Nicolette Meijer
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Nicolette Meijer en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Nicolette Meijer heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenMijn eerste lagere school en een hele fijne.
Mijn eerste lagere school en een hele fijne.
Jan Campertschool, 1953
Herinneringen aan die school? Ywee jaar verveling, omdat ik van een school kwam waar ze al veel verder waren.
Herinneringen aan die school? Ywee jaar verveling, omdat ik van een school kwam waar ze al veel verder waren.
Potgieterschool, 1957
Jemig, favoriete herinneringen, dat wordt een boekwerk.
Jemig, favoriete herinneringen, dat wordt een boekwerk. Allemaal een rode trui aan, omdat de leraar Nederlands, wiens naam ik vergeten ben, tot vervelens toe een rode trui aan had. Onkruid binnen halen in de biologieles die we bij gebrek aan leraren van een 19-jarige knaap kregen en dan lekker gooien met die planten met kluiten aarde. Met de kruisbeelden uit de oude katholieke school op de 1e schooldag van het jaar processie lopen door de gebouwen. De boekhoudleraar die volgens mij heeft gefraudeerd, maar dat wilde niemand ons vertellen en van wie ik veel schunnige bakken heb gehoord, maar van van wie ik geen boekhouden heb geleerd. De geschifte leraar latijn bij wie je in de klas niet eens mocht hoesten, dan kreeg hij een driftbui. De natuurkunde lessen in het oude gebouw van de mulo, waarin nog zo'n soort tribune stond en dan expres met je tafeltje naar beneden donderen, omdat het hele vak je geen mallemoer interesseerde. De Dalton-uren waarin we veel deden, behalve leren. En zo kan ik eindeloos doorgaan. Uiteindelijk toch een hbs-A gehaald, maar wel dankzij de avondschool en uiteindelijk via de journalistiek in een topbaan gerold. Daar mee opgehouden omdat ik wel eens een jaartje niets wilde, maar nooit meer gaan werken, omdat we naar België verhuisden. Nu toch weer aan de studie en nog in het Engels ook: honden gedragstherapeut. Ja, zoals con-rector Roos, die ik jaren later in mijn journalistieke loopbaan nog eens tegenkwam toen reageerde: De lastigste leerlingen komen altijd het beste terecht.
Dalton Vatel, 1959