Katinka Lamers
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Katinka Lamers en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Katinka Lamers heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenBen begonnen in een klas, waar een groot deel niet gemotiveerd van was en die ook is afgevallen.
Ben begonnen in een klas, waar een groot deel niet gemotiveerd van was en die ook is afgevallen. Ik kon mijn draai niet geod vinden in deze klas en was dan ook blij dat ik na een jaar in een andere klas terecht kwam. Op de een of andere manier heb ik nooit een klas gehad waarin ik me helemaal prettig voelde, er was altijd wel iets waardoor ik me niet op mijn gemak voelde. De studie verliep vrij gemakkelijk, alleen het eerste jaar niet, dat vond ik erg moeilijk. Ik had nog wat last van de ziekte van Pfeiffer dat ik dat jaar daarvoor had gehad. Het eerste jaar vond ik vooral moeilijk door pathofysiologie. WE hadden hiervoor Nol Bernards, die wist ontzettend veel, maar ik vond dat hij didactisch heel erg slecht was. Hij kon het niet op een duidelijke manier overbrengen op de studenten. In het tweede jaar begonnen toen eindelijk wat kwartjes te vallen. De stages waren super, die gingen allemaal goed. Het belangrijkste wat ik in mijn stages en op school heb geleerd is dat een 6 ook voldoende is en dat je niet altijd een 8 hoeft te halen. Ook heb ik geleerd een beetje positiever te denken over mezelf en een compliment te aanvaarden. Ik heb het wel naar mijn zin gehad op school. Alleen jammer dat het gebouw zo klein was dat we vaak naar een andere lokatie toe moesten voor lessen en dat als je extra wilde oefenen er nooit een ruimte beschikbaar was. Ook over de roosters was ik niet tevreden, regelmatig gehad dat we een hoop tussenuren hadden. Maar volgens mij heeft iedereen wel wat te klagen over rooster.
HAN - afdeling fysiotherapie, 1998
begonnen in 1B6 met als mentor Saris, die ons ook nog geschiedenis lessen gaf.
begonnen in 1B6 met als mentor Saris, die ons ook nog geschiedenis lessen gaf. Onze klas was uitverkoren om elke dag het oud papier op te halen. Soms was dat best grappig. Het tweede jaar 2B6, ook erg leuk en geen moeilijkheden, Engels niet meegerekent want dat ging vanaf eht begin al niet. Twee jaar lang Spaans en Latijn gehad van Fourarge. Na twee jaar mocht je Spaans eruit knikkeren en ik heb maar gelijk van die mogelijkheid gebruik gemaakt, niet omdat ik slechte cijfers had, integendeel, maar ik vond het gewoon geen boeiend vak. Latijn wilde ik nog wel graag doorzetten, maar dat mocht niet. Toen de de derde klas in 3A1, wat een k*t jaar. Ik heb wel veel kunnen lachen, maar onze mentrix, Korving later de Wildt genaamd, mocht mij niet zo en ik haar ook niet en dat kwam dus wel goed uit. Ik ben dan ook een keer in een mentoruur gevraagd waarom ik niet lachte in de klas. Dat moet ik toch allemaal zelf weten of ik lach of niet. Tijdens Frans was ik een keer aan het lachen, Korving gaf Frans, werd ik de klas uitgestuurd en moest ik me bij Nelissen melden. Waarom was ik eruit gestuurd vroeg hij, ik antwoorde dat ik lachte en dat ik toen de klas uit moest. Hij geloofde mij niet en ik vertelde dat ik Korving haatte en zij mij. Dat kon niet zijn vond Nelissen. Het resultaat een uurtje huiswerk maken na school, wat een straf!? Korving kon de klas niet goed aan en heeft een keertje Manus laten komen om de hele klas strafcorvee te geven. Wat wel erg leuk was was het reisje naar Parijs, veel goede herinneringen aan. Jongens verstoppen op onze kamer en als engeltjes langs de sacre coeur lopen, een dief van mijn pak sinasappelsap heel hard tegen zijn benen schoppen. leuke dagen waren dat. 4A1, mentor Beckmann een super vent waarbij je alles kwijt kon. Ik zat op dat moment een beetje in de knoop met mezelf, maar op school was ik blij. Eind vierde jaar vakkenpakket keizen, eindelijk verlost van de vakken die je niet meer wilde. 5A1, het jaar van Maastricht en het begin van de elatie met Bas Mensink met wie ik nog steeds samen ben, inmiddels al ruim 8 jaar. mensen die in hun slaap kotsen over hun eigen gezicht, een dronken Susan, BAs die ziek werd en ik mezelf opofferde om met hem terug te gaan naar de boerderij. Toen iedereen terug kwam die nacht riep Bart Redder heel erg luis, en heb je nog geneukt? Maastricht was echt super, de bezoeken aan de technische school van Aken niet meegerekend De rechtzaal was erg leuk. Op vrijdag terug van Maastricht en op maandag verkering met Bas. Verder kregen we een metorwissel in 5 VWO, we kregen onze docent Engels als mentor, Hans ten Cate. Kan het nog erger dacht ik. Hans was wel een goede man, maar hij gaf Engels en dat ging nog steeds niet goed. 6A1, tijdens het eerste mentoruur moesten we van Has ten Cate invullen hoe we dit jaar tegemoet zouden zien. Mijn eerste en waarschijnlijk ook een van mijn enigste zinnen was, dat ik volgend jaar rond de zelfde tijd dit formulier weer zou invullen. Zo ben ik altijd geweest een toppessimist. Ik ging redelijk het eindexamen in, ondanks de ziekte van Pfeiffer die ik dit jaar heb gehad. Maar het examen had ik neit gehaald ene onvoldoende voor biologie, en voor Engels hoe kan het ook anders. Engels van een 4 naar een 5 ophalen was geen optie dus een her voor biologie. De 5 moest maar een 6 worden. En het is me gelukt, ik was alsnog geslaagd en blij dat ik was, niet dus. Ik was boos op mezelf dat ik alsnog was geslaagd, want nu maakt ik minder kans op een plaatsje voor de opleiding tot fysiotherapeut. Ten Cate heeft in de toespraak op mijn diplomauitreiking geprobeert mij een beetje positiever tegen het leven en alles te laten aankijken, dat ik een keer trots moet zijn op mijn prestaties, maar dat lukt niet zo makkelijk. Bas was wel gezakt en moest nog een jaartje overdoen. Leuke momenten: NK minitrampoline springen voor scholieren. Ik heb aan alle kampioenschappen meegedaan. Heerlijk de buitenschoolse activiteit turnen. Ik heb dat altijd met heel veel
Lindenholt College, 1992
ja een top tijd heb ik gehad op deze school.
ja een top tijd heb ik gehad op deze school. In de kleuterklas bij juffrouw Margriet. Ik zat samen met 13 andere kinderen in een groep die als proef met de kerst steeds overging naar een andere klas. Uiteindelijk zijn we nog maar met 8 kinderen overgebleven. Omdat we niet met kerst naar de middelbare school konden hebben we anderhalf jaar groep 7 gehad. We zaten toe in de barakken en hebben heel veel lol gehad. We nmochten zelf in een andere klas reken en taalkaarten maken, maar we hebben veel kattenkwaad uit gehaald. Door het raam naar buiten klimmen. Inktvullingen boven de rekenkaarten kapot knippen. Gelukkig was het de tijd van de inktwissers en was er niks meer van te zien. De leraren die zijn me allemaal bij gebleven: Margriet, kleuterklas, Een hele lieve juffrouw en heel erg vriendelijk. Loes, groep 3, We zijn nog met z'n allen op haar trouwerij geweest. Ik heb nog steeds contact met haar. Ze woont samen met haar turkse man in de buurt van Wenen en heeft twee kinderen. John, groep 3, een goede hardlopen, maar kan niet veel meer van hem herinneren. Ger, groep 4, kon heel erg mooi tekenen op het bord en kon goed kalligraferen. Bij heb kon je je tafeldiploma halen. Peter, Groep 5, een leuke man, speelde gitaar en zong over een vis in de zee. Als hij jarig was ging de hele klas misselijk naar huis van al het snoep. Hanneke en Hanneke heks, groep 6, dit jaar hebben we veel in de gang gezeten waar een aparte werkplek voor ons was ingericht. Leuke juffrouw Hanneke woonde in Elst en was erg aardig. De andere juffrouw Hanneke was totaal niet aardig en werd al snel tot juffrouw Hanneke heks gebombardeerd. Bertus, Groep 7, de beste leraar van de school, jammer dat hij weg is nu. Ik heb altijd een hekel gehad aan geschiedenis, maar naar de verhalen van meneer Bertus kon ik uren luisteren. Hij vertelde over de vos Reinaarde en over Martin Luther King met het verhaal over Rosa stond niet op. Als je jarig was kreeg je een halve aardappel in aluminiumfolie met daarin een vlaggetje met je naam en je leeftijd op tafel. Dit zijn mijn leukste anderhalf jaar op school geweest. Roel, groep 8, Voorin de kals zaten we met 4 vriendinnen en altijd aan het kletsen, volgens mij werden we de theetantes genoemd. Bij Roel leerden we hoe we een band moesten plakken, voor als we op kamp nar Schaijk gingen. Tijdens dat kamp hebben we leuke bosspelen gedaan en ik ben 's nachts uit de tent gesleept, omdat ik snurkte en weer terug. Ik heb er alleen niks van gemerkt. Ook de afscheidsmusical was erg leuk, het koffertje van meneer van dalen en ik speelde penny huisvrouw, het script heb ik nog steeds. Het zingen zal vast wel niet om aan te horen zijn geweest, maar we hebben veel lol gehad. Al met al heb ik een hele leuke tijd gehad op deze school en ik vind het jammer dat hij niet meer bestaat en dat de buurt waarin hij staat sterk achteruit is gegaan. Eeen reunie van deze school zou ik erg leuk vinden. groeten Katinka Lamers
de Kinderacker, 1984