Martin Hoekstra
Kent 3 personen
Bekijk het volledige profiel van Martin Hoekstra en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Martin Hoekstra heeft 1 klassenfoto's en kent 3 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIk heb op deze kleuterschool gezeten.
Ik heb op deze kleuterschool gezeten. Een jaar maar, want daarna verhuisde ik van de bloemenbuurt naar de schilderswijk en ben ik naar De Bokkesprong/De Oudenhofschool gegaan. Speelde in die tijd veel met Marcel Gerritsen, die in de schilderswijk mijn achterbuurjongen werd. Volgens mij heb ik in dat jaar les gehad van juffrouw Mees. We spraken dan vaak van het bos van Mees. Of er werd een vergelijking gemaat met Peyton's Place, een populaire 'soap' uit die tijd.
Montessorischool, 1968
Afgestudeerd in 1989 zonder al teveel colleges gevolgd te hebben.
Afgestudeerd in 1989 zonder al teveel colleges gevolgd te hebben. Het leven in het barakkenkamp aan de Oude Rijnsburgerweg was veel opwindender en vrat tijd. Gevolg was veel literatuurtentamens gedaan. Afstudeerscriptie was een project van twee maanden en ging over het Romeinse leger in Brittannië. Verder nooit meer wat gedaan met mijn studie, behalve het gebruik van de titel.
Rijksuniversiteit Leiden - ..., 1983
Vanzelfsprekend de Romereis natuurlijk.
Vanzelfsprekend de Romereis natuurlijk. Lam in Pensione Mimosa (bijna iedereen zat in Navona), foto's gemaakt door Bast van een kamer vol flessen van Ton Zajac, Robert-Jan van der Wart en ondergetekende. Pleepapier dat als slingers werd gebruikt lokte zelfs de carabinieri naar ons hotel. Stuurman en Claes moesten ons lachend berispen. Feesten (van aula tot hal), opvoeringen, Griekse kaas maken met mevrouw Pieters (die er een jaar was) en natuurlijk ontbijten bij Ulrich en dan een gekookt eitje laten bezorgen vanuit de kantine door Piet. Docenten: teveel om op te noemen. Niet allemaal even tof, maar dat kan ook aan mij hebben gelegen. Van Dongen (wat ben je toch ritmisch bezig), Van Zevenbergen, Ulrich, Van Rooden, Van Thull, De Kruyff, Waaijers, Thomassen, Kantebeen, Schadeberg, De Zoete, Heres, Van der Ent, Hoekzema, Mooren, Pieters, Hudig, McLennan, De Vries, Jager, Kuypers en vast nog wel wat karikaturen. Ik had het alleen over de types waar ik bij in de klas had gezeten. Andere herinneringen: de verbroedering na de Romereis met enkele mensen, feestjes in Oegstgeest bij Inge Broekstra en Annemarie . Het weekje vakantie met wat klasgenoten dat er nooit kwam. Hele briefwisselingen met mijn femme fatales Manon van der Hoeven, mijn 'dochter' Carien de Rooij en Fransje van Dongen. Nou ja, teveel om op te noemen. Heb nog reünies meegemaakt en zag dat er veel was veranderd. Vroeger ruimde ik wel eens wat op op de zolder met Edje en Nui, maar het is allemaal wat moderner nu en er is zelfs een tweede pand op komst, zo vernam ik onlangs tijdens de reünie van 2008. Het Stedelijk was ook de tijd voor de eerste liefdes, hoewel ik die doorgaans maar stilletjes voor me hield. De één was een weekje, de ander wat langer. Sommigen wisten het, voor anderen komt het als een verrasing. Hier kan ik het na al die jaren wel kwijt, haha. Wie dan? Georgia van Lawick, Patricia Lomans (achternaam weet ik niet meer, zat bij Georgia in de klas en had een grappig wipneusje), Lucienne Padayachey, Sylvia Slingerland, Karien de Rooij, Fransje van Dongen, Manon van der Hoeven, Linda Capel, Ilse van der Hoeven en Jacqueline van Wijk. Eigenlijk spreek ik zelden nog iemand die ook op het Stedelijk heeft gezeten, buiten het lustrum om dan. Aan het eind van de zomer van 2009 heb ik met Manon van der Hoeven bij het theehuis in de Leidse Hout geluncht. Wel leuk om eens wat langer te praten over vroeger en nu. Op een lustrum is het erg druk en kom je niet veel verder dan hallo en wat doe je nu. Die lunch met Manon kwam voort uit een feest van de klas van mijn zusje onder het motto '25 jaar later'. Aangezien mijn zus op zee zat, was ik de contactpersoon en werd uiteindelijk ook nog uitgenodigd. Dat was erg leuk en je had even wat meer tijd voor de mensen. Jammer dat zoiets voor mijn eindexamenjaar nooit georganiseerd is. Ik zou best wel eens willen weten hoe het iedereen nu verder is vergaan. Blijven dromen en hopen dan maar.
Stedelijk Gymnasium Leiden, 1976