Matt Delahaij

Het was een nonnenschool, de namen van de nonnen ben ik kwijt.

Het was een nonnenschool, de namen van de nonnen ben ik kwijt. Op mijn vierde verjaardag kwam ik op 19 februari in de eerste klas van de kleuterschool. Er werd klassikaal les gegeven. Ik kan me herinneren dat er een uur werd getekend, daarna werd voorgelezen, bijbelkennis werd gegeven, we mochten met klei spelen, maar alles binnen een lesrooster. Buitenspelen was er weinig bij, ook niet als het erg warm was. Als vierjarige moest ik in de hoek staan toen ik geen adequaat antwoord kon geven naar aanleiding van een les over de hel en de duivel. Een grote plaat werd opgehangen en een kuil met vuur moest de hel voorstellen waar de duivel met een drietand de uitgang bewaakte en mensen gillend rondliepen in het vuur. De tweede klas heb ik om leeftijdsredenen overgeslagen. De derde klas was nog gestructureerder. In die periode werd ik in het ziekenhuis opgenomen wegens een middenoorontsteking. Ik weet nog dat ik het verschrikkelijk vond om weer naar school te moeten. Met bezempjes, stoffer en blikken en andere attributen speelden we enkele keren dat we een band waren , die Marina, Marina zong. Klasgenootjes uit die tijd ken ik nog wel van gezicht, maar nauwelijks meer bij naam. Ik kan me nog herinneren: Paul Schuurman, Tonnie Klaassen, Teun ..., Robbie van Druten, Robbie Tempels, Ruud de Vries, Hanneke ....., Sander ...., en dat waren ze wel. De Rooms katholieke didactische opvatting tref je nu nog aan in landen als Groekenland en Turkije. De vrijheid blijheid gedachte, die toch past bij die leeftijd , was 2in deze jaren nog niet doorgedringen. /i >>>en dat aan het n en r iirduivel rals meisjes om beurten in dnr t

Maria kleuterschool, 1959