Koos van der Kolk
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Koos van der Kolk en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Koos van der Kolk heeft 6 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenEen paar herinneringen: juffrouw Grashof, de grote hal van de school, de drukte van moeders die kinderen kwamen halen, het klimrek en de zandbak in de tuin achter de school, het vele plakken, knippen en vlechten, de vriendelijke sfeer.
Een paar herinneringen: juffrouw Grashof, de grote hal van de school, de drukte van moeders die kinderen kwamen halen, het klimrek en de zandbak in de tuin achter de school, het vele plakken, knippen en vlechten, de vriendelijke sfeer. Slechts 2 namen van leeftijdgenoten herinner ik mij: Beppie Verschoor en Agnes Verstrate. Overigens ben ik van mening dat plakken, knippen en vlechten tot één van de meest elementaire vaardigheden in de maatschappij gerekend moeten worden. Het leven en het werken is er vol van. En wat dat aangaat is de kleuterschool ook in dit opzicht erg waardevol geweest.
juliana kleuterschool, 1951
Een fijne school.
Een fijne school. Als één van de weinige scholen in Den Haag een "maart" school. Iedereen, jarig na 1 oktober, kon per 1 maart toch naar school en behoefde niet tot 1 september te wachten. Het leuke was dat je een aantal maanden in een 7e klas zat. En wel van 1 maart tot de zomervakantie, voorafgaand aan het vervolgonderwijs. Leg dat je kinderen maar uit. En dan de de "juffrouwen" en "de mééster". Klas 1: juffrouw Jonker, streng en menselijk tegelijk, een gave. Klas 2: juffrouw Westerloo, hele fijne en lieve juffrouw, klas 3: juffrouw Koenekoop, eveneens streng maar zeer degelijk onderwijs, klas 4 en 5: juffrouw van Deth, afkomstig uit België, zus van de beroemde poppenspeler. Een zacht karakter en tegelijk erg belijnd. Zover ik me weet te herinneren was nooit iemand vervelend of lastig. Klas 6: meester Buitendorp. Zeer gedegen, een fervent spoor en tramliefhebber, een ras verteller. Tekende een tram en bijwagen op het bord met een koppeling ertussen om ons het beginsel van een koppelwerkwoord bij te brengen. En die bij één van zijn boeiende vertellingen haast op de grond ging liggen met de aanwijsstok in de hand als geweer. Enkele namen: Hans en Marius Geerlof (Reitzstraat, vader groentenboer op de Paul Krugerlaan), Wil Schuilenburg (Paul Krugerlaan), André Droog (wilde de luchtvaart in hetgeen hem geloof ik ook is gelukt), Frans de Zoete (Kaapstraat), Gert-Jan Kock, Jan de Jonge (Boerenstraat) en Jaap van Straaten (Herman Kosterstraat). Verder Karin (Schalk Burgerstraat), Marjan (Eijgendaal?), Yvonne... De lagere school aan de Boerenstraat, een fijne tijd maar daarna erg weinig contacten meer.
Koningin Wilhelminaschool, 1954
Prima school waar leren centraal stond.
Prima school waar leren centraal stond. Het eerste jaar nog Deurman als directeur, daarna de Jong. Een school met een prettig docentencorps, waarbij er een aantal (en welke school kent dit niet) kleurrijk uitsprong. Neem Sangster, docent wiskunde, kolonel bd KNIL. Gaf exclusief les door, beginnend op het bord links boven, de lesinhoud uit te schrijven. Ging door tot rechts onder, veegde vervolgens het linker bord weer schoon om zo zijn "les" te vervolgen. Ik voel de kramp in de vingers nog. Wanneer hij desgevraagd een deel van het opgeschrevene uitlegde was het alsof hij een compagnie soldaten toesprak. En dan Buitelaar, docent frans. De door mij als zodanig gepercipieerde ijzige sfeer in de klas stond in een schril contrast met hetgeen ik later in Frankrijk altijd heb ervaren. Maar een gegeven is: ik heb frans geleerd. Stoorvogel, docent nederlands, had ook iets met borden. Kon zomaar een zin met sierlijke letters uitschrijven ter breedte van het volledige bord. En Compagne, docent scheikunde, met zijn tempel der wetenschap. Pretendeerde dat een proef nimmer mislukte en dat was ook zo. Zelfs sabotage met de chemicaliën werd terstond door hem ontdekt. Popper, docent natuurkunde, was volkomen gebiologeerd door de techniek. Reed in een Trabant (de toekomst!), hetgeen hem, naar ik heb begrepen, niet goed is bekomen. Dit over het docentencorps zonder anderen of de betreffende leerkrachten iets te kort te willen doen. Een aardige herinnering vormen de "geologische" excursies naar het buitenland, i.c. België en Luxemburg. Ze gingen door als verdieping van de lesstof en werden dientengevolge gesubsidieerd, maar het "ontspannende" karakter stond in mijn beleving wel heel erg centraal. Zo bestond het geologische karakter van de excursie van 3 á 4 dagen uit een oponthoud van 10 minuten bij een rotsformatie met aardlagen met breuklijn, voor de rest louter ontspanning. Inhoudelijk ook een fijne, degelijke school met elke maandagochtend een gezamenlijke opening en elke zaterdag aan het einde van de ochtend (ja, ja!) een weeksluiting met schriftlezing, meditatie, gebed en gemeenschappelijk zingen (met pianobegeleiding door de directeur himself). Een meditatie over het gebruik van je talenten (Mattheus 25: 14-30) is me tot op de dag van vandaag bijgebleven. En dan namen van leerlingen. Ik herinner mij: Jaap de Kleijn (speelde serieus viool), Henny Kloos (mijn fiets- en studiemaatje), Robbie Hendriks, Boudie Dede, Tom Hoos (de eerste jaren), Peter van der Horst (we ontmoeten elkaar de laatste jaren weer "zakelijk"), () Wagemaker, Jan Kersseboom, () Jacomettie, Jan de Gijt, Rinus Duynhouwer, Jannie Kersenboom en Lydia Ietwaard. Excuses, de andere namen komen ook wel weer. Al met al, een prima school waaraan ik goede herinneringen heb.
Overvoorde, 1960