leonie van dermeulen
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van leonie van dermeulen en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
leonie van dermeulen heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenLeuke en minder leuke herinneringen aan deze tijd.
Leuke en minder leuke herinneringen aan deze tijd. Leuk natuurlijk met alle leuke vrienden en vriendinnen in die tijd, leuk de excursie naar sedrun, leuk het cafe de unie met zijn tafelvoetbalspel en leuk enkele leraren. Frater mars bijvoorbeeld was 1 van mijn favorieten, net zoals tjeu Seegers,en van laarhoven. Weet nog wel heel vel over deze tijd, waarvan de eerste 2 jaar in de stad en het laatste jaar op de wethouder schuurmanslaan.Gelukkig overheersen de goede herinneringen. Die met Marijke vd Plas, Niek Vrielink, het surfen met Henk vd Ven, mijn schoolliefde Johan Bierkens, Brigit vd Wittenboer en nog veel meer.
kath.akademie voor onderwij..., 1979
al die verschillende gebouwen.
al die verschillende gebouwen. hoofdgebouw, nieuwbouw, nieuwste nieuwbouw, oude barakken, nieuwe barakken....we sjouwden wat af. of we gingen kaarten in de aula bij meneer en mevrouw saedt. of stiekem naar het winkeltje tegenover de school wat eigenl;ijk niet mocht. Ik weet nog dat we in de tweede klas zo gezellig hadden dat bijna iedereen naar de mavo moest. ik geloof dat er twee overgingen naar de derde. Ik mocht blijven zitten omdat ik te speels was en kwam toen bij mijn grote vriendin Erica Buijs in de klas en bij Luc Willems. Gewleldige tijden.
Scholengemeenschap Nijmegen..., 1972
op het schoolplein werd er tussen de middag altijd slagbal gespeeld.
op het schoolplein werd er tussen de middag altijd slagbal gespeeld. soms sloeg je de ballen helemaal op de weg. Ook het jaarlijkse slagbaltoernooi was erg leuk. we gingen dan met de hele school de hoogste klas ophalen en zongen dan rosaschool gaat nooit verloren. De laloramamars lopen met de hele school was ook een belevenis. Ik heb de medailles nog bewaard.Omdat mijn moeder juffrouw was op deze school (Juffrouw vermeulen wordt ze genoemd) moest ik overblijven en na school ,als mijn moeder vergadering had hielp ik mevrouw Haerkens met het vegen van die ellelange gangen. Later, toen ik zelf juf was geworden, heb ik op deze school, die toen de vossenburcht was geworden, ook nog wel een ingevallen.
Rosaschool, 1966