Ontdek PLUS

jerry reingoud

Kent 0 personen

NA
Woont in -

Bekijk het volledige profiel van jerry reingoud en al je andere schoolgenoten!

In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

jerry reingoud heeft 6 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

Aanmelden

Ik weet het niet zeker of ik in 1970 of later op school kwam.

Ik weet het niet zeker of ik in 1970 of later op school kwam. Volgens mij was het toch 1972. Volgens mij waren Guno, Maikel(mijn broers) en ik de eerste Surinaamse kinderen op de Sint Leo school. Ik zat bij Guido Brantjes(slagerij brantjes op de Jan van Galenstraat), Erwin Snijders, Eddie de Heij(geloof ik), Anna Santos, Angela Rinaldi, Karin van Rhenen(geloof ik) Wilma Carton in de klas. Guido had 2 broers Jos en ?. In het zesde jaar werd onze school zo klein dat de vijfde en zesde klassers werden samen gevoegd. Ik kan mij Simone Schroder en Angelique Stoops herrinneren. Ik vond zelf de leraren op school 3x niets en dan denk ik persoonlijk aan Buis, Nagel, Lidewijn en Haggenburg. Ik kan me ook nog herrinneren dat het laatste jaar dat ik er zat een jonge popie jopie directeur op school kwam. Jaqueline Hogers komt nu ook naar boven en Richard Jagtman. Ik weet nog dat ik dankzij Richard een syndroom voor pannekoeken heb opgelopen. Ik werd namelijk voor zijn verjaardag uitgenodigd en ik dacht dat de pannekoeken roti´s waren. Roti´s zijn Surinaamse pannekoeken met vlees, groente en ei. En wat schetste mijn verbazing er werd stroop en een soort meel opgestrooid. Ik weet dat ik aarzelend een hapje wilde nemen maar voordat ik mijn eerste hap nam werd Richard onwel en weigerde ik de pannekoeken op te eten. Ik zag trouwens dat Anita van Bers zich ook heeft toegevoegd. Ik weet ook nog dat zij door sommige kinderen werd gepest. Als ik het mij goed kan herrinneren was zij dikke vriendinnen met Wilma Carton en Karin van Rhenen. Ik weet ook nog dat ik alleen aan voetballen, voetballen en nog eens voetballen dacht. Wij voetbalden met alles(soms ook met de tassen van de meisjes). Ik werd wel eens gestraft omdat wij op school altijd met bidden begonnen en altijd met gesloten ogen naar het gepreek moesten luisteren. De leraar keek dan met een oog toe wie zijn ogen open had. Ik was bijna altijd de pineut. Ik kan me ook nog herrinneren dat Guido Brantjes zijn been had gebroken en dat ik met hem een stukje ging rijden. Wij kwamen uit in het park(Erasmus). Guido hield van snelheid en ik hield de rolstoel niet meer waar hij in zat. Hij vloog zijn rolstoel uit en brak bijna zijn andere been. Ik weet nog dat wij ons bijna doodschrokken en vervolgens een lachstuip kregen. Wat een tijd.

St. Leoschool, 1972