Leon Verweij
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Leon Verweij en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Leon Verweij heeft 1 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenJa, ik was een echte luie donder.
Ja, ik was een echte luie donder. Ik had wel de grootste lol. Ik heb er 6 jaar over gedaan. ik had er een goede vriend, Jan van der Heijden. Wat hebben we gelachen. Verder was het wel O.K. Ik had ook een oogje op Nicolle Aal, al liet ik dat bijna niet merken op school. Spijt? 'tuurlijk! het was een leuke lieve meid, maar had toen niet de "ballen", om dit tegen haar te zeggen. Wat van haar geworden is, weet ik niet. Ze had bij het eindbal een vriend. Toch de boot gemist? Wie weet. Ook had ik een vijand op die school. Het was de leraar Jan van der Wiel. ik kon zijn bloed wel drinken. Dat was wederzijds. ook was hij mijn klassenleraar en mijn mentor. Jawel, mijn geluk kon niet op!!! Met Carnaval was het er wel altijd gezellig.
St. Angelus Mavo, 1980
Klote school.
Klote school. Elke keer kreeg je onderwijs met de bijbel. bidden, Bidden, Bidden.... ik werd er gek van. Ook moest ik 's-middags overblijven! Nee, daar was ik niet blij mee.
Savornin Lohman School, 1975
Ik weet wel, dat ik bijna altijd te laat kwam op deze school! Ik moest van de Graafseweg helemaal lopen naar de van Broeckhovenlaan.
Ik weet wel, dat ik bijna altijd te laat kwam op deze school! Ik moest van de Graafseweg helemaal lopen naar de van Broeckhovenlaan. Onderweg kwam ik van alles tegen. Ook moest ik nog even langs bij mijn oma. Altijd even zwaaien naar ze, als ik langs kwam. Ik kreeg op een gegeven moment symbolisch de grote gele sleutel uitgereikt van de directeur, omdat ik elke keer te laat was, kon ik er altijd in!!! Of ik dat echt wilde? Ik herinner me, dat op het tussentrede stuk, rechts, een hele grote swarte spin in een touwen net was. Die was echt groot, toen! Ook had ik hier een vriendin, Mieke. Haar achternaam weet ik niet meer. ik vond haar zo lief, dat ik vaak haar naar huis bracht en haar af en toe ook weer kwam ophalen. Toen ik van de Zevensprong afging, heb ik het contact met haar verloren. Het was een leuke meid.
De zevensprong, 1974