Peter-Arno Coppen
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Peter-Arno Coppen en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Peter-Arno Coppen heeft 5 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIk moet meer vergeten zijn dan ik me kan herinneren, maar ik weet nog wel dat ik begonnen ben in brugklas 1a, met meester Heijnen (Nederlands) als klassenleraar, die het zes jaar lang volhield om iedereen met ‘meneer’ en ‘mevrouw’ aan te spreken, en die e
Ik moet meer vergeten zijn dan ik me kan herinneren, maar ik weet nog wel dat ik begonnen ben in brugklas 1a, met meester Heijnen (Nederlands) als klassenleraar, die het zes jaar lang volhield om iedereen met ‘meneer’ en ‘mevrouw’ aan te spreken, en die een sardonisch genoegen leek te beleven aan het voorlezen van de proefwerkuitslagen, altijd op volgorde van resultaat (slechtste eerst). Terwijl hij de ene sigaret met de andere aanstak, becommentarieerde hij in waarlijk Bordewijkiaanse stijl (bedenk ik achteraf) op uiterst cynische, bijna lijzige wijze de ergste enormiteiten uit de slechtste antwoorden (“Volgens meneer Coppen moet de literatuurgeschiedenis worden herschreven, want hij meent dat de abele spelen door Vondel geschreven zijn”). De dictees (werkwoordfouten twee punten eraf!) probeerde hij te verlevendigen door de hoofdpersonen in de zinnen te voorzien van de voornamen van de leerlingen uit de klas, hetgeen op den duur steeds minder hilariteit teweegbracht. Bij het voetbal eindigden we steevast op de laatste plaats, want we konden er niet veel van. Alleen Ruud Koolen was een begenadigd voetballer, en Jan van den Berg wilde er nog wel eens een rush op de rechterflank uitgooien, maar verder waren we toch voornamelijk denkers. Wel wonnen we natuurlijk altijd de sportiviteitsbeker, een prijs waarvan ik achteraf vermoed dat die speciaal voor ons in het leven is geroepen. De leraren waren vaak kleurrijk. Geertje Brands noemt in haar verhaal al Suijlen (Grieks en Latijn), maar dan denk ik toch ook meteen aan Adriaans (Latijn en Grieks), die een heel eigen vorm van de Griekse letter theta met zwier op het bord schreef. Ik denk nu nog vaak bij een echte theta dat hij fout geschreven is. En dan natuurkundeleraar Linssen, die een heel jaar lang elke les begon met het op het bord schrijven van de formule V=IR. Ik weet niet meer waar het voor staat, maar ik vergeet het nooit meer. Claessens voor Engels (hij volgde volgens mij halverwege het seizoen de legendarische “Bums” op), die Beatlesplaten met ons draaide, mevrouw van Dooren (“mammie”) voor Duits (“mit nach nächst nebst samt bei seit von zu zuwider entgegen ausser aus binnen gemäss”) en Bettinger voor Frans, die de leerlingen met slechte proefwerkresultaten altijd op probeerde te beuren met de uitspraak “niet in de put zitten”, maar dat zo vaak moest zeggen dat het effect er een beetje af sleet. En niet te vergeten Tubée voor geschiedenis, die prachtig kon vertellen, vooral over de Romeinen, maar in mijn herinnering daar ook een beetje bij bleef steken. En hoe heette ook al weer die aardrijkskundeleraar, die er een sport van maakte om zo snel mogelijk alle namen van de leerlingen van buiten te leren? Een beetje ironisch dat ik juist zijn naam vergeet. Verbaan? Verstralen? Wiskunde hadden we van verschillende leraren en leraressen. Onder andere van een piepjonge juffrouw Crutzen, die halverwege het jaar inviel en vreselijk zenuwachtig was, hetgeen het er voor ons ook niet gemakkelijker op maakte. En haar opvolger, van wie ik de naam vergeten ben, die mij een keer een proefwerk meetkunde teruggaf met een 7 en de opmerking “Uit de tekening is voor mij het antwoord af te lezen”. Ik had van de hele vraag niets begrepen en was in het wilde weg een figuur gaan tekenen met gelijkheidstekentjes op de lijnen en de hoeken. Maatschappijleer, dat was ook een verhaal apart. Ik herinner me een heel enthousiaste leraar die vreselijk zijn best deed, maar er desondanks niet in slaagde om ook maar enige vorm van interactie tot stand te brengen. Of het moest zijn met Jaap Gruppelaar en Chiel van der Poel, die altijd wel voor een stevige discussie te porren waren. Tekenlessen van Schalken (was dat familie van de tennisser?), en godsdienst (jaja, Bisschoppelijk College!) van Gianotten, die kapot was van Jesus Christ Superstar (wij niet zo), en een keer geheimzinnig opmerkte dat wij vast niet wisten waar er in de Bijbel voor het eerst over seks gesproken werd. Achteraf
Bisschoppelijk Coll SGM v, 1970
klas 1 meester Heuvelmans, klas 3 broeder Donatus, klas 4 juffrouw Weekers, klas 5 meester Henkens en klas 6 broeder Lodewijk.
klas 1 meester Heuvelmans, klas 3 broeder Donatus, klas 4 juffrouw Weekers, klas 5 meester Henkens en klas 6 broeder Lodewijk. Maar wie had ik ook al weer in klas 2? Ik heb de klassenfoto van Pierre Poell van klas 6 uit 1970 gekopieerd en zo goed mogelijk geïndexeerd. Wat erg dat ik al zoveel namen vergeten ben!
Sint Martinus, 1964