john gerrichhauzen
Kent 9 personen
Bekijk het volledige profiel van john gerrichhauzen en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
john gerrichhauzen heeft 2 klassenfoto's en kent 9 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenFragment uit: ‘Van net na de oorlog’ ISBN: 9789461931160 Uitgegeven via: limburger.
Fragment uit: ‘Van net na de oorlog’ ISBN: 9789461931160 Uitgegeven via: limburger.nl/mijnboek, 2011 © <John Gerrichhauzen> Naar de ULO De vakantie was voorbij. De nodige spulletjes als schriften, agenda en pennen waren gekocht. De school kon beginnen. De eerste schooldag vond ik heel spannend. Met een grote groep, zo’n 10 kinderen, was bij de dijkoprit van de Rietbaan afgesproken. Vanaf daar zouden we in een soort colonne naar Arnhem- Zuid fietsen. Over het fietspad op de slingerende Rijndijk, tot de boerderij van het Duifje, daar de dijk af, langs Malburgen naar de school. Al met al een kilometer of 5. Een mooie afstand. Druk pratend reed het gezelschap naar de school. “Kijk, daar is de school,” riep Mathieu Giessen, de jongen die voorop reed. Bij school aangekomen, moesten we de fietsen in het fietsenhok stallen. In mijn beleving was dat groot en ruim. Natuurlijk was dat niet zo. Maar ik vond alles overrompelend groot. De stad en deze nieuwe school, met grotere kinderen tot 16, 17 jaar zelfs en met meisjes, ik vond het enorm spannend. Hoe zou ik mij daar tussen staande kunnen houden? Ik kreeg te maken met nieuwe vakken als Engels, Duits, Wiskunde. Gelukkig was ik goed voorbereid door de meesters Janssen en Greefhorst, nu ging het gebeuren. De fiets werd gestald, maar door mijn onwennigheid was ik de laatste van de groep. Ik zag niemand meer, waar ik vertrouwd mee was. Iedereen was snel weggelopen. Mijn fietsgenoten waren totaal verdwenen. Ik liep het hok uit, naar de speelplaats die ik opvallend klein en leeg vond voor zo’n grote school. Er liepen wel wat kinderen, ik kende er geen en van mijn plaatsgenoten zag ik niemand. Zij waren in het luchtledige verdwenen. Ik begreep er niets van en begon doelloos in een kleine kring heen en weer te lopen. Waarbij ik mij voornam niets van mijn innerlijke schrik, dat ik iedereen kwijt was, te laten merken. Net doen alsof er niets aan de hand is, prentte ik mijzelf in. Stilaan begon ik mij meer naar de zijkant van de speelplaats te bewegen, aarzelend, maar toch. Ineens zag ik dat de speelplaats naast de school doorliep. Het was juist een grote, ruime, speelplaats. Overal stonden groepjes kinderen. Ik zag mijn plaatsgenoten ook weer. Zij begroetten mij en vroegen waar ik gebleven was, want zij hadden mij gemist. Ik mompelde wat onduidelijks en was maar al te blij dat ik de mij vertrouwden weer had gevonden. Even later ging een zoemer. De oudere leerlingen liepen door de voordeur naar binnen. De nieuwkomers liepen aarzelend achter hen aan. Een docent gaf in de hal aan waar de nieuwelingen naar toe moesten. “Allemaal welkom. Let even op. Alle leerlingen met een achternaam die begint met de letters A tot en met H moeten naar klaslokaal 7. De leerlingen waarvan de achternaam met een andere letter begint, dus vanaf I tot en met Z moeten naar klas 8.” Met wat gedoe zat na een minuut of tien elke nieuweling in de juiste klas. Voor mij was dat klas 1a. De rest van de dag werden we verder ingewijd in de geheimen van het naar de Ulo gaan. Dat we nieuwe vakken kregen, dat we goed het huiswerk moesten maken, dat er een speciale huiswerkklas was.
Titus Brandsma ULO / MAVO, 1958
Veel herinneringen aan deze school heb ik opgenomen in mijn roman ‘Van net na de oorlog’ ISBN: 9789461931160 Uitgegeven via: limburger.
Veel herinneringen aan deze school heb ik opgenomen in mijn roman ‘Van net na de oorlog’ ISBN: 9789461931160 Uitgegeven via: limburger.nl/mijnboek, 2011 © <John Gerrichhauzen> te kopen eventueel op www.koopmijnboek.nl/Gerrichhauzen
Aloysiusschool, 1952