Marcella Mercks
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Marcella Mercks en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Marcella Mercks heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIk kwam als 4-jarige vanuit Amsterdam Zuid in het weidse Osdorp te wonen waar de wegen nog in aanleg waren, het asfalt als het ware nog warm was.
Ik kwam als 4-jarige vanuit Amsterdam Zuid in het weidse Osdorp te wonen waar de wegen nog in aanleg waren, het asfalt als het ware nog warm was. Een totale omslag voor mij en ik wist dan ook niet goed raad met de ruimte. Mijn moeder was me in het begin dat we daar woonden een keer kwijt. En maar roepen vanuit het raam totdat ze beneden haar een klein stemmetje hoorde. Ik was als de dood voor al dat weidse en zat als het ware tegen de gevel aangeplakt. Dat is later allemaal goed gekomen hoor. Ik was een echt buitenkind en dat buitenspelen en de vrijheid aldaar dat zijn m´n eerste gedachten als ik aan Osdorp denk. Van de kleuterschool weet ik me niet zoveel meer te herinneren alleen de bevroren melk in de winter. Die kratten met van die kleine flesjes stonden gewoon buiten, zomer- en winterdag. En de doppen spaarden we dan in een grote glazen stolp zodat we goed konden zien hoever we al waren met het sparen voor de "kindertjes in de arme landen" Uit die tijd heb ik geen klassenfoto´s dus het zou leuk zijn als ik die op deze site tegenkom. En ja ik zou nu toch wel eens willen weten wat mijn bijnaam was!
de Gelaarsde Kat, 1961
Eindelijk een reden om dagelijks naar de stad te mogen (we woonden in Osdorp).
Eindelijk een reden om dagelijks naar de stad te mogen (we woonden in Osdorp). Leuke winkeltjes in de buurt. De leukste scheikundeleraar die je je maar kon wensen (weet even z´n naam niet meer maar zomers stond hij boven op de tafels om zijn vriendjes de wespen weg te slaan). De lerares koken bij wie ik geen kwaad kon doen. Ik kreeg bij haar altijd hoge cijfers zelfs die keer toen ik alle kruiden die er maar te vinden waren door de maaltijd had gedaan en ze zei dat het lekker was met een cijfer 9 als gevolg. Sorry medeleerlingen ik kon er ook niets aan doen. Maar m´n vriendje vond ik toch leuker dan school en daarom werd op den duur het vele heen en weer gereis naar de Lepelkruisstraat mij te veel. En ben aan het einde van dat schooljaar ziek geworden en lukte me het niet meer om de draad van het schoolse op te pakken. Dus daarom maar zo kort op deze school.
Academie de Schans (VHBO), 1973
Emmy Kranstauber en Astrid Brederveld waren toch wel mijn beste vriendinnen in die tijd.
Emmy Kranstauber en Astrid Brederveld waren toch wel mijn beste vriendinnen in die tijd. En wat een ramp was dat die pop breien (waar Marianne pol over schrijft) Mijn vader is op een gegeven moment naar school gestapt en heeft de handwerkjuf toegesproken dat als ik niet snel met een ander werkje bezig ging, hij persoonlijk die pop zou uithalen (daar ging het drie jarenplan) Daarna kwam de grote waspoederton waar omheen we aïdastof deden en opfleurden met menig steekje. En oh ja, Harry van de Wal die in de zesde klas achterna gezeten werd door meester Dorland met een opgerolde krant in de aanslag. Daar hebben we op de reünie nog hartelijk om kunnen lachen. We waren trouwens op de reünie, een paar jaar geleden, met z´n achten van ons jaar. Waar bleef de rest?
Johannesschool, 1963