Ontdek PLUS

Lieneke de Doelder

Kent 0 personen

Burg. staat -
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van Lieneke de Doelder en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Lieneke de Doelder heeft 17 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Zie Protestants Lyceum Eindhoven.

    Zie Protestants Lyceum Eindhoven

    Eindhovens Protestants Lyceum, 1966

    Klasgenoten waar ik met plezier aan terugdenk zijn Maaike van der Veen (weer mee bevriend); Ietje van Walraven; Sonja van Wijgerden; Sophia de Groot; de tweelingbroers Harmen & Ruud van Welbergen; Rob Onstenk; Cora de Jonge; Joke Weulen Kranenborg; Peter

    Klasgenoten waar ik met plezier aan terugdenk zijn Maaike van der Veen (weer mee bevriend); Ietje van Walraven; Sonja van Wijgerden; Sophia de Groot; de tweelingbroers Harmen & Ruud van Welbergen; Rob Onstenk; Cora de Jonge; Joke Weulen Kranenborg; Peter van Tilburg. Ronduit een hekel had ik aan handwerken. Reuze oneerlijk vond ik het dat ik, omdat ik een meisje was, moest worstelen met naald en draad terwijl de jongens naar handenarbeid mochten. Geen meter schoot ik op met breien, haken en borduren (onder meer zo'n vreselijke theebladdrager!). Puur genieten was het voor mij als ik vanwege mijn vele kletsen weer eens de gang op werd gestuurd: ik spoedde me dan snel naar het aquarium bij de hoofdingang en verlustigde me aan de statig zwemmende maanvissen en de flitsend op en neer schietende kardinaaltetra's. Gevolg: jarenlang ben ik actief aquariaan geweest. Het hoofd van de school, meneer Spleet, vond ik vreselijk. Ik heb altijd de indruk gehad dat hij zijn trauma uit zijn Indonesische periode in het leger afreageerde op kinderen die minder goed konden leren of waarvan de ouders financieel minder draagkrachtig waren. Kinderen die betrapt werden op kauwgom eten kregen de kleefzooi door hun haren gesmeerd, richtte hij zich tot een kind met de woorden "Zet jij je bril eens even af" dan was er een enorme klap in aantocht, slaan met de stok was hem ook niet vreemd. Op de christelijk nationale school heb ik me buitengesloten gevoeld. Ik was zo anders! Vanuit mijn belangstelling voor de civiele luchtvaart heb ik ooit een documentaire gezien over een DC-9 waarin brand was uitgebroken. De gezagvoerder van het toestel toonde zich zeer geëmotioneerd omdat, ondanks zijn geslaagde landing, niet alle inzittenden de crash hadden overleefd. Ook ik ben het als een levensopdracht gaan voelen om iedereen binnen boord te houden.

    christelijke nationale scho..., 1960

    Met goede gevoelens en lol denk ik terug aan Marion v.

    Met goede gevoelens en lol denk ik terug aan Marion v.d. Heuvel (nog altijd mee bevriend), Ellen de Mol, Liesbeth Dekkers, Christine de Groot, Marga de Groot en Jur Wijsman. Met Anne-Marie Heerings was ik dik bevriend, maar helaas, dat ging een andere kant op. Annie van Kessel zie ik nog wel eens op feestjes bij Marion. Met Wouter Nijssen heb ik verkering gehad: hij is lang verliefd op me geweest en toen hij me dan toch eindelijk voor zich had gewonnen ging hij verhuizen. Waren er ook nog leraren. Van de Broek (aardrijkskunde). Een aardige man die geen orde kon houden en als het heel lawaaiig werd begon te schreeuwen. Dat hebben Ellen en ik ooit opgenomen en afgespeeld tijdens de les: hij wist niet wat ie hoorde! En dan Staaaaaaaaaaaaaas met haar eikenhouten kapsel (geschiedenis). Wat kon die van zich afbijten en wat heb ik die lessen vaak gespijbeld!!! Haar man kwam ik later tegen toen ik werkte in het St. Annaziekenhuis - Geldrop: hij was daar werkzaam als neuroloog. Ze hebben elkaar echt verdiend, zeker weten!!!! Wat vond ik geschiedenis een tragedie met dat vreselijke Novum 3. Ik ben het ooit kwijt geweest. Toen ik me uiteindelijk bij Michels (conrector) meldde merkte hij op dat geschiedenis mij kennelijk niet veel interesseerde omdat het al weeeeeken bij hem lag. Tja, we hadden proefwerk!!! Aan v.d. Linden (Duits) denk ik met warmte terug. Een heel aardige man die nog lachen kon ook om wat ik aan nederduits bedacht als ik bij God niet wist wat de juiste vertaling was (bijv. het krukje: das Krücklein oder das Krückchen oder das kleine Stüllechen ohne Loinung) en als ik hem dan zei dat ik voor al die Zuuuuunonuuuume toch wel minstens één punt extra verdiende. En dan v.d. Waal alias Apiewalie (Frans). Ooit samen met Ellen de Mol middenin de les "Back home" (van de Golden Earring) gaan zingen: dat was terugkomen geblazen en een moeilijke vertaling maken vanuit het Frans naar het Nederlands. Ik heb uiteindelijk een stuk over kippen geschreven: nooit meer iets van gehoord. Was er ook nog Wetemans, het ei der eieren (Engels). Wat was dat, tja, een ui. Heel leuk vond ik Janny Hutten (Nederlands) met haar gekleurde sigaretten en lange leren laarzen. Die durfde nog eens! Tijdens mijn studie Nederlands heb ik alsnog een paar lessen van haar bij mogen wonen. En vertrouwde ze me toe dat ze heimelijk heel veel plezier had om de reacties van haar leerlingen. Aan het St. Joris denk ik met veel plezier terug.

    St. Joriscollege - locatie ..., 1970