Rachida Nachbar
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Rachida Nachbar en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Rachida Nachbar heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIk heb hier 1 jaar op school gezeten: hele leuke tijd gehad.
Ik heb hier 1 jaar op school gezeten: hele leuke tijd gehad. Ik trok meestal op met een vast groepje bestaande uit Muriel Ravenberg, Deirdre (ver nichtje van mij)en een ander meisje van wie ik de naam helaas vergeten ben. Muriel en Deirdre kende ik al van de Elisabeth 1, waar we klasgenootjes van elkaar waren. We liepen heel vaak samen naar huis. Het brood, wat ik van huis meekreeg, werd vaak ingeruild voor een lekker broodje van Bollie. Mijn absolute favo herinnering is: het complot wat ik samen met een meisje uit mijn klas had gesmeed om een ander meisje dwars te zitten door zo hoog mogelijke cijfers te halen. De laatstgenoemde wilde namelijk altijd perse het hoogste cijfer van de klas hebben en had er flink er balen in wanneer er iemand anders was met een hoger cijfer. Namen van docenten ken ik niet meer, behalve mevrouw Tonck. In dat jaar werd er (volgens mij) voor het eerst sexuele voorlichting gegeven op deze school: dit was in het biologielokaal en we hadden het er maar moeilijk mee om serieus te blijven.
Louiseschool, 1988
Ik heette destijds Franker van mijn achternaam, later veranderde dat in Morris.
Ik heette destijds Franker van mijn achternaam, later veranderde dat in Morris. Mijn beste herinneringen waren de spelletjes die we voor schooltijd en tijdens de pauzes speelden. Op een gegeven moment vertelde mevrouw Sanchez (schoolhoofd) dat dit niet meer mocht, omdat we daarna vies en bezweet de klas inkwamen en dat vonden de jufs niet leuk. Verder kan ik mij herinneren dat ik, in de eerste klas, samen met nog een paar kinderen uit de eerste en tweede klas de poort uit was gelopen en we op de Gravenstraat uitkwamen en dat we toen een hele preek kregen van mevrouw Pracht dat dat niet mocht en hoe gevaarlijk het wel niet was. Het leukste vond ik verstoppertje spelen. Eén van de beste schuilplaatsen was de de bidruimte van de zusters wat zich boven het kapel. Niet alleen moest je ervoor zorgen dat je niet gevonden werd door degene die je moest zoeken, maar je moest er ook voor zorgen dat je niet gesnapt werd door één van de zusters. Dat gebeurde mij namelijk wel een keer en toen heb ik gedaan alsof ik daar was om te bidden. Het liep met een sisser af. De jaren op deze school zijn mijn meest favoriete schooljaren geweest, ik heb er fijne herinneringen aan; ik ben heel benieuwd hoe het anderen uit deze schoolperiode zijn verlopen.
St. Elisabethschool 1, 1982