Ontdek PLUS

Johan Dekker

Kent 16 personen

MARRIED , 4 kinderen
Woont in -

Bekijk het volledige profiel van Johan Dekker en al je andere schoolgenoten!

In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

Johan Dekker heeft 20 klassenfoto's en kent 16 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

Aanmelden

Ik herinner me juffrouw Markussen en juffrouw Lodder die altijd hun handen vol hadden aan mij.

Ik herinner me juffrouw Markussen en juffrouw Lodder die altijd hun handen vol hadden aan mij. Nu zou ik zeggen dat ik een ADHD kind was, maar toen was dat nog niet aan de orde. Wel heb ik nog niet zo lang geleden van mijn moeder gehoord dat ze voor mij op school moesr komen, omdat juffrouw Lodder niet wist wat ze met mij aan moest.

Prinses Margrietschool, 1963

Een hele fijne school, waar ik naar toe moest van mijn ouders als ik de bakkerij over wilde nemen.

Een hele fijne school, waar ik naar toe moest van mijn ouders als ik de bakkerij over wilde nemen. Gewoon heel leuk gehad, was reuze gezellig, voor het eerst op kamers. Dhr. Grevink, de heer Leije; "dat is het juiste antwoord, maar niet op deze vraag". Leraren waar je nog respect voor had.De heer Henk Hoeve, leuke gast. Heb 6 jaar op deze school gezeten, niet echt zin om te leren, was gewoonweg te gezellig

Vakschool Wageningen (Mid. ..., 1978

Eigenlijk een verschrikkelijke schoolperiode,kan mij niet echt hele leuke dingen herinneren.

Eigenlijk een verschrikkelijke schoolperiode,kan mij niet echt hele leuke dingen herinneren. Ik werd in mijn herinering heel veel geslagen door juffr. van der Wal, altijd moest zij op een of andere manier mij hebben, en sloeg dan met haar twee gouden ringen op mijn hoofd. Meester Rollema was nou ook niet de allerleukste man. Meester Bleiji, wat een ontzettende 020-eikel, als je iets had uitgevreten, gooide hij keihard een walnoot tegen je aan, deze moest je dan terug komen brengen bij hem aan zijn tafel, dan pakte hij je hand vast, draaide deze om en gaf je met je eigen hand een stomp in je maag, met de mededeling dat je jezelf toch niet moest slaan. Thuis vertelde je al niets, want dan kon je er gewoon ook nog eens van langs krijgen. Heel veel over straat gevochten om m'n rooie haar. Wel een leuke herinnering is dat als ik in de bakkerij was tussen de middag dat Yvonne van der Steen mij altijd op kwam halen om naar school te gaan. Zij woonde achter in de Labrijnstraat, die toen nog dood liep. Meester de Bruin was wel een fantastisch lieve man, speelde heerlijk gitaar, dat was altijd wel genieten.

Ds. W.v.d.Bijtelschool, 1966