Kees Looman

In 1965 kwam ik in de derde klas, nadat we van Rotterdam naar Den Haag verhuisd waren.

In 1965 kwam ik in de derde klas, nadat we van Rotterdam naar Den Haag verhuisd waren. Alles was nieuw. In herinnering is de lange schoolweg door de Haagse binnenstad. Toendertijd nog gewoon dat je als kind naar school liep. En dat 4 keer per dag, want tussen de middag ging je naar huis om te eten. Nu, na 40 jaar is de weg over het Spui, de Grote Marktstraat, Jan Hendrik Straat en Westeinde zeer veranderd en naar ik begrepen heb ook gedeeltelijk een „no-go area“ geworden. Wachten tot de poort open ging achteren. De Citroen werkplaats, de gribus!... De duifjesmelker hoog boven de speelplaats.. Uit de schooltijd zijn zeer verschillende dingen in herinnering gebleven. De broeders, ja broeder Antonio met zijn pionnetjes bord. Het streven naar de meeste plaatsen naar voren… dit „mens erger je niet“ moest ons misschien al op de nieuwe tijd voorbereiden. Ik zie nog hoe hij met opgetrokken habijt en wapperende rosenkrans de houten vloer dwijlde als de warm geworden schoolmelk (sic) weer een iemand niet was bekomen. Broeder Osmund in de 4e klas. Een broeder met een auto! Zijn Volvo is en blijft een klassieker! Dan de wisseling ergens midden in het jaar naar Ton Köhler. Hij had het zeker niet makkelijk toen we arm in arm over de speelplaats marscheerden en riepen „Wij willen Osmund, weg met Köhler!“ Het was 1967/1968 en daar kondigde zich al wat aan. Met Köhler in de 6e klas….de ernst van het leven! En daarna ging iedereen zijn eigen weg en was ineens alles voorbij… tot nu, na 40 jaar. Niet alles was goed. Karnaval…. Ik begreep niet echt wat we daar nu mee moesten, ik vond het in ieder geval niet leuk. Het eindigde in de filmzaal. In het donker filmpjes kijken en alle moeite voor niets. Als je jarig was trakteren (en een pakje cigaretten voor de leraar die ook nog in de klas werden gerookt). De biecht in de Theresia op het Westeinde! Kindermishandeling en voyeurisme, gelukkig ergens in die jaren afgeschaft. Het prille ontwaken moest gestopt worden was mijn indruk. De heren in zwart mogen het mij vergeven! Na de Carolus school ging ik naar het Aloysius College, aleen Francois La Poutré ging daar ook heen, en verloor ik dan ook uit het oog …. Athenaeum B, Eindexamen in 1974, studie biologie in Leiden, 1980 een jaartje Berlijn op het MPI voor molekulaire genetika, terug naar Leiden voor het promotie onderzoek op de afdeling biochemie, in 1985 dan voorgoed terug naar Berlijn van wege de liefde…. Werken aan de Technische Universität, de Charité in Mitte, en 1998 de oprichting van mijn eigen onderneming Gene Analysis Service GmbH. Zoals het leven zo is. Gebleven is dat we hebben leren lezen, schrijven (na 25 jaar in den vreemde met veel fouten) rekenen, ik ken nog de plaatsen op de blinde kaart „Rheenen, Ede, Barneveld“ en „Dnepopetrovsk,Kriwoi Rog, Odessa, Sebastopol, Rostov“ zonder er ooit geweesd te zijn. En de namen van de klasgenoten zeggen me wat (Ria en Anne-Rose van Dijk, Adrie van Vianen, Nico Somerwil, Annemarie van den Brugge, Jos Schiks, Michel van Langerak, Eddie Tettero, Loek Verbeek, Jan Rateland,Theo Zwinkels, alle nog op de „hard disk“ in het hoofd, maar de gezichten erbij herken ik alleen nog enkele op de oude klassenfoto’s. Het gaat U allen goed, voor wie dit leest. Kees

st. Carolusschool, 1965