Karin Malewicz

In 1962 zat ik in de zoals het toen genoemd werd, de eerste klas.

In 1962 zat ik in de zoals het toen genoemd werd, de eerste klas. Juffrouw Smeets was onze juf. Ze vaak afwezig en dan kregen we een vervangster. Op een kwade dag kregen we te horen dat onze juf was overleden. Naderhand hoorden we dat ze leukemie had. De hele klas ging mee met de begrafenis, allemaal in het wit gekleed. De meeste meisjes hadden hun communiejurkje aan.het heeft een diepe indruk op mij gemaakt. Ik herinner het me nog als de dag van gisteren. De naam van de juf van de tweede klas ben ik vergeten, waarschijnlijk omdat ik haar niet leuk vond. Ze was heel streng en gaf lage punten. In de derde klas hadden we juf Giessen(?)Ik herinner me dat ze heel rustig was en dat ik dat prettig vond.Doordat mijn twee jaar jongere broertje Eric vaak ziek was (hij was met een ernstige hartafwijking geboren en is op zijn 26e verjaardag overleden),had ik soms moeite om de aandacht bij de les te houden. Ik maakte me zorgen en dat had zijn weerslag op mijn prestaties.Ook had ik een zusje met een geestelijke achterstand en haar motoriek was erg stroef.Ze is begin dit jaar op de leeftijd van bijna 48jr. overleden. Juf Giessen was nooit boos als de prestaties wel eens minder waren. Ze riep me dan apart en vroeg hoe het thuis was op dat moment. Ze toonde altijd veel begrip voor me en ik voelde me veilig bij haar in de klas. In de vierde klas gaf juf. Götgens les.Haar vader gaf les op de jongensschool Don Bosco. Mijn broertje heeft nog bij hem in de klas gezeten. Ik heb ze ervaren als heel aardige en integere mensen. In de vijfde hadden we juf. Bontemps. Vreemd genoeg zie ik wel haar gezicht nog voor me maar hoe ze was weet ik niet meer.En, ja.....in de zesde klas natuurlijk meester van de Bolt! Een grote statige man die wel indruk op mij heeft gemaakt. Een leuke anekdote die iedereen zich vast nog wel kan herinneren is, dat hij op de laatste schooldag tijdens een afsluitend gesprek met ons zei:" lieve meisjes, ik heb toch nooit de pik op jullie gericht gehad?" waarop iedereen natuurlijk in een luidkeels lachen uitbarstte. Het gegiechel hield nog lang aan! Ook een ludieke uitspraak van hem die ik nooit zal vergeten is: "Daar heb je het gedonder in de glazen". Ik weet nog veel namen, maar wat ik in mijn verdere leven nooit meer ben tegen gekomen is dat er 3 meisjes in de klas zaten met de naam Karin. Karin Hoeve woonde bij ons in de straat, de ander was Karin Hermans en ik natuurlijk, Karin van Gelder.

OnzeLieveVrouweschool Laura..., 1962