Bekijk het volledige profiel van marian hoefnagel en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
marian hoefnagel heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenMijn favoriete leraar was Van Til; bij hem in het lokaal was het altijd warm en het rook er naar toffeetabak.
Mijn favoriete leraar was Van Til; bij hem in het lokaal was het altijd warm en het rook er naar toffeetabak. Nederlands (dat gaf hij) was ook mijn lievelingsvak, vooral omdat ik niet zo veel voor hoefde te doen. Dat was wel anders met Grieks en Latijn! Wat heb ik daar op zitten zwoegen. De dames Driessen en Van der Stok wisten ook het niet echt interessant te maken. Maar gelukkig zat ik in een leuke klas, en dat 5 jaar lang! Vriendinnen: Frieda Blokker (we zijn samen Nederlands gaan studeren), Pauline Glazer, Liesbeth Goos, Linda v.d. Windt, Marijke Kamstra, Beppie Klein, de twee Evelienen. Vrienden: Ralph Arbeid (waar ik nog steeds contact mee heb, Kees Hoefnagel (ben ik mee getrouwd, Hylco Zijlstra, Paul den Ouden (op hem was ik verliefd in de brugklas) en die malle Floor Hesselink. Ik vergeet vast een aantal mensen; ik zal er eens een foto bijzoeken! De mooiste tijd van mijn leven? Misschien wel, ja. In elk geval was het een vrolijke tijd. Later bleek de wereld veel gecompliceerder dan ik toen dacht.
Casimir lyceum, 1962
Ik kwam nieuw in de vijfde klas, bij meneer Fortuyn.
Ik kwam nieuw in de vijfde klas, bij meneer Fortuyn. Het was een leuke klas. Meteen de eerste dag werd ik dikke vriendinnen met Pauline Glazer en dat is zo gebleven tot haar tragische dood in 1972. In de zesde klas kregen we meneer Lastdrager. Ik kende hem tot dan toe alleen als iemand waarvoor we moesten opstaan als hij de klas binnenkwam. Maar hij bleek mee te vallen. Ik denk dat hij van alle onderwijzers degene is waarvan ik het meest heb geleerd. Wat ik me het best herinner van de Albert Schweitzerschool is de musical van Doornroosje. Tegenwoordig doet iedere groep 8 een musical, maar toen was het echt iets nieuws. Hartstikke leuk.
albert schweizerschool, 1960
Eerst zat ik bij juffrouw Bennema in de klas; een volle klas van 48 kinderen.
Eerst zat ik bij juffrouw Bennema in de klas; een volle klas van 48 kinderen. Ik vond het heerlijk op school; geen idee waarom. Mijn beste vriendinnen waren Chilly Overgauw, Ria van Driel en Marion Swaab. Na drie klassen juffrouw Bennema kregen we juffrouw Knop. Toen waren de pauzes ineens op het dak van de school in plaats van op het schoolplein. In het midden van het platje op het dak liep een scheur. Het was de 'natuurlijke' scheidingslijn tussen het speeldeel voor de jongens en dat van de meisjes. Ingesteld door juffrouw Knop omdat wij meisjes zoveel last hadden van die wilde jongens!Halverwege de 5de klas ging ik van school, omdat we naar Amstelveen verhuisden. Wat ik me het best van de Helmersschool herinner was de grote zwarte cirkel die boven de binnendeuren geplakt was: dit zien de blinden, stond eronder. Naast die zwarte cirkel was een stel ansichtkaarten geplakt van Hollandse bloemenmeisjes en molens. Dit zien wij, stond daaronder. Onze oude schriften gingen dan ook allemaal naar de blinden toe. Ze werden zolang opgeborgen in een kast op het speelplein. Ik heb me lang afgevraagd wat die blinden nou moesten met onze oude schriften. Om de een of andere reden heb ik het nooit aan een van mijn juffen durven vragen.
Helmersschool, 1956