Mark deHoogh

Afscheidslied zesde klas “weet je nog wel………” (‘Jingle Bell‘) Al in de eerste klas, bij onze juffrouw Schroo: twee vingers in de lucht, dan mocht je naar de po.

Afscheidslied zesde klas “weet je nog wel………” (‘Jingle Bell‘) Al in de eerste klas, bij onze juffrouw Schroo: twee vingers in de lucht, dan mocht je naar de po. Lezen op de plank en deed je dat heel stil, dan kreeg je daar een plaatje voor dus niemand gaf een gil. BERCHYMSCHOOL, BERCHYMSCHOOL, ‘t was een lange tijd. Over al die saaie uren hebben wij geen spijt. BERCHYMSCHOOL, BERCHYMSCHOOL, t was een lange tijd. Van ‘t Margrietje tot de zesde leerden we met vlijt. Al in de tweede klas, het spelen was voorbij, het rekenen begon: groot telraam stond daarbij. De tafels een tot tien die gonsden door de klas, diploma’s werden uitgedeeld en elk was in zijn sas. Al in de derde klas, bij juffrouw Ellen Kok, mocht men een spreekbeurt houden, dat was een hele gok. En elke Maandagmorgen, schreef men bij haar op het bord, al wat in ‘t week-end was gebeurd, de tijd was veel te kort. Al in de vierde klas vond iedereen het fijn, om voor de tweede keer bij juffrouw Dassen te zijn. De poppen aan het dansen in elke Berchymklas, de ouders naaiden dapper mee al voor de poppenkast. Al in de vijfde klas, daar merkte men al ras, dat meester Van de Kamp geen lieve juffrouw was. De jongens kregen zin in meisjesvangerij, en stonden die op hout dan was kussen er niet bij. Al in de zesde klas, leerde men vol gas. hij stoomde jullie klaar tot boven het middelbaar. Soms voelden jullie j’ook als worst die wordt gerookt, door pijp en sigaret die Manders heeft verstookt.

berghymschool, 1975