Marc Schrander
Kent 30 personen
Bekijk het volledige profiel van Marc Schrander en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Marc Schrander heeft 8 klassenfoto's en kent 30 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIk heb niet zoveel mee gekregen van deze tijd op de Copernicus.
Ik heb niet zoveel mee gekregen van deze tijd op de Copernicus. Kwam van een kleine MAVO in een toen gigantisch nieuw gebouw. Zoals de traditie voorschrijft bleef ik in Havo 4 "plakken". Je moet er wat voor over hebben tradities in stand te houden. Het 2e jaar in de vierde herinner ik me wel. Henk-Jan Visser, Andre Weber, Rene Looper, Wim Soeteman, Jan Erik Stolp, Eric te Paske, Ernesto Hoost, Sundip Yani etc. Dhr. Lemaire, authentieke man. Dhr. van der Weijden, prachtkerel. Mijn carriereplanning kwam duidelijk niet overeen met die van mijn ouders en ben na voor Havo 5 gezakt te zijn overgestapt naar het Avondcollege. En zoals zo veel zo vaak, ook met mij kwam het goed. Met glans geslaagd. Even the bad times are good.
Atlas College, locatie Cope..., 1980
Het waren de midden jaren 70.
Het waren de midden jaren 70. Hoorn had toen nog slechts 18.*** inwoners. Het politiebureau zat in de Muntstraat, op het Grote Noord reed nog gewoon verkeer. Ter hoogte van V&D was een zebrapad met stoplichten en het Mariatorentje (de Kruidtoren) was voor ons de spook toren. Die 2 jaar op de Rakkers zijn belangrijk voor mij geweest. Ik had heimwee naar het Lelystad van 1973, naar mijn vrienden, de natuur. Meester Langedijk voelde dat goed aan.Ik zal nooit weten of het op een andere school met andere mensen ook zo zijn gegaan. Het doet er ook niet toe. Het is gegaan zoals het is gegaan en voor mij voelde het goed.Ik was een laatbloeier. De twee jaar bij de Rakkers hebben een onuitwisbare indruk bij mij achter gelaten. Wat ik mij nog kan herinneren is het slotfeest van de zesde klassers. Het was op een vrijdagavond in mei. Die avond liep ik alleen naar huis. Het was een heldere avond en sterren straalden gul hun licht over de wereld uit. Nieuwe maan, ik kon me volledig orienteren op het firmament. Ik zocht Sirius, mijn geluksster. Hij glinsterde mijn jonge onbezorgdheid tegemoet. In de verte rook ik de geur van een nakende zomer, een geur vol belofte, een geur van een nieuwe toekomst op een nieuwe school. Er veranderde niets die avond. Althans niet veel. Alleen een heel klein stukje dat nooit meer hetzelfde zou zijn. En dat besef kwam pas veel later.
De Rakkers, 1973
‘In 't Jaer ons Heeren 1618, den 28.
‘In 't Jaer ons Heeren 1618, den 28. December, ben ick, Willem IJsbrantsz. Bontekoe van Hoorn, Tessel uytghevaeren voor schipper, met het schip ghenaemt: Nieu-Hoorn, ghemant met 206 eters, groot omtrent 550 lasten, met een Oosten-Wint...’ Als ik aan mijn schooljaren denk, denk ik aan mijn jaren op de Mavo "De Nieuw Hoorn". Een school genoemd naar het schip van Willem IJsbrantsz. Bontekoe, gezagvoerder van de Oostindiëvaarder Nieuw-Hoorn. Het was een kleine school bestaande uit houten barakken en de kenmerkende fietsenstalling. Een school waar iedereen iedereen kende. Ik kan ze zo nog voor de geest halen, de gezichten van alle docenten. Om niemand tekort te doen zal ik geen namen noemen. "En toen een groot ogenblik: schipper Bontekoe, gezagvoerder van de Nieuw-Hoorn, stak de scheepsjongen Peter Hajo de hand toe. Hajo voelde het door al zijn leden trillen. De hand van zijn schipper! " Peter Hajo moet zich net zo veilig en geborgen hebben gevoeld op het schip "De Nieuw Hoorn" als de meesten van ons op deze Mavo. In die tijd ging ik met een aantal mensen om. Ruud Koedooder, nu na bijna 35 jaar nog altijd mijn beste vriend, Hans Louter, Michel Trap, Wilco van der Gracht, noem ze maar op. Onopvallend ben ik de Mavo doorlopen. Ik hoefde me niet zo nodig te manifesteren. Het was een tijd waar ik met plezier op terugkijk. De mooiste jaren van mijn jeugd. En zo hoort het eigenlijk ook. Ik was al fanatiek met sport bezig en met muziek. Het waren dingen waarvan ik dacht dat daar mijn toekomst in lag. Gelukkig maar dat het leven altijd een andere wending neemt dan we toen wensten of hoopten. Maar de droom is altijd gebleven. Net zo als de mooie herinneringen.
de Nieuw Hoorn MAVO, 1975