Jos tenBerge
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Jos tenBerge en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Jos tenBerge heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenHet was de dorpsschool van Heksenberg (Kleen-Genei), waarvan het overgrote deel van de bewoners gezinnen van (koempels) mijnwerkers waren.
Het was de dorpsschool van Heksenberg (Kleen-Genei), waarvan het overgrote deel van de bewoners gezinnen van (koempels) mijnwerkers waren. Wij waren de eerste (nogal gebruinde) Indo's; e3n hebben ons letterlijk met straatgevechten moeten integreren. Dat lukte zo goed, dat Mijn broer Rudi de onbetwiste buurtbende-leider werd. We voerden vaak gevechten in de straten en de Brunsummerhei, vooral tegen de buurtbendes van Groet-Genei (Heerlerheide). Ook werd ons huis al gauw de zoete inval van veel school- en buurtvriendjes van de vier jongere jongens, zoals ik. Ik had altijd heel goede cijfers, maar ben nooit gepest geweest als "professor" of zoiets. In het begin werd ik - omdat ik een stil jochie was - wel vaak onverheods door drie of vier jongens uit de buurt overvallen en gerammeld; maar die pakrammels werden dezelfde middag driedubbel dik teruggegeven, wanneer wij met zijn vieren ol. van broer Rudi de onverlaten zochten en vonden. Met de Bevrijdingsdag 1957 mocht ik op de officiële schoolceremonie het gedicht "Het leven is een strijdbanier" declameren. Na meer dan 32 jaar afwezigheid ontmoette ik via mijn jongste broer Theo weer Jo Latten, met wie ik op de LS en de HBS had gezeten. Die was ziekenbroeder, zoals Theo.
R.K. basisschool ST. Gerard..., 1951
Het was de dorpsschool van Heksenberg (Kleen-Genei), waarvan het overgrote deel van de bewoners gezinnen van (koempels) mijnwerkers waren.
Het was de dorpsschool van Heksenberg (Kleen-Genei), waarvan het overgrote deel van de bewoners gezinnen van (koempels) mijnwerkers waren. Wij waren de eerste (nogal gebruinde) Indo's; e3n hebben ons letterlijk met straatgevechten moeten integreren. Dat lukte zo goed, dat Mijn broer Rudi de onbetwiste buurtbende-leider werd. We voerden vaak gevechten in de straten en de Brunsummerhei, vooral tegen de buurtbendes van Groet-Genei (Heerlerheide). Ook werd ons huis al gauw de zoete inval van veel school- en buurtvriendjes van de vier jongere jongens, zoals ik. Ik had altijd heel goede cijfers, maar ben nooit gepest geweest als "professor" of zoiets. In het begin werd ik - omdat ik een stil jochie was - wel vaak onverheods door drie of vier jongens uit de buurt overvallen en gerammeld; maar die pakrammels werden dezelfde middag driedubbel dik teruggegeven, wanneer wij met zijn vieren ol. van broer Rudi de onverlaten zochten en vonden. Met de Bevrijdingsdag 1957 mocht ik op de officiële schoolceremonie het gedicht "Het leven is een strijdbanier" declameren. Na meer dan 32 jaar afwezigheid ontmoette ik via mijn jongste broer Theo weer Jo Latten, met wie ik op de LS en de HBS had gezeten. Die was ziekenbroeder, zoals Theo.
R.K. basisschool ST. Gerard..., 1951
Mattie Fyten, Ad van der Put, Pierre Latten, Rudi Demel stille aanbidder van Elise Colon.
Mattie Fyten, Ad van der Put, Pierre Latten, Rudi Demel stille aanbidder van Elise Colon
Bernardinus College (schole..., 1952