Leon Preemen
Kent 1 personen
Bekijk het volledige profiel van Leon Preemen en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Leon Preemen heeft 10 klassenfoto's en kent 1 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenVooral veel goede herinneringen aan deze school.
Vooral veel goede herinneringen aan deze school. Eerst de Christus Koningschool geheten. Ik ging veel om met Mattie Tillie, Herman van Hingel, Roland Tilly, Victor Nathalia, Jacky Pourchez en natuurlijk de jongens die ik van de scoutingvereniging met de zelfde naam (Chr. Kon.) kende. In de pauzes met tennisballen over het schoolplein gooien (scoren tegen de anderen die ook hun doel verdedigden tussen twee bomen aan de overkant). In de winters van destijds was ik al om 08.00 u in de ochtend in de weer op het schoolplein om een meterslange glijbaan aan te leggen in de sneeuw. Dit tot ongenoegen van de omwonende bejaarden. De overgang naar een gemixte school na de scheiding jongens/ meisjes vond ik zeer spannend. Je kon dan eindelijk ook eens 'slingeren' met meiden (over het schoolplein heen scheuren als een menselijke keten). Herinneringen aan de lerar(-en)(-essen): juf Bronkers was mijn favoriet. Meester Vermeulen (met lang haar) die zijn krijtjes en (zachte) borstel met grote precisie op je afvuurde als je even niet oplette. Verder: dhr. Rosier die voorlas uit Karl May terwijl toen heerlijke Caballero-rook heel langzaam door de klas zweefde. Het strenge hoofd der school: dhr. Lejeune die kippenvel bezorgde, terwijl hij toch vriendelijk wilde zijn. Niets ontging hem van kattenkwaad. Hetzelfde gold voor meester Jeukens: streng, maar rechtvaardig en toch ook vriendelijk. Gelukkig hebben ze nooit geweten van ons geplaag van de vader/reparateur van de lokale fietshandelaar aan de overkant van de school (net zolang tot hij ons achterna kwam). Nu is de school voor een deel veranderd en zijn er op het oude meisjesgedeelte woningen gebouwd. Ik woon inmiddels in het Westen, maar snuif nu en dan als ik in M' tricht ben nog wel een beetje nostalgie op bij mijn oude school. De bomen staan er nog. Ik kijk terug op een gemoedelijke, veilige sfeer en heel veel lol.
Sint Christoffel, 1966
Vanuit het beschermende wat bedeesde Zuiden naar het meer directe wereldje van de psychiatrie in de Bollenstreek.
Vanuit het beschermende wat bedeesde Zuiden naar het meer directe wereldje van de psychiatrie in de Bollenstreek. En dan ook nog in een personeelsflat met tientallen kamers. Ontdek jezelf broeders en zusters, met zowat je eigen privé-restaurant en drankautomaat. De mooiste kroegjes in de omgeving. Het leek soms een jarenlang durend feest met van die onhandige examens tussendoor. Zonder gekheid: het was natuurlijk een mooie manier om praktijk en theorie te laten versmelten in een prachtige opleiding: de B-opleiding. Doordat ik daar wat laat achterkwam :-D (de B duurde voor mij 4 i.p.v. 3 jaar) heb ik wel met twee extra lesgroepen van en met elkaar kunnen leren. In mijn eindexamengroep zaten bijvoorbeeld zij-instromende leerlingen uit de A. Leraren/ docenten: de onvergetelijke F. Knop in lange leren jas (mouwen over de knokkels met potje op het hoofd), die naar het schoolgebouw bromde. Of Tiny v.d. Berg die ons zoals zij dat noemde "het onderste gezicht" van de patiënt leerde wassen. Of als Frieda van der Linde, die ook als praktijkbegeleidster werkte- met haar witte kapsel de afdeling opliep (dacht ik: "Sh*t, heb ik vandaag weer een beoordeling?"). Ron Overtoom: wij waren zijn eerste groep en hij kwam net uit zijn opleiding: we kenden pieken en omgekeerde pieken :-). Verder heb ik erg genoten van Johan Lezy (de man die nooit zat als hij fietste) en zijn lessen psychologie. Een waar inspirator voor mijn latere studie. Mooie cursus in het Belgisch verzorgd, vol humor, dus je onthield het goed. Wie begreep de last van de B-pleeg in opleiding beter dan zr. Odulpha? Altijd een troostend woord, als een levende schakel tussen de psychiatrie oude en nieuwe stijl: wat een ervaren mens en peroonlijkheid. Personen: Marc Vieten, Mieke Stulp, Rick Hooydonk en Rob Zuidhoek (allen van het eerste uur). Gebeurtenissen die mij zijn bijgebleven: kaarten na de nachtdiensten in de huiskamer. Een wandeling door een met ijs bedekt landschap met Rick, van Sancta tot het strand door de duinen (1981?). Les Neurologie van dr. Verhoef in de tuin in de zon (hij met groen blikje in de hand). Of een kantoor vol met leerlingen: deur zwaait open, dr. Schipperijn (hoofd om de deur stekend) vraagt verbaasd: "Is er geen personeel?" Last but not least: mevr. Hanegraaf voor gezondheidsleer: "Je bent te laat, ga d'r maar weer uit!" Wat een tijd :-D Tot slot een greep uit namen: de Kopstoot, Bierbengel, de Luifel, Jeroen, Boekhorst, Paulus, Liduina en het "Ghetto". De meeste zijn er al niet meer: veel geleerd, mooie herinneringen. Gracia, Sancta Maria!
B-opleiding Sancta Maria, 1978
Na de eerste jaren Grote Gracht volgden de jaren in het Dependance in Heer.
Na de eerste jaren Grote Gracht volgden de jaren in het Dependance in Heer. Tijdens de gymlessen werden zo'n beetje alle dependances aangedaan en daarbij ook het Geusselt. De eerste jaren veel gelachen met Freddie Gregoire, Johnnie Fraats, Jos Pijpers. Later natuurlijk met Boy Penders met wie het propjes schieten tot ware kunst werd verheven. Brillenglazen, nekken en letters op het bord: geen doelwit te gortig. In de periode dat het eindexamen dichterbij kwam veel omgegaan met studiemaat Frank Beckers. Natuurlijk waren er ook eerste voorzichtige verliefdheden, vaak onuitgesproken; MSN was er nog niet... Leraren: Herr Thewissen ("platzen Sie sich" und "Grete Minde") en de helaas veel te vroeg overleden heer Notermans (Godsdienst). Verder dhr Reiters als docent Nederlands: altijd correcties voor stijl en grammatica en ik ben hem daar nog dagelijks dankbaar voor! De sfeer in kantine was altijd goed, nooit was er in mijn tijd echte ruzie. Er werd gerookt, gelachen en er was altijd een clubje waar je gewoon bij kon gaan zitten en kletsen (Mart Engelen, Carol Schrijnemakers, Eric Bongaerts, Lidwien Schmeits). Ik ging vaak als een der laatsten weg en was er de volgende dag als eerste, dat zegt wel genoeg. Een heerlijke tijd!
Jeanne d Arc College SGM, 1975