekt dat je voor oud papier geld kreeg bij Tevoerd de lompenboer en het oudpapierhok bij de zandbak puilde uit van papier dus met een karretje papier verhuisd richting Tevoerd en van de centjes ijsjes kopen. Het avontuur zat er bij mij toen al in. Het oude klooster destijds vast aan de school werd gebruikt als opslag voor de kerk en andere bewaaritems. Wij gingen savonds sneeky via de achterkant via het toiletraampje naar binnen en met een zaklamp op avontuur. Diverse vertrekken onderzocht en de heilige bullen van de kerk bekeken. Totdat we een vertrek openden waar een overledene in de kist lag. Ik voel nog steeds mijn haren die overeind sprongen en dat was dermate schokkend dat dit meteen de laatste keer was. De beek voor de school was ijspret in de winter maar ook dat was minder leuk nadat ik door dat ijs zakte en met natte voeten in de klas zat. Ons geheim was de achterkant van het gedenkbeeld van de oorlog tegenover de school de straat in. Aan die achterkant vormde zich het billenwerk van de afgebeelde persoon, ons toen totaal niet bewust van de ellende waarvoor dat beeldwerk daar stond. Nog vers in het geheugen het bezoek thuis bij directeur Schilderman bij de geboorte van zijn zoon of dochter. Nog steeds te vinden op Beeldbank is de toen opgenomen en uitgezonden zwart/wit tv-opname in de klas van juffrouw Cato waar onder anderen Frans van Loon zijn zegje deed. Schoolreisjes met de bus van Veldhuis. Uit het oog verloren en niet meer te vinden mijn vriendje van toen Jan Verstraten uit de Prunusstraat 7 Ontzettend jammer dat dit mooie gebouw incluis het aanpalend klooster is vervangen door een nieuw niets-uitstralend gebouw.
Jozefschool, 1956
Mijn tijd op de technische school Dr. Ariens
Wat ik heb meegemaakt. Nou ga er maar even voor zitten. Vanaf de lagere school in Aalten met mijn vader in 1964 naar de open dag van Dr. Ariëns technische school in Lichtenvoorde. Wat me erg bij is gebleven is de handvaardigheid boven de kantine op die dag. Met mijn onnozelheid op mijn 12e had ik zoiets van dat wil ik wel. In Aalten was ook een technische school maar die was niet katholiek gericht en dat was dus de reden dat ik jarenlang door weer en wind en soms als een sneeuwpop van Aalten naar Lichtenvoorde op en neer moest. Toen dacht je er niet over na maar met de wijsheid van achteraf was dit natuurlijk de grootste onzin. Veel is me als een film bijgebleven. Die keer b.v. dat we een wat kleiner uitgevallen klasgenoot een kleerhanger in zijn overal stopten en hem aan de kapstok hingen. Volgens mij was dat Jos Klein Gebbink. In de pauze buiten op het plein ging een keer een foto rond van een vrouw in eva’s-kostuum. Op het moment dat ik hem vast hield stond tekenleraar van Zutphen achter mij, griste het uit mijn handen en liep er mee naar de directeur frater Ludgerus (Doodkorte). Jos Hulshof naast mij was eveneens de klos en we werden even later uit de klas gehaald en aan een kruisverhoor blootgesteld waar de recherche wat van kon leren want dat was toch wel een onchristelijk crimineel feit. Onze schooltassen werden uitgepakt op zoek naar nog meer vunzigheid en de verhoren en dreigingen gingen door tot ver na schooltijd. We werden letterlijk bedreigd met schoolverwijdering en de hel was in aantocht. Ludgerus had waarschijnlijk ook voor het eerst zoveel moois op een foto gezien en was compleet in de war. Zover zelfs dat hij diezelfde avond nog naar ons thuis kwam om mijn ouders in te lichten over het onheilsgedrag van hun zoon. Ik zie hem nog steeds zitten de erotiekvreemde gelovige. Gelukkig verbaasden ook mijn ouders zich over zoveel onnozelheid. Bij van Lith smeden lassen geleerd. Hij kon het goed en ik probeerde hem te evenaren. Nog steeds heb ik een forse zelfgemaakte bankschroef van deze lessen. Soetenga gaf les op de draai- en schaafbank. Hij was niet erg vriendelijk en dat stoorde mij mateloos. De keer dat ik uitleg vroeg over de bediening van de draaibank, negeerde hij me voor de zoveelste keer. Met mijn geïrriteerdheid liep ik terug naar de draaibank en schakelde deze al draaiend in de achteruit waarbij het geheel in de soep liep. Ineengekrompen kwam hij op me aflopen en dirigeerde mij naar de directeur. Gevolg, een vrije middag een ijzeren spoorrail doorzagen met de hand en met maar 1 zaagblad, bij breken moest ik opnieuw beginnen. Ben nog wel trots dat het me gelukt is. Onder een van de praktijklokalen kon je onder de vloer komen. Dat was ons stiekeme rokershol. Godsdienst kregen we van een frater in een lange bruine jurk met capuchon (ben even zijn naam vergeten) Je wist nooit wie hij aankeek zo scheel keek hij. Met godsdienst had ik toen al niets en dat is in al de jaren erna nog minder geworden. De mooiste tijd had ik in LWM 3 en 4 (Landbouwwerktuigen en motortechniek) met name bij dhr Frelih (als ik de naam goed schrijf) Hij kwam uit Joegoslavië, rookte als een ketter de ene na de andere peuk totdat hij zijn lippen brandde. Een fijne en goede leraar. Heb daar veel geleerd over autotechniek. Gesleuteld aan een Renault Dauphine, een kever afgebroken tot het chassis en voorzien van een hoekstalen opbouw. De achterstoelen verwijderd en de voorstoelen naar achteren evenals de bediening. Wie mocht hem proefrijden? Ik was de gelukkige en reed hem pardoes het fietsenrek in met gevolg 5 fietsen beschadigd. De verzekering van de school vergoedde de schade. Op een dag plofte een net opgestart motorblok op stelling na onze revisie dermate dat het ding in het praktijklokaal in de fik vloog. Consternatie alover maar met snelbluswerk was de schrik snel gedempt. Ik kocht op mijn 16e in Terborg een Jawa/CZ 175 cc voor 175 gulden en reed er op een dag mee naar school maar tankte onderweg nietsvermoedend geen mengsmering wat hij wel nodig had en met een snelheid van 120 km/h liep het ding vast. Met een snelle reactie door de koppeling in te trekken kon ik net voorkomen dat ik naar het hiernamaals verhuisde en al lopend ben ik de resterende kilometers naar school gegaan om hem in de les van Frelih met veel olie weer gangbaar te maken. Gelukkig geen inwendige schade maar het was enige kilometers een ware rookbom. In 1968 op mijn 16e kocht ik een RAP brommer en vanaf die tijd was het fietsen verleden tijd. Een jaar later ruilde ik hem in voor een gloednieuwe Kreidler en ik was de bezienswaardigheid van de school. In de laatste jaren zag ik met enige regelmaat een oude zware motor langs de school rijden waar ik steeds met bewondering naar keek. Op een dag zag ik thuis een advertentie in de krant met aangeboden een Harley-Davidson in Lichtenvoorde. Het adres stond er in die tijd nog bij en ik op mijn Kreidler daarheen. Bleek het die bewuste motor te zijn vlak bij school. Niemand thuis en ik heb me daar een half uur staan te verlekkeren want die wilde ik wel. Ik heb even later met de eigenaar een inruildeal gemaakt met de Kreidler en voor omgerekend 1400 gulden was ik de eigenaar. Nu mijn ouders nog wat uitleggen want 17 jaar en nog geen rijbewijs dat vroeg om moeilijkheden. De milde reactie en de glinsterende ogen van mijn motorminded vader stelde me dan toch weer gerust. Opnieuw was ik (op stiekeme momenten) met die Harley de attractie van de school. Het was een fijne tijd met uiteraard de nodige strubbelingen. Na deze school ben ik in september 1970 op mijn 18e bij de luchtmacht gegaan en heb daar jaren aan de Stargihter (F104) en de F16 gewerkt en veel meegemaakt in binnen- en buitenland. Ook ruim 8 jaren in Schaarsbergen op de LETS voor de klas gestaan om collega vliegtuigtechnici op te leiden in theorie en praktijk. Toen personeelovertolligheid zich aandiende kon ik met 52,5 jaar 3 jaren vervroegd met vakantie en dat voelde vreemd met name toen verhoging van de pensioenleeftijd ter sprake kwam. Ik ben dus nu inmiddels 16 jaren daar weg maar had een goede baas.
lts dr. ariëns, 1964