Mathilda Alexandra Pope
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Mathilda Alexandra Pope en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Mathilda Alexandra Pope heeft 26 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenZo, na de Sint Barbaraschool beland op de Hadwijch, splinter nieuw destijds, een grote glazen bak als overblijf en muziekles lokaal, lol.
Zo, na de Sint Barbaraschool beland op de Hadwijch, splinter nieuw destijds, een grote glazen bak als overblijf en muziekles lokaal, lol...en wederom alleen maar meiden,.Juffrouw Broerse als opperhoofd, streng maar rechtvaardig, moest niets van make-up hebben, en stond altijd bovenaan de trap op je tegen te houden mocht je toch iets op hebben, naar beneden om het er weer af te halen. Meester Sanders, sportieve vent, terwijl de gym leraar een "oudje was"..hahaha...als je "Oma" op visite had, dan kon je jezelf vrijkopen met een verzuim briefje, menig maal per maand kwam mijn "Oma" dus op bezoek, had een broertje dood aan gym...muziekles in de rotonde, het acht hoekige aquarium wel genoemd, haar naam ben ik vergeten, altijd ouderwetse muziek, zo saai als wat, en menig maal verloor ze haar losse gebit. nee, de Beatles waren leuker. Zat met de tweeling Antje en Jansje Bruynestijn op school, veel elkaar pesten maar toch dikke maatjes, (zie foto), de dochter van Ab van der Gein ( het cocktail trio destijds) Marion genaamd , en Irene Buise, Erna Spoorenberg, Francien Hendriks enz. enz. veel namen vergeten helaas, komt misschien wel door de ouderdom,inmiddels 58 jaar en en oma van een kanjer van een meid, genaamd Zoë. Ruim 27 jaar jaar werkzaam geweest bij een Uitgeverij in Amsterdam . Gepubert op de Hadwijch en later uitgevlogen naar de modevakschool aan de Weteringschans te Amsterdam. Inmiddels mijn draai gevonden in de U.S.A. How is it possible.....
Hadewych huishoudschool, 1962
Eigenlijk waren er favoriete herinneringen, de school was streng ! zeer streng !!! Plat Amsterdam spreken was verboden, op gym altijd een groene wijde pofbroek aan en daarover heen nog eens een rok, stel je voor je mocht eens wat zien.
Eigenlijk waren er favoriete herinneringen, de school was streng ! zeer streng !!! Plat Amsterdam spreken was verboden, op gym altijd een groene wijde pofbroek aan en daarover heen nog eens een rok, stel je voor je mocht eens wat zien...lol....iedere vrijdag na schooltijd verplicht naar de kerk om te biechten als 7 jarige had ik niks op mijn kerfstok, dus verzon je maar wat ter plekke, was dat geen zonde? 3 wees gegroetjes en 1 onze lieve vader, en that was it !, die werden natuurlijk in een rap tempo afgeraffelt.....en hup naar huis, touwtje springen met de buren en waar je toch weer de koekjes uit de trommel bleef pikken, dus de volgende week weer melden in de biecht..tja..echte doodzonden pleegden we niet...en later in de 6e klas aal halen op de Dappermarkt, "levend" die lieten we zondags zwemmen in de grote wijwater bakken om de super pilaren heen. en lol dat we hadden....ook geen doodzonde. Oh wee als je te laat kwam, mocht je nog eens van 10 tot 12 uur zitten in de kerk of in de middag het Maria Lof aanhoren, pppppfffff, melk op de kachel, ugh, dan 2 gaatjes erin, en drinken maar,....Artis was veel leuker toen.....en spelen in het Tropen museum nog veel beter ! Vooral als je weer een een stukkend raam ontdekte, want geld voor entree was er niet. IJs van Jamin op de hoek van het Oosterpark en de Linnaeusstraat, en niet te vergeten het beroemde snoep winkeltje aan de overkant van de school, de nonnetjes wisten meteen wie iets had gekocht ! Inleveren dus !, Ging zogenaamd naar het missie busje in Afrika, lol.Volgens mij aten ze het na school zelf op !. Palm Pasen door de straten, eerst was je trots, later had je het gevoel of je voor Jan met de korte naam liep. Ach ja, de jaren 50 hadden wel iets, je kon nog spelen op straat haast geen auto's, slechts de middenstander want Jan modaal had een fiets, zoals mijn moeder, op zondag achterop naar Zandvoort met de exota flessen in de fietstas achterop en ik erin , die knalden wel eens spontaan uit elkaar. Bij mij nooit gebeurd ...gelukkig! Veel weggelopen, maar altijd weer te vinden op de beroemde politie post aan het strand....Het oosterpark ...speelterrein van hutten bouwen, en playeren, met zelf gemaakte kaarten van de destijds bekende merken sigaretten. Miss Blanch, enz. of celulose van de handvaten van de fietsen peuteren en fikkie stoken met een vergrootglas. Ik dwaal af, het ging over de Sint Barbaraschool, vaak kwamen en gingen de nonnetjes, of naar Indonesie of naar Niew Guinea, kwamen na een bepaalde tijd weer terug, niks bruin geworden altijd spierwit, ra ra ra ...Zuster Paolo was het hoofd, bang waren we voor haar, later kwamen er de juffen, nog strenger dan de nonnetjes, maar ik heb het overleefd, lol...laat de keuze nu over aan mijn zoon, wat hij wil geloven of niet...vrijheid blijheid. niet dan?..Carmen Hughan kon prachtig tekenen. Heeft ze er ooit iets mee gedaan? Zij woonde in de van Swindenstraat boven de wolwinkel, Paula Zonneveld de aansteekster van de grappen en de grollen lachen geblazen in de 6e , en ik zei de gek, deed volledig mee, kreeg ook altijd de schuld....dus 6e klas moest over, om te pesten maakte ik me op, mocht niet !, dus weer naar huis om de rotzooi eraf te halen, en na blijven na 4 uur, Kapelaan Bon en Kapelaan de Ruyter het stuk van de RK Kerk, eindelijk eens een jonge priester in ons midden, maar ja , die ging ook weerweg, zomers naar Muiden, op Pampus spelen 6 weken lang, god..ik kan geen bramen meer zien...s'avonds weer met de bus terug...dat was ons tijdverdrijf als je werkende ouders had, nu lopen de kinderen met een GSM op zak en een sleutel om hun nek, toen was het anders, leuker en niet zo eenzaam, allen gelijk, 25 cent zakgeld, en daar kon je het mee doen!, als je jarig was een nieuwe jurk of met Sinterklaas iets in je schoen, en je wist niet beter. gelukkig maar , niks TV, alleen de radio en op zaterdag naar de radio luisteren en pinda's doppen op de krant...toen was geluk nog heel gewoon...groeten van TINEKE TESSER,
Sint Barbara-School, 1952