Leo Valk
Kent 16 personen
Bekijk het volledige profiel van Leo Valk en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Leo Valk heeft 8 klassenfoto's en kent 16 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIk ben na de Lambertusschool naar deze 2e LTS op de Piuslaan gegaan en ben later autoplaatwerker geworden.
Ik ben na de Lambertusschool naar deze 2e LTS op de Piuslaan gegaan en ben later autoplaatwerker geworden. Van deze school zag ik nog geen bekende namen op de lijst. Ik herinner me de volgende namen: Henny Boons, Henk? Verspeek, Nollie Smulders, Gerard Toemen (zag hem in 1995, bij een Stones concert op het circuit van Hockenheim in Duitsland en later nog in de Effenaar bij 'n concert van Ilse de Lange), ..... v.d. Hurk, Willie Setz, ..... Kruisdijk, Frits Zweegers (werkt helaas bij de politie), Peter van Ooijen (werkt of werkte bij een schoenenzaak op het Kastelenplein), en dan nog een hele speciale, in elk geval wat naam betreft! Het was Frits Walter Baardman van Randwijk. Hij droeg altijd zo'n donkere cape die destijds algemeen goed was onder de zogenaamde "artistiekelingen". Hij woonde ergens in Stratum en met hem kon ik ook goed overweg. Dat muziek rond die tijd langzaam in een wat andere richting ging, was waarschijnlijk de reden dat hij mij een Rock and Roll single gaf van Cliff Richard: Nine times out of ten/Thinking of our love. Deze staat vandaag de dag nog immer in mijn Rock-Ola jukebox hier in Australië! Mijn leraren aan deze LTS waren o.a.: Tabak (handvaardigheid en Vitesse supporter), Hoens (metaal), Zegers (Mr. Segers, Engels), van Engelen (AGB, hij noemde me bij mijn naam, maar achterstevoren, dus Oel Klav), Rooijmans (de Gym-pik), Schijvens (natuurkunde, liet je als straf altijd 6 of meer malen het verhaal van de Maagdenburger halve bollen overschrijven!), Van Tatenhove (d'n Taat, een ware driftkikker!), ik zag hem toen ik nog in Nederland woonde, zo tot ongeveer 1994, nog regelmatig wandelen in de bossen rond Waalre met een bouvier, Wilbrink (grapjes maken over zijn erg lange dochter was het enige dat hem woest maakte), Sterke (goeie peer, die later adjunct directeur werd), de direkteur was overigens de heer Kalb, een vriendelijke man met een vreemd zachte stem en een andere adjunct was Habetz, wiens dochter Monique dacht ik bij de NTS later NOS televisie werkte, Biezen (tekenleraar, was mank en had als bijnaam Hitler), Manders (vuur en plaatwerk), v. Aar (een beetje een sadist, liet je terugkomen op je vrije dag om massieve platen van een centimeter dik en 30 cm breed , die hij volgens mij voor zichzelf nodig had, met de hand door te zagen, Meulman (metaal, had als "one-liner" nadat hij iets uitgelegd had: "een kind kan de was doen"). Hij was een aardige man die er met zijn spaarzame witte haren en kaal bolletje uit zag alsof ie 80 was. Bij absentie van een paar leerlingen, zag hij er, door zijn superdikke brillenglazen nog immer te veel. Wij maakten daar handig gebruik van, door na het afroepen van de namen op de lijst, alsnog te verdwijnen en verpozing in de stad te zoeken (doorgaans wat rondhangen op de roltrappen, toen een noviteit, bij V&D). De concierge was Hollanders, een sympathieke vent... De bakkerswinkel achter de school werd door ons veelvuldig bezocht om overheerlijke puddingbroodjes (15 cent of 2 voor een kwartje!) te kopen. De drogist aan de andere kant verdiende een fortuin met de verkoop van kaarten met foto's van filmsterren als Brigitte Bardot, Gina Lollobrigida, Sophia Loren etc. slechts gehuld in een rose badhanddoekje of zeer schaarse kleding (ook 15 cent en nu geld waard!). Het beste wat mij overkwam terwijl ik deze school bezocht was, dat ik Joyce Pfeiffer ontmoette. Ze was een Indische en ontzettend lief. Ze woonde aan de Jan van Eijkgracht (nr. 68) vlak bij de school en ik was smoorverliefd op haar. Twee-en-een-half jaar lang! Daarna ben ik haar uit het oog verloren. Ik zou graag willen weten hoe het met haar gaat, dus als iemand dit leest en een idee heeft waar ze is, houd ik me zeer aanbevolen. Helaas, moet ik bekennen, maakte ik het op deze 2e LTS zo bont, dat in 1964, 14 dagen voor het verkrijgen van het diploma, 11 leraren moesten beslissen of ik kon blijven.... Jullie raden het al... 5 waren voor, maar 6 vonden dat ik op moest rotten... Zo kwam ik op de 1e LTS terecht... Maar da's weer een ander verhaal... Leo
2e Lagere Technische School, 1961
Tsja, nadat 14 dagen voor de diploma uitreiking een minieme meerderheid leraren (6-5), me van de 2e LTS schopten, moest ik dus een jaartje overdoen op de 1e LTS.
Tsja, nadat 14 dagen voor de diploma uitreiking een minieme meerderheid leraren (6-5), me van de 2e LTS schopten, moest ik dus een jaartje overdoen op de 1e LTS. Ik was daar destijds niet echt blij mee, maar in korte tijd is deze school me het meest dierbaar gebleken en ik heb er dus een geweldige tijd gehad. Had het echt niet willen missen. Dus mijn toch min of meer wangedrag op de 2e LTS, was achteraf zeer welkom. Voor mij tenminste! Ontmoette er een van mijn beste schoolvrienden in Cees de Korte, net als ik een rasechte Stonesfan en we hadden het geweldig naar onze zin. Ook Cyril Gerlach, misschien zat het 'm in de naam, zorgde aldoor voor het betere lachwerk. We "speelden", zoals Cyril en ik dat onder elkaar noemden: "Hongkong Music". Van een lucifersdoosje gebruikten wij het in en uitschuivende deel en sneden daar aan de bovenkant van de beide lange zijden een aantal gleufjes in. Daarover spanden wij dan elastiekjes van links naar rechts. Die bleven dan klem zitten in het gleufje en zodoende kon je, door ze meer of minder te rekken, ze er onder verschillende spanningen inzetten. Aldus ontstond het idee van een snaar instrument waarop je kon tokkelen met je nagel of een lucifer. Het geluid dat dit teweeg bracht klonk dus, zo vonden wij, als "Hongkong Music". We gebruikten verschillende van deze "instrumentjes" en wisselden elkaar af. Dit dreef de betreffende leraar regelmatig tot wanhoop, daar hij niet kon ontdekken waar het geluid vandaan kwam, dit tot grote hilariteit van de klas. Juist als hij dichtbij kwam, klonk het plotseling weer van een andere kant. Sjonge, wat een klojo's waren we toch! Leraren die ik me herinner zijn: Philips of Flipsen (gymnastiek), Gerard Coelen (plaatwerk, een echte Rotterdammer met bijbehorende grote smoel), Willemen (vuur en plaatwerk, een beetje zoals van Aar op de 2e LTS, maar dan wel eerlijk, van Aar was sneaky). Hij was een oersterke kerel, maar leed later helaas aan kanker en kwijnde langzaam weg..., v. Bokhoven (muziek, ik geloof dat die wel aardig was), de direkteur ten Berge was een bully en de adjunct, meneer Hermans, was weer een aardige en zachtmoedige man. Voor hem repareerde ik later diverse malen de plaatschade die hij met enige regelmaat opliep aan zijn auto (Simca 1000 Ralleye). Als je ook zag hoe hij reed. Eens zat ik naast hem om hem thuis af te zetten en reed hij pardoes met dat autootje i.p.v. de weg, het gescheiden fietspad op! "Ooh, wat doe ik nou?", was zijn reactie. Een superkei, aparte vermelding waard, was natuurlijk van de Linden. Hij gaf natuurkundeles , maar op vrijdagmiddagen mochten wij, hoe bestaat het, een platenspeler meebrengen, wat we dus elke week deden. Het klaslokaal was dan ook het hele "les-uur" gevuld met de singles en E.P's van de Stones, en in wat mindere mate, the Kinks, the Pretty Things, the Animals, Bob Dylan, etc. Dat was echt supertof. In de pauzes had onze groep het druk met het "dwangmatig" bekeren van Beatlesfans. Zij moesten en zouden inzien dat er maar een band bestond: The Rolling Stones... Alhoewel velen dachten dat de Stones geen 6 maanden zouden volmaken, weten we inmiddels beter... The Beatles verdwenen eind jaren 60 en The Stones zijn op hun zoveelste World Tour. Jullie begrijpen dus dat dit laatste jaar echt fantastisch is geweest en dus heeft het zo moeten zijn (gelukkig!). Het verloren jaar heb ik later weer teruggepakt, toen ik de eindcursus voor meester Autoplaatwerker, waarvoor een duur stond van 18 maanden, in 4,5 maand met zeer goed gevolg afwerkte. Was ik toch nog eerder klaar dan de jongens die het diploma aan de 2e LTS een jaar eerder ontvingen dan ikzelf, met als bonus dat superjaar op de LTS aan de Catharinastraat in Eindhoven. Nog vermeldenswaard: deze LTS had ook een bakkersgedeelte. Dat maakte het nog beter. Voor een fractie van de normale bakkersprijzen kon je je volladen met allerlei heerlijkheden.. Yummie!!!! Hierna begon natuurlijk het "harde" normale leven... Werken... Tsjonge, ik heb altijd terugverlangt naar de schoolbanken, speciaal naar de 1e LTS! groetjes, Leo Valk
1e Lagere Technische School, 1964
Hallo allemaal, Ik zat op de Lambertusschool met o.
Hallo allemaal, Ik zat op de Lambertusschool met o.a.: Peter Verbaant (kende ook zijn 2 jaar oudere broers Henk en Harrie), Adri Claessen, Bartje Liebregts, Jopie Ubachs, Tonnie van Wordragen, Gerrie van der Palen, Rene Ros (ja, van de groenteboer op de Genneperweg), Gerard van Alem (familie van de groenteboer op de Hoogstraat), Peter van Hout, Jos Hanegraaf, Andre Bosman, Toontje Tournooi (nu, als ie nog werkt tenmiste, automonteur), Wim Thijssen, Jo van Eik, Wim en Sjef van der Wielen, Martien van Galen, Bert Walraven en er waren natuurlijk nog meer jongens die me nu zo niet te binnen schieten, zoals o.a. Lammers (voornaam vergeten). Misschien was het Bertie. De meesters waren vanaf de eerste klas: meneer Geeris (Leo, dus een naamgenoot van me), meneer Baeten (geen goede herinneringen, jullie zullen de houten meetlat van een meter lang ook nog wel kennen). Ik heb begrepen dat ie later voor mishandeling van de school is getrapt, meneer Verbaal, een keigoede verteller met een doos waarin je een vraag of idee kon stoppen, die hij dan behandelde, meneer van Lieshout (mepte met zijn lederen handschoenen), opnieuw Leo Geeris in de vijfde klas en meneer Verdonk, het schoolhoofd in de zesde. Leo Geeris was in mijn ogen een geweldenaar. Het zal wel gelegen hebben aan het feit dat ik dezelfde voornaam had, maar op b.v. mijn verjaardag wandelde ie helemaal met me mee naar huis om mijn nieuwe fiets te bekijken! Hij kon ook gruwelijk uit zijn slof schieten, maar leek dat altijd weer te betreuren om mij vervolgens een rijksdaalder te geven, waarmee ik dan aan de overkant in het snoepwinkeltje aan de Laagstraat voor de hele klas (!) ijsjes mocht gaan kopen. Herinner me ook de momenten dat ik in de 3e klas bij meneer Verbaal zat, waar hij (Leo Geeris) inmiddels les gaf aan de vijfde. Hij liet mij dan even ophalen, om die "uilskuikens" uit de vijfde, zoals ie ze noemde, even te laten zien hoe "zo'n menneke" uit de derde veel beter kon rekenen en/of schrijven dan zij. Ik mocht hem graag, dus genoot daar wel van. Ik realiseer me dat het een beetje verwaand klinkt, maar dit is gewoon om ff aan te geven wat voor kerel hij was. Toen ik een aantal jaren geleden, ik geloof in 1986, terugkwam van een vakantie, zag ik een rouwadvertentie, en bleek hij, veel te jong, te zijn overleden. Heb hem en zijn familie nog de laatste eer bewezen. Hij bleek een zoon te hebben die sprekend op hem leek. Heb nog met de familie gesproken en hen verteld welk een kei hij was! Ik was kennelijk niet de enige die daar zo over dacht, want de kerk waarvan ik de naam niet meer weet, het was een moderne ergens in Woensel, puilde uit zijn voegen. Ik denk wel zo'n duizend tot vijftienhonderd aanwezigen. De stoet waarin we reden naar het crematorium te Heeze was in elk geval de langste die ik ooit het gezien. Ik moest dit gewoon ff kwijt. Misschien niet interessant voor iedereen, maar voor degenen die hem kenden en waardeerden, wellicht toch wetenswaardig. groeten aan iedereen, Leo
Lambertusschool, 1955