Bekijk het volledige profiel van Peter van der Klugt en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Peter van der Klugt heeft 3 klassenfoto's en kent 5 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenVan een dorp naar de stad, dat was een hele overgang.
Van een dorp naar de stad, dat was een hele overgang. Zeker de eerste jaren had ik daar behoorlijk last van. Lang en slungelig, een sportdrama en dan ook nog dorps en onzeker? 'Mode', 'status', 'populaire muziek'? Ik gaf er weinig om, heb nooit echt gepuberd en dus pas je niet bij de grote groep en ben je een dankbaar slachtoffer voor pesters. Later ging dat een stuk beter, het gymnasium, een eigen clubje hechte vrienden, veelal kaartend in de pauze of tijdens uitgevallen lesuren. Toen al was ik slecht in talen en kon ik slecht onthouden. Zelfs engels was een ramp, tot ik engelse boeken ging lezen en van de nood een deugd maakte. Ik leesde al veel, en schakelde simpelweg over op engelse equivalenten. Natuurkunde, scheikunde, wiskunde; zodra ik ervaring kon opdoen met sommen en de logica er achter ontdekte ging het goed. Maar owee als je weer iets gewoon moest 'weten'. Het was dat ik een doorzetter was, bleef leren als het moest, als een ander het kan dan moet ik het toch ook kunnen?
Triniteitslyceum, 1968
In de 2e klas zat ik met mijn neef, zelfde naam, in dezelfde klas.
In de 2e klas zat ik met mijn neef, zelfde naam, in dezelfde klas. Dat leidde nogal eens tot verwarring. Vanaf de 4e zat ik in gedeelde klassen 4/6, 5/6 en 6/5 (met mijn jongere broer Jos indezelfde klas) bij meester Prins. Veel namen weet ik niet meer. Op schoolplein waren er altijd activiteiten. Een leuke was een soort tikkertje waarbij twee of drie tikkers elkaars hand moesten blijven vasthouden; bij vier kon de groep zich splitsen en dat ging door tot iedereen 'af' was. Knikkeren, beeldjes pikken met knikkers, lootjes met knikkers; ik heb wat knikkers en beeldjes weten te verzamelen. Piktollen, blaaspijpen, papiertjes schieten met elastiekjes; en ieder seizoen kwamen dezelfde activiteiten in dezelfde volgorde terug. Het was een jongensschool en voor aanvang van de lessen kwam meester Prins met de schoolbel het schoolplein op. Bellend gaf hij aan dat iedereen in de rij moest staan, op volgorde van de klassen. Klas na klas ging vervolgens het gebouw in, naar het klaslokaal. En o wee als je traag was of te laat.
Prinsenhof, 1962