Piet Nutbey

"Het Bordes", wie herinnert zich niet "het Bordes" van het Johan de Witt op de Nieuwe Duinweg.

"Het Bordes", wie herinnert zich niet "het Bordes" van het Johan de Witt op de Nieuwe Duinweg. Eenmaal in de bovenbouw beland, was "het Bordes" dé plek voor het jonge talent. Talentvol in het mogelijk worden van uitschot van de bovenste plank wel te verstaan. Menig hasjroker is op "het Bordes" voor gaas gegaan. Daar werd je al het slechte bijgeleerd. (Ben nu nog dingen aan het afleren die mij op "het Bordes" zijn aangeleerd.) Ja jij Marcel Pronk! En ook jij Remco den Haring. Rob Lapré was ook geen lieverdje. Toch ondanks "het Bordes" een diploma kunnen bemachtigen, V.W.O. Ik was hierzelf zo beduusd van, dat ik spontaan de diploma-uitreiking heb gemist. 8 jaar voor geploeterd. Echter ik had de her-examendatum verwisseld met de dag van de diploma-uitreikingen. Ach... Daarna in militaire dienst gegaan (verplicht voor mijn nummer, oude tijden, dat was vroeger... vroeger, toen hadden we geen bulten... alleen kuilen.. Nog een jaartje bijgetekend als Hospik. Na militaire dienst begon het geflierefluit. V.W.O. op zak en geen flauw benul wat ik ermee moest. Studeren zag ik niet zitten. Was al 2 jaar lang aan een lekker salaris gewend en de weg terug naar een studiebeurs viel mij zwaar. Ik heb wat loze baantjes gehad en ben hierna Verpleegkunde gaan studeren. Heb ± 4 jaar in het Leyenburg Ziekenhuis opleiding gedaan/gewerkt. Een werkelijk prachtig beroep. Alleen zagen de werkgever en de overheid dat ook maar in. Het is het mooiste beroep ter wereld, er bestaat niets mooiers dan mensen helpen, maar het is ondergewaardeerd en onderbetaald. Daarnaast moet je oersterk in je schoenen staan. Ik ben ermee gestopt omdat het psychisch voor mij te zwaar werd. Tja en toen, 4 jaar gestudeerd, werkelijk prachtige baan, maar daar stond ik dan. Ik heb toen geprobeerd met mijn vrouw (kunstenares) samen te werken en beetje de artistiekeling uit te hangen, dat werd niks. Heb er meteen maar een scheiding achteraan gegooid ;) Maar die artistieke blauwe maandag heeft mij toen in contact gebracht met, jawel, DE COMPUTER. Een Apple Macintosh. Iedereen van het Johan de Witt weet dat computerles karig was, 2 x op een toetsenbord rammen en dan heb je het wel ongeveer gehad met de 'computer-cursus' van het Johan de Witt tussen 1982-1990. Dus geen ervaring met computers. Ik zal het nooit vergeten, diegeen waar die Apple van was, had diploma's van cursussen en weet ik al niet aan de muur hangen. Binnen 1 week had ik ruzie met die persoon. Hoe kon het toch dat ik, die nooit achter een computer had gezeten, binnen 1 week dingen deed waar de persoon met die diploma's nog nooit van gehoord had. We kregen zelfs ruzie erover! Daar ben ik dus langzaam ingedoken. Via een uitzendbaantje bij TPG Post kwam ik meer en meer in aanraking met computers. Altijd Windows Microsoft, terwijl ik dus mijn eerste schreden op de computer heb gezet met Apple. Dit was altijd een hekel punt, maar het heeft er voor gezorgd dat ik niet alleen Windows Microsoft ken, maar eigenlijk alle merken en besturingssystemen. Van het een kwam het ander en op den duur bleef ik bij TPG maar te laat komen, omdat ik inmiddels allerlei computerklussen her en der deed. Tijdens een reorganisatie van TPG Post heb ik de knoop doorgehakt. Ik ben een eigen bedrijf begonnen. Web In Uitvoering. Gespecialiseerd in Apple Macintosh, netwerk-omgevingen, consultancy, websites maken, troubleshooting op lokatie noem het maar allemaal. Ik prijs mezelf erg gelukkig en kan zeggen dat ik van mijn hobby mijn werk heb gemaakt. Inmiddels nu een Canadeze vriendin en ik reis minimaal 3 x per jaar naar Canada. Wij wonen niet samen, zijn niet getrouwd en wij hebben 3 x per jaar een aantal weken groot feest! Ik geloof dat ik hier een redelijke opsomming van mijn "wandelgang des levens" heb weten neer te zetten. Voor wie tot hier heeft gelezen. Waanzinnig dat je je tijd in dit stukje tekst hebt gestopt! Bedankt voor het lezen! Groetjes, Piet Nutbey

Johan de Witt Lyceum/ H.B.S..., 1982