Bekijk het volledige profiel van Paula Reisner en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Paula Reisner heeft 9 klassenfoto's en kent 11 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenKwam er aan in de 4e klas bij meneer Knulst uit Nuth.
Kwam er aan in de 4e klas bij meneer Knulst uit Nuth. Een hele warme en sympathieke man. Hij vertelde prachtige verhalen uit Tanach. Maar soms droomde ik weg en de grootste schrik was dan als hij naar de kast liep om er schriftjes uit te halen. Dan moest je opschrijven wat hij verteld had. Voor de vijfde klas stond iemand die Piet heette, maar er op stond dat we hem Pierre noemde. Haha. Voor de zesde klas stond meneer de Wit. Hij deed me altijd denken aan de Zonnekoning van Frankrijk. Erg met zichzelf ingenomen. 'de Albert Schweitzerschool, c'est moi!' Hij hield ervan leerlingen te vernederen. Dat hoorde bij zijn machtsvertoon. Hardhandige leraar. Hij sloeg. Ik kan me nog herinneren dat dat zielige jongetje binnenkwam. Je zou hem zo plaatsen in een roman van Oliver Dickens. Hij werd flink om zijn oren geslagen.
Dr Albert Schweitzer School, 1967
Van Kleuterzorg heb ik alleen nare herinneringen.
Van Kleuterzorg heb ik alleen nare herinneringen. Ik had een nare juf, die naar mijn duim keek of ik nog duimde. Als ze zag dat ik nog duimde schold ze me uit en kreeg ik niet de banaan, die mijn moeder had meegegeven. Later associeerde ik haar als de 'boze heks'. Zo zag ze er ook uit. Mijn moeder bracht me naar een schoolbus die ons op een naar mijn gevoel lange busrit nam een bos in. Daar stond een paviljoen-achtig gebouw. Iedere keer dat ik mijn moeder moest uitzwaaien brak het mijn hart. Ik voelde me daar diep ongelukkig en verschrikkelijk eenzaam. Er werd daar gebouwd en er was veel lawaai en grote tractoren en andere lawaaierige machines, die me de schrik op het lijf joegen. Ik zie me nog 'spelen' in het speelkwartier met blikken waaraan touwtjes zaten. Dat waren geïmproviseerde stelten. Verder herinner ik me dat ik kaarsjes kreeg die we aanstaken (waarschijnlijk rond Kerstfeest) en dat we aan lange tafels zaten. De kaarsjes roken heerlijk. OK, één prettige herinnering . .
Kleuterzorg, 1965
Ach, het mooiste schooljaar uit mijn leven! Een prachtig oud gebouw met grote hallen en corridors.
Ach, het mooiste schooljaar uit mijn leven! Een prachtig oud gebouw met grote hallen en corridors. En ik sjeesde daar als brugklassertje sjouwend met mijn veel te grote lestas doorheen. Wat heb ik een lol gehad dat jaar en wat bloeide ik op tussen mijn gezellige klasgenoten. Nooit meer heb ik zulke lekkere thee gedronken als die door de concierges gemaakt werd in de aula. Een uitspraak van de gymlerares typeert deze school: "Lachen is goed voor je buikspieren!" Alleen maar leuke herinneringen! Helaas verhuisde ik na dat jaar naar het Westen van het land - een absoluut drama! Wat een heimwee heb ik naar deze school gehad!
Grotiuscollege, 1973