Peter Beelen
Kent 1 personen
Bekijk het volledige profiel van Peter Beelen en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Peter Beelen heeft 0 klassenfoto's en kent 1 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
Aanmeldencontact? *************.
contact? *************.
Carolus Borromeuscollege, 1991
Eerste drie klassen op de Aloysiusschool, die later samenging met de Van Gils, waarop ik de laatste drie klassen doorbracht.
Eerste drie klassen op de Aloysiusschool, die later samenging met de Van Gils, waarop ik de laatste drie klassen doorbracht. Wat blijft je bij? - De grote eikebomen op de speelplaats, die tijdens de gymlessen buiten bij het slagbal ook als honk dienst deden, mét twee van de palen die het grote afdak droegen. - Als het toch over sport en gym gaat: de keer dat ik bij het trefballen als laatste overbleef (ik stelde mij tactisch voor de ruiten van de gymzaal op, zodat men niet zo hard durfde te gooien) maar wegens verregaande staat van niet sportief aangelegd zijn natuurlijk toch werd afgegooid - de bal vangen dúrfde ik niet eens (hoewel ik uit het koningsvak daartoe hartstochtelijk werd opgeroepen) , maar ik was blijkbaar redelijk goed in ontwijken van de bal. En in de zesde klas het handbaltoernooi, waaraan ik meedeed, ongetwijfeld niet omdat ik daar goed genoeg voor was, maar veelmeer omdat de oude Dirks dat leuk vond omdat mijn moeder vroeger had gehandbald en zij secretaresse van het oudercomité was (dat zijn dingen die je je pas veel later realiseert). - Het rondbrengen van de schoolmelk - flesjes (later 'kartonnetjes') in rammelende zinken kratten. Eén keer per jaar waren het flasjes chocolademelk. Overigens: als de melk wat langer had gestaan (je meost ze onder het bord zetten in elke klas, zodat er lekker veel krijt op kon vallen) kwam er zo'n lekker dikke laag room bovendrijven... - Koffie zetten en rondbrengen bij de leerkrachten. - Als de pauze voorbij was met een grote bel bij 'de deur' luiden. Iedereen ging braaf in dubbele rijen staan, en op volgorde (van laag naar hoog?) liep men de school binnen. - Het ophalen van het oud papier en dat vervolgens wegbrengen naar Janbroers. Dat mocht toen allemaal onder schooltijd! - De oude zolder op de Aloysius: een mooie grote poppenkast stond daar, met verlichting. Terwijl anderen met lessen bezig waren, was je daar soms met een paar anderen bezig (wat deed je daar officieel?), en was je een poppenkastspel aan het opvoeren. - In de eerste klassen schreef je met kroontjespen. Eén keer in de zoveel tijd kreeg je een nieuwe. Ritueel: eerst de oude pen met houder en al naar beneden laten vallen, zodat hij als een speer trillend rechtop in de houten planken vloer stak. Vervolgens de nieuwe pen in de houder doen, en dan moest je die pen eerst goed aflikken. Heerlijk, die metalige smaak in je mond. - De vier grote ronde melkwitte glazen bollen die de lampen waren in de hoge lokalen van de Aloysiusschool. Wanneer het in najaar of winter donker werd buiten, gingen die lampen aan. Een heel apart sfeertje hing er dan in zo'n lokaal. - De 'oude' meneer Dirks lag meer dan hij zat in een stoel vóór de klas. Af en toe stond hij op, paktje achter in de klas een strootje en begon daarmee uitbundig zijn pijp te reinigen, pruttelgeluiden en rondvliegende zwarte smurrie incluis. Fijn als je vooraan in de klas zat... - Af en toe kwamen leerlingen uit andere klassen binnen om een balpen te kopen bij de oude Dirks. Wanneer die pennen niet meteen schreven (wat nogal eens het geval was) begon Dirks er eens flink aan te zuigen, en als hij het dan weer deed kreeg de arme leerling die besabbelde pen mee. Ik had vaak medelijden met ze. - De heer Trommelen, met vlinderdasje. In mijn herinnering een man die overal verstand van had. De traditionele onderwijzer, het oertype. Sommigen zouden zeggen: streng. Ik zou zeggen: duidelijk en consequent. We zijn nog met de klas op zijn huwelijk geweest, toen hij trouwde in Echt. - In de vierde klas de 'jonge' meneer Dirks, van wie ik me alleen herinner dat hij luit speelde, erg vaak muziekles gaf (wat mij totaal niet interesseerde) en mij (daardoor) een hekel aan zingen heeft bijgebracht. - In de derde klas mevrouw Verheijen (schreef je dat zo?), in de tweede en eerste mevrouw Bouts, die in Herten woonde. Details daaromtrent zijn volledig weggezakt.
Dr van Gilsschool, 1964